Niet altijd is het eten lekker en de natuur mooi

Na ons eigen gemaakt ontbijtje en wat chit-shat met onze host Kim vertrokken wij. Grote bezienswaardigheden staan niet op ons programma.

We brengen een bezoek aan het uitkijkpunt (Seru Lagu) over Kralendijk. Maar een goede kilometer hier vandaan maar met de auto zo’n 4 kilometer.

Een mooi uitzicht over een groot gedeelte van Bonaire en Klein Bonaire, de stad Kralendijk.

Bij heel helder weer moet je Curaçao en Venezuela ook kunnen zien liggen (niet vandaag)

We staan op de berg in de felle zon, het is benauwd met een luchtvochtigheid van 82%. Geen spat schaduw.

Bloedheet dus en we beseffen dat we wederom water vergeten zijn. Hoe dom kunnen we zijn.

Omdat de auto ook dorst heeft rijden we naar een tankstation maar ook daar geen water te koop.

De rij voor de pomp is lang……..vanwege zaterdag of vanwege de stijgende benzine prijzen. De prijs is in een paar dagen tijd gestegen van € 1,49 naar € 1,54. Lange rij en alles gaat hier op zijn Caribisch. Langzaam, erg langzaam. Na het tanken besluiten we maar een paar flessen water thuis te gaan halen, we hebben nog heel wat litertjes in de koelkast.

We vervolgen onze weg naar de ander kust, de lagune van Boka Washikema, een rechte weg met bochten vanuit Kralendijk. Het landschap brengt ons niet veel nieuws.

Sommige delen van het eiland zijn mooi maar het bewoonde gedeelte kan onze bekoring niet verdienen. Bonaire lijkt veel op een grote schroot hoop. Veel vervallen gebouwtjes en huizen in aanbouw. Als je hier een schroothandelaar zou kunnen beginnen ben je zo binnen. Alhoewel, iedereen lijkt hier schroot te hebben dus aan wie moet je het verkopen ?

Boka Washikema heeft ook niet de bekoorlijke uitstraling die wij verwacht hadden. Geen schaduw, veel zon, benauwd…..een kwartiertje is genoeg.

Wat is de auto met airco toch een genot.

We gaan door naar Lake Boka, waar we eerder deze week waren met een mooi strandje. Jive City was ons aanbevolen, een surfers paradise met een leuke Beach bar. Goed om daar eens te gaan lunchen.

Wat een drukte, het Beachbar terras is hutje/mutje. De strandbedjes staan tegen elkaar gepropt op een klein stukje strand.

Na een colaatje en een tosti kippenborst waar weinig smaak aan zit trekken wij de conclusie: nee, hier zien ze ons niet meer.

Of pikken wij, oude homo’s, niet meer de vibe op van dikke vrouwenbillen met een dun draadje ertussen.

De route naar huis loopt via de Jumbo, het ontbijtje voor morgen inslaan. Eindigend in het zwembad met schaduwplekjes thuis.

Vanavond is er een night market in Kralendijk, een gezellige drukte met wat life optredens. Voor de eetkraampjes staan lange rijen en het ons niet altijd duidelijk wat ze verkopen. Reden voor ons om wel even, heen en weer, over de markt te gaan maar in een klein restaurantje (Julian’s) lekkere spaghetti met garnalen te eten

gelukkig was deze veel beter dan de lunch vanmiddag.