Te veel regen maar schoon, klaar voor de reis

Om zes uur, bij het eerste daglicht hoor je hier heel in de verte het ochtend gebed van de moskee, ik meen ook wat klokken geluid te horen van de kerk. Allemaal niet hard waar ik nu zit. De Molukken zijn een mix van Moslims en Christelijk.

Op mijn gemakje opstaan, beetje wassen en wat spulletjes opruimen. Om acht uur zit ik in het restaurant voor mijn uitgebreide ontbijt in een aantal gangen. Het is relatief druk, veel Molukse families met kinderen, ik denk voor een weekendje weg en voor het zwembad.

Het is behoorlijk bewolkt en besluit om negen uur maar naar het zwembad te gaan, het is nu nog droog. Ik poedel een uurtje in het zwembad waar de Molukse gezinnetjes inmiddels ook zijn.

In 2007 of 2008 heb ik in mijn eerste reis door Indonesië al eens in mijn reisdagboek een hoofdstuk geschreven met de titel “Burkini’s in het zwembad”.

In de laatste 15 jaar is dit niet verandert. Vrouwen, kinderen maar ook mannen gaan geheel gekleed zwemmen, je ziet alleen de handen, voeten en het gezicht (als ze geen duikbrilletje op hebben). Ik schreef daarover toen in verband met de opkomst van Geert Wilders. Veel verandert er dus niet.

Het is nu droog, maar het zwembad is toch nat ? Ik vind het niet erg om in de regen te zwemmen (dat is zelfs lekker) maar het is zo lastig om je spullen droog te houden. De bewolking wordt steeds dikker en zo besluit ik om tien uur toch maar te verkassen naar mijn balkon. Een goede inschatting want na vijf minuten hoosde het er al weer flink uit.

Het is mijn laatste dag op Nesepa, morgen vroeg wordt het dan toch echt verkassen.

Zaterdag is hier ook een regendag geweest, de ochtend begon zonnig maar daarna heeft het tot vier uur in de middag met tussenpozen hard geregend.

Vanaf vier uur was het droog, fijn voor de live band die hier bij het zwembad gisteren avond moest optreden. Het was niet druk, hooguit een 30 man publiek (ruim geschat) en dezelfde hoeveelheid personeel.

Ik zat VIP class op de derde verdieping :-)

Gisteren heb ik, dankzij de regen, wat voorbereidingen gedaan, allereerst 2 nachten bijgeboekt om mijn ribbetjes nog wat rust te geven en om te kijken wat het eiland Seram (volgens sommige Ceram) gaat bieden.

Het is in die zin anders dan al mijn andere reizen, informatie ligt hier “niet op straat”, de informatie op internet is 90% van reisorganisaties. Hotels hebben vaak geen websites en booking.com en aanverwante bedrijven daar kom je er niet mee. Ik ben ook nog niemand tegen gekomen die mij tours of zo aanbied.

Het is dus zoeken en zoeken. Proberen een telefoonnummer te bemachtigen en zelf gaan bellen.

Hoe ik vervoer op Seram moet regelen weet ik nog niet. Er is geen openbaar vervoer.

Het mooiste op het eiland is de noordkust maar de haven waar ik aankom ligt in het zuiden. Er is geen openbaar vervoer. Veel Nederlandse Molukkers reizen hier met familie.

Alleen mijn familie is Brabant nog niet uit geweest :-)

Maar een aantal dingen heb ik gisteren uitgezocht:

• Morgen vertrekt de boot naar Seram tussen 8.00 uur en 9.00 uur
• Van hier naar de haven Telehu duurt een klein half uurtje per taxi (INR 150.000)
• Taxi kan ik bestellen bij de receptie
• Tickets kan ik kopen bij de terminal in de haven (INR 150.000)
• Vlakbij de haven van Amahai op Seram liggen enkele hotels (Masohi)
• Één hotel heeft een zwembad, deze heb ik gebeld en zij hebben kamers vrij (INR 300.000/ nacht)

“So far so good”

Ik zal bij aankomst op Seram verder moeten kijken hoe ik mij verplaats en bij welke guesthouses ik in het noorden terecht kom en hoe ik daar dingen kan regelen.

Omdat het hier toch regent ga ik alvast mijn “openstaande” rekeningen betalen. Ze komen echter met een behoorlijk dure rekening, van de was en een openstaande drank rekening (wijn).

Raar voor drie kleding stukjes en iemand die geen alcohol drinkt……….

Foutje bedankt. €3 ipv €20 voor drie kledingstukken is toch beter. Goed dat ik rekeningen controleer !!!!

Taxi voor morgenvroeg 7.30 uur heb ik ook vast besteld.

Zo hoef ik morgen alleen mijn INR 300.000 sleutelgeld terug te krijgen.

Rond twaalf is het droog, bewolkt en wat spikkeltjes. Ik besluit wat rond te gaan lopen maar waar naar toe ? Je hebt, net buiten het resort, de “rubak” kraampjes en Natsepa Beach en volgens Google street maps in de verdere 6 km in omtrek niets.

Dan maar eventjes slenteren langs de zee, op het terrein van het resort.

Bij het restaurant leg ik dan maar even aan om een Chocolate shake te drinken. Het is erg rustig hier.

Alle Molukse gezinnetjes zijn weer uit gecheckt, hun weekend bij het zwembad zit er weer op.

Ik tel 7 mensen op het terrein. En personeel wat het “festival” terrein :-) :-) van gisteren aan het opruimen is.

Lache…..3 dagen opbouwen en een dag afbreken voor een handje vol bezoekers.

Vijf van de zeven gasten verdwijnen nu ook, ik begon het al druk te vinden :-) Eigenlijk is het best wel saai hier, vooral als het om half vier weer flink gaat plenzen. Daar zit je dan op je kamer met balkon. Uitzicht op een grijs dichtgetrokken baai.

Een beetje uit verveling kijk ik de laatste uitzending van “Wie is de mol” maar terug. Je moet toch iets.

Ook reorganiseer ik mijn rugzak vast voor morgen, deel alles wat logischer in. Bakje oplos koffie erbij op het balkon.

Ik moet zelfs mijn stoelen verzetten want de helft van mijn balkom wordt nat.

Ik ga nog even douchen voor het avond eten, de budget reiziger in mij maakt van de gelegenheid gebruik om hier nog een laatste warme douche te nemen met,

met jawel: gratis zeep, gratis shampoo, gratis douche gel, gratis tandpasta, gratis tandenborstel. Dat kan je toch niet aan je voorbij laten gaan.

Ik ben er klaar voor. In het restaurant even dit blog en foto’s uploaden, hier is het internet het snelst, zo dadelijk nog wat eten en vanavond op tijd naar bed.

Morgen om 6.00 uur op.