Vriendelijk Mahosi (Seram)
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
21 Februari 2023 | Indonesië, Ambon
Het is de vijfde keer dat ik aan deze update van mijn blog werk. Een rollercoaster van gebeurtenissen geven mij geen tijd, regel stress en geven vermoeidheid. Dus nu even vooruit- en terugblikken op.
Het is nu nog maar half tien in de ochtend (dinsdag) en heb net spreekuur gehad. Twee taxi chauffeurs zijn langs geweest en ondertussen heb ik met Sien en Roy ruggespraak gevoerd.
Maar mijn volgende stap is geregeld. Morgen vertrek ik naar een dorp in het noorden van Seram genaamd Sawai. Daar moet een guesthouse zijn wat ik gevonden heb.
Geen openbaar vervoer en geen familie hier maakt het reizen ingewikkeld en duur. Een enkeltje naar Sawai kost INR 1.000.000 (€62,=)
De deal die ik met de taxi chauffeur heb gemaakt is dat we onderweg ook “aanleggen” voor mooie views en wat te drinken.
Als ik in Sawai ben hoef ik hem maar te bellen als hij mij een dag later moet ophalen. Maar dit alles is voor komende dagen.
Maandag ochtend ben ik in mijn luxe resort om zes uur op en neem, in tegenstelling van de vorige dagen, maar een klein ontbijt. Ik check rond zeven uur uit.
Je moet alert zijn bij het uitchecken…….bij aankomst betaal je INR 300.000 deposit, als ik het nu niet had teruggevraagd had ik kunnen fluiten naar mijn geld.
Eerst een rit naar de haven van Ambon, Tulehu. Als we naar de boot terminal rijden vraagt de chauffeur of ik een kaartje heb. Nee dus.
Dat moet gekocht worden buiten het terminal complex. Raar systeem hoor, we gaan weer een stukje terug. Kaartje gehaald en voor de tweede keer naar de terminal. Het is een half uur te laat met inschepen. Niet alleen passagiers maar ook een horde verkopers gaan mee aan boord. Het is een kompleet gekkenhuis.
Als de motor start moeten die verkopers weer van boord en keert de rust een beetje terug.
Deze boot is binnen het meest te vergelijken met een vliegtuig maar Ik ga zo veel mogelijk op het achterdek zitten, daar heb je de frisse benzine lucht en het uitzicht en je mag er roken.
Mijn Moslim buurvrouw op de boot wil direct een selfie van ons beiden.
Op het achterdek word ik aangesproken door twee jongens die goed Engels spreken. Nieuwsgierig krijg ik veel vragen op mij af. Wel gezellig zo aan boord. Leuk en daar doen we het voor.
Twee uur later naderen we Seram, ik probeer nog te achterhalen wat taxi’s gaan kosten naar mijn beoogde hotel. Een goedsprekende Engelstalige vrouw spreekt mij aan en zegt dat ik haar maar moet volgen, zij woont vlakbij het hotel. Ik volg haar en voor ik het weet zit ik in een auto met haar familie op weg naar Hotel Isabelle. Onderweg beloofd ze voor mij eens na te vragen of er ergens iets is als een reisbureautje die voor mij een trip over het eiland kunnen verzorgen. Een aantal uren later komt het bericht, helaas ik zal het zelf moeten regelen en uitzoeken.
Ik kom aan bij het hotel……..omdat ik afgelopen week hen had gebeld wordt ik gelijk aangesproken met “Mister Ton”.
Ik gooi mijn spullen op de kamer en zit binnen een paar minuten buiten voor de deur van het hotel.
Het lijkt of de hele buurt “mister Ton” komt verwelkomen. De overburen, de naaste buren. Het is een gekakel en gelach.
Roy en Glen, de twee jongens die ik, met hen moeder, in mijn hotelletje in Ambon heb leren kennen nemen contact met mij op. Zij zijn op nog geen kilometer van mijn hotel en de jongens komen direct langs. Even buurten en dan wandel ik met hen naar hun logeer adres, bij een oom van hen. Daar is ook Stien, de moeder. Overal onderweg worden we begroet, wat een vriendelijkheid hier.
Ik tracteer de jongens op een soort ijs Shake wat ze in een kraampje bij de overburen maken. We kletsen wat bij en daarna ga ik terug naar het hotel, ik voel me plakkerig en moe. De keuze is een koude douche of het zwembad in….de keuze is gemakkelijk.
Het zwembad ziet er oppervlakkig wel mooi uit maar er staat nog geen stoel bij om te zitten, het is ook niet dieper dan 80 cm.
Ik ben zo moe dat ik bijna besluit op bed te gaan dutten maar ik heb ook honger. Het is vijf uur en vanaf vanmorgen zes (het kleine ontbijt) heb ik alleen maar een flesje water gehad.
Op aanraden van de hotel eigenaar ga ik naar een lokaal restaurantje.
Ohhh wat is de Bami speciaal hier lekker. Samen met een fruit/ijs drankje, eet en drink ik voor iets meer dan € 3,= (INR 50.000).
In plaats van, na het eten, naar het hotel terug te gaan besluit ik nog wat verder te lopen naar een soort ban boulevard. Geen verkeer, voetballende en rondhangende groepjes jongeren en veel kinderen. Ik nestel mij op een bankje om van de ondergaande zon te genieten in een mooie baai.
Alleen ben ik niet lang alleen. Een behoorlijke groep kinderen (zeker een stuk of 10) zitten al snel dollend om mij heen. “Hello Mister, what is your name ? My name is ……, I am from Indonesia, where are you from ?”. Ze, en ik, hebben er dikke lol in.
Een mooie zonsondergang…….vandaag geen regen, wel een beetje bewolkt. Het weer is volgens de locals wel van slag. Het is eigenlijk te vroeg voor het regenseizoen.
Als ik terugloop naar mijn hotel en even op google maps kijk hoe ik moet lopen wordt ik opgepikt door weer een groep kinderen. Dezelfde vragen, dezelfde lol. Zij wijzen mij een zandpad door een locale woonwijk, iedereen zit buiten, overal word ik begroet en aangesproken. Wat leuk allemaal. De kinderen brengen mij tot bijna bij het hotel.
Moeder, de eigenaresse, zit nog steeds voor de deur te bellen (doet ze al vanaf 15.00 uur). Ik pak een plastic stoeltje en ga er gewoon bij zitten, de enigste plaats om hier buiten te zitten.
Vroeg, om acht uur, ben ik mijn koffer ingedoken, dood moe maar voldaan.
Klokje bijna rond als ik om zeven uur opsta. Zit ik net voor de deur een sigaretje te roken en ik krijg al een warme afhaal maaltijd met Bami Goreng speciaal in een plastic doosje in mijn hand gedrukt door een juffrouw op een scooter “Breakfast”.
Even later word ik naar binnen geroepen, ze hebben ook een eetzaal. Daar staat het eten voor het ontbijt.
Koffie die niet te zuipen is, wit brood met pindakaas en hagelslag, een broodrooster die kapot is en natuurlijk: Bami Goreng en eieren.
Ik weet niet waar de afhaal maaltijd voor is………….maar die blijft op mijn airco kamer wel goed tot het eind van de middag.
Zoals ik al schreef…….de zaken zijn rond. Ik zit weer voor de deur. Schrijf dit blog en ga zien wat mijn vrije dag verder brengt.
Morgen vertrek ik dus naar Sawai……..beperkt stroom, geen douche meer en beperkt internet.
Als jullie een tijdje niets van mij horen…………
-
21 Februari 2023 - 05:45
Ad:
Ton, geniet van de bami’s en hoop dat de stoeltjes comfortabel zitten (die ik zie op je fotos ;-). )
-
21 Februari 2023 - 07:20
Peter:
Hee Mister Ton,
Zo te lezen is het allesbehalve saai met alle aandacht die je daar krijgt, leuk !!
Hopelijk op de volgende bestemming weer mooie berichten!
Groetjes
Peter
-
21 Februari 2023 - 08:39
Ineke:
Hi Ton, wat een leuk verslag!! De vriendelijke mensen vind je overal op de Molukken! De Banda eilanden zijn ook zeker de moeite waard! Als je van snorkelen houdt dan zeker naar Hata gaan! Rif voor de deur!
Groetjes, Jos en Ineke.
-
21 Februari 2023 - 09:30
Chris En Toos:
Geweldig. Daar gaat het je toch allemaal om, reizen, mensen ontmoeten en gezellige babbeltjes maken en....dit alles in een mooie omgeving. Herinneringen maken zeggen ze dat niet tegenwoordig?
We kunnen ons hier niet voorstellen dat er nog plekken zijn waar geen of slechts internet is. Veel plezier daar en we hopen toch snel weer een berichtje te krijgen van je.
Liefs Chris en Toos
-
21 Februari 2023 - 12:15
Ellie:
Oh Ton,
wat een verhaal weer!
het lijkt wel of je een beroemdheid bent en het hele eiland uitloopt om je te ontmoeten. het lijkt me super om zo ontvangen te worden. Dat zijn de geluksmomentjes van het reizen en mensen ontmoeten.
het is weer leuk om mee te lezen met je belevenissen in het verre Oosten en ik merk dat ik meteen al nieuwsgierig ben naar het verdere verloop van je reis.....Sawai..... Internet of niet, in gedachten reis ik weer met je mee, zie ik je onderhandelen over de taxirit en zie ik je met de kinderen lachen aan de baai. Maak er een mooie reis van Ton en dank voor het delen van je belevenissen!
liefs, Ellie
-
21 Februari 2023 - 12:28
Petra:
Hey Ton,
Fijn om weer eens een enthousiast verhaal van je te lezen. Ik dacht gisteren,,,,, hmmm, ik weet niet hoe het hem zal vergaan. Wel prachtige foto"s maar dat was het dan ook wel.
Hoe gaat het met de gezondheid, want dat is toch wel lastig zo onderweg,.
Geniet er maar van, ik volg je.
Hier is de carnaval, voor mij in ieder geval, afgelopen en gaan we weer naar ons gewone dag en nacht ritme.
Groetjes, Petra
-
21 Februari 2023 - 15:51
Ans:
Hoi Ton,
Wat gezellig daar, lijkt wel of jij de burgemeester bent [e-1f923]. Je bent weer helemaal in je nopjes als ik dit zo lees. Van je reis uit puzzelen, vervoer regelen en afpingelen tis weer van oudst. Hoop dat je de komende dagen nog meer gaat genieten. Wij horen het wel. Is het niet vandaag dan over een paar dagen. Veel reisplezier en geniet ervan.
liefs Ans
-
22 Februari 2023 - 16:09
Hennie:
Mooi geschreven, en wat een leuke ervaringen met deze vriendelijke mensen.
Hoe gaat het met de pijnklachten?
Je zit wel in een rustig gebied wat betreft toerisme, maakt het misschien nog leuker ...
Groet Hennie.
-
26 Februari 2023 - 16:30
Yolanda:
Mooi stuk weer, zo zie je maar alle waar naar zn geld. Wel gezellig zo met die kids. Mijn ervaring in Indonesië was ook zo, zelfs in mn wang knijpen en idd selfies van mij hahaha. Geweldig toch mister Ton!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
