Time to go

Bij de 438-ste cactus rechts af, dan 3 palmbomen verder, 2 kuilen links van de weg en dan drie kuilen rechts en u bent op de plaats van bestemming.

Navigeren valt niet mee op Bonaire.

De aanbevolen navigatie app: Maps.me laat ons regelmatig in de steek. De update is niet erg actueel. Rotondes, die er niet meer zijn. Restaurants die zijn verhuisd.

We kennen de weg inmiddels uit ons hoofd maar dat mag wel als je bent aangeland op de laatste dag.

Vanmorgen is het zwaar bewolkt en de weersvoorspelling geeft komende week meer regen aan. Time to go.

We hoeven alleen nog maar naar het vliegveld, mogen de auto achterlaten op de parkeerplaats, deur open. Het parkeerbonnetje en de sleutels achter de klep.

Het zit er weer op. Vanavond vertrekt het vliegtuig weer naar het inmiddels over de hele wereld bekende Schiphol.

In de eerdere beschrijving heb je uitgebreid kunnen lezen hoe deze reis is verlopen en hebben jullie de foto’s kunnen zien hoe Bonaire er uit ziet.

Een mooi eiland met wat ze zeggen, een savanne achtig landschap, met veel hagedissen, salamanders, ezels en geiten. Lage begroeiing en heel veel cactussen.

Vanwege de taal, de vele Nederlanders, die hier werken of op vakantie gaan, de producten die je hier kan kopen doet het redelijk Nederlands aan. “Van den Tweel” is de Albert Heijn en “warehouse” is de Jumbo, dezelfde producten.

Het weer is een vrij constante factor, 32° overdag en een graad of 24 in de nacht. Wisselende wolken aan de hemel. Zo nu en dan een kort buitje in de vroege ochtend welke niet lang duren want het waait snel weg.

Want waaien doet het hier altijd en overal. Enerzijds heerlijk bij deze temperatuur maar soms ook wat vermoeiend.

De kust is rotsachtig of kiezels. Heel mooi maar er is eigenlijk maar één strand wat je met recht een (zand) strand mag noemen (Sorobon). Eerlijk is eerlijk, hier hadden we meer van verwacht.

Op snorkelen en duiken na kan je het eiland in één week verkennen en alle bezienswaardigheden zien. Een must is wel om een auto te huren, fietsers hebben we wel gezien maar die zijn op twee handen te tellen.

We hebben geen ezels, geiten of leguanen aangereden, of we alle hagedissen hebben gemist weten we niet.

Het eten is uitmuntend op het eiland. We hebben maar twee keer de reactie “mwa” gehad. Je kan over het algemeen voor rond de $20,- lunchen en tussen $20,- en $30,- een hoofdmaaltijd eten.

Er zijn ook restaurants die veel hoger uitkomen. Het eten is gevarieerd. We hebben bijna elke dag iets anders gehad (op een paar keer hetzelfde omdat dat erg lekker was). Op drie keer na hebben wij zelf het ontbijt klaargemaakt met boodschappen uit de supermarkt. Daar liggen de prijzen wel 30% tot 40% duurder dan in Nederland.

We verbleven op “Goood Resort”, een prima verblijfplaats. De helft van ons verblijf hadden wij het rijk alleen. Twee aardige mensen die het resort draaiende houden, Kim (de host) en Yvonne (de huishoudelijk hulp) warenheel gezellig en meestal in de ochtend aanwezig. De tweede week waren er ook 4 Chileense gasten. Een beetje moeilijk in de conversatie want ons Spaans is niet goed maar hun Nederlands en Engels is nog slechter.

Eergisteren avond zijn we natuurlijk weer uit gaan eten, deze keer bij “Trocadero” op de boulevard. Lekkere spaghetti waarvan de ene goed pittig was en de andere rijk gevuld met kip.

En dan beland je zomaar op de laatste volle dag.

Een laatste dag op het voor ons populaire strand (Sorobon). Als vaste klanten worden we vriendelijk ontvangen door de serveerstertjes aldaar. Allemaal stagiaires van de hogere hotelschool die hun buitenland stage daar doen. We hebben onze adressen daar achtergelaten voor het geval ze nog een stage begeleider zoeken. Onze ervaring met leerling verpleegkundige en leerling ziekenverzorgenden kunnen we zo gebruiken.

Sorobon is een prettig zandstrand, fijne strandstoelen, strandbanken en schaduw. Het restaurantje heeft een goede lunchkaart en heerlijke red curry kokossoep.

Ik heb de Chef Kok zo ver gekregen dat ik het recept kreeg in ruil met mijn recept van mijn overheerlijke Masaman Curry.

We sluiten deze dag af met ons “laatste avondmaal” in het dorp bij de “Cuba Compagnie”.

Zoals ik in het begin al schreef, hoeven we vandaag alleen nog naar het vliegveld.

We begonnen met een ontbijt op het resort, we hebben een Goood ontbijt besteld.

Onze ontbijtspullen zijn op. Voor de lunch hebben we nog een kleine diepvries pizza. Het avondeten is van de KLM.

Het inchecken is afgerond. De boarding passen staan op de telefoon.

We hangen wat rond bij het zwembad van het resort, pakken onze spullenin en gaan zo het reisboek van deze vakantie bestellen en de financiële en mentale balans opmaken.

Wij danken jullie voor het lezen van deze reisverslagen, jullie reacties en opmerkingen. We hopen jullie een beetje mee genomen te hebben in onze reisbelevenissen op Bonaire.

Het gaat jullie goed en hopelijk snel tot de volgende reis.

De koffie staat in Gemert en Beek en Donk altijd klaar.