Oud op nieuw op de boerderij

Een avondwandeling langs de rivier. Er zijn verkopers maar niemand vraagt of je wat wil kopen. Hier kan je dus relaxed wandelen. Kuching heeft veel restaurants. Gek hoor dat ik kijk of er een vies, smerig restaurant tussen zit, dat ben ik blijkbaar inmiddels gewend. Nee, hier ziet het er op zijn minst redelijk uit.
In de grote shoppingmall bezoek ik nog even de Starbucks voor een beker cappuccino en om mijn verhaal (van gisteren) te up loaden en warempel dat ging nog snel ook. Voordat ik mijn cappuccino op had was de eerste reactie van Hennie al binnen.

Terug in mijn hotel ga ik mijn langer verblijf regelen en boek nog drie nachten bij, ik krijg per nacht € 10,= korting waardoor de prijs voor mijn kamer teruggaat naar een acceptabele €20,=

De eigenaar van dit hotel, die ik overigens niet ken, blijkt bevriend te zijn met de eigenaar van de plaats waar ik op 1 januari naar toe wil gaan. Er is achter de schermen al onderhandeld want al drie personen hebben mij al gevraagd of ik al een beslissing heb genomen zodat ze het een en ander kunnen gaan regelen. Ik wil echter zelf eerst de onderhandelingen inzetten voordat ik opgescheept zit met iets wat ik niet wil of wat te duur is.
De website van de plaats waar ik naar toe wil is: www.thekabun.com dan kunnen jullie eens bekijken waar mijn voorkeur naar uit gaat. Van de kamers ga ik uit van de goedkoopste en volgens mij de meest origineelste, namelijk verblijf in een longhouse, een traditioneel Iban woonhuis. Wat mij van "The Kabun" het meeste aanspreekt is de activiteiten die je vandaar uit kan ondernemen. Van het bezoeken van een Oerang Oetang opvangcentrum, boottochten en bezoek van Baku National Park. Natuurlijk heeft alles zijn prijs maar onderhandelen blijft ook hier een optie.

Maar voorlopig zit ik nog in "the Pinnacles" in Kuching met zeer aardig personeel, ze komen buurten, mag hun privé computer gebruiken en geven je het gevoel dat je thuiskomt zodra je binnenstapt. Naast de goede kamer, lekkere douche en de redelijk centrale ligging (net achter het Hilton wat de skyline van Kuching domineert) is een ander voordeel dat het boven een 7eleven ligt, een 24 uurs supermarkt waar ze alles verkopen wat een blanke nodig heeft, brood, melk, koude frisdranken, chocolade melk,noem maar op. Zo heb je geen koelkast nodig op je kamer.
Met een koude cola en een pak chocolade koekjes en een airco op 20 graden heb ik mij vanavond na tien eens lekker op mijn bed genesteld met de film "I am legend" op televisie.

Zaterdag 29 december

Bij het ontbijt heb ik de eigenaar van The Kabun al aan de telefoon. Hij geeft aan dat er wel slaapplaats is maar dat hij eigenlijk volzit qua capaciteit wat hij op dit moment aan kan. Eigenlijk wel een tegenvaller. Hij belooft mij, binnen 24 uur terug te bellen en te komen met een mogelijk alternatief. Ik hoop hier maar op.

Omdat ik na het ontbijt niet zo'n zin heb om gelijk allerlei activiteiten te gaan doen besluit ik maar eens te proberen foto's te uploaden omdat jullie daar al een tijd om vragen. Helaas wil dat vanaf hier niet lukken en om nou de hele dag bij de Starbucks te gaan zitten zie ik ook niet zitten. Jullie mogen dus wachten op de foto's

Het is regentijd in Borneo. Het heeft al een heel aantal dagen niet geregend. Het is vandaag echter zwaar bewolkt en het is benauwd. Zelfs de mensen hier klagen over de warmte en benauwdheid. Ik zit hier buiten op het kleine terras van het hotel. Soms zwetend en soms genietend van een lichte bries die zo nu en dan even opsteekt.

Omdat ik nog drie hele dagen hier ben heb ik ook geen haast om allerlei activiteiten te doen. Met 32 graden, een luchtvochtigheid van 84% is het ook niet erg om een dagje wat minder te doen. Afhankelijk wat voor alternatief plan ik binnen 24 uur krijg moet ik mijn activiteiten gaan plannen. In ieder geval wil ik in Kuching nog een boottrip van anderhalf uur maken en aan de overkant van de rivier een aantal Maleisische Kampungs gaan bezoeken, dat zal wel lukken in de komende drie dagen.

Het gaat al redelijk vroeg in de ochtend regenen, een reden meer om vandaag geen fluit uit te voeren. Alhoewel kom je er niet onderuit om toch de stad in te gaan. Er moet immers ook gegeten worden. Nu is het voordeel van Kuching dat alles op loopafstand is. Een Locaal restaurant is dan ook snel gevonden. Ik wandel wat door de stad waar ik al behoorlijk de weg begin te kennen. Na een lunch is het natuurlijk tijd voor een middagdutje en zeker op zo'n off day als vandaag.

Omdat ik eigenlijk vandaag niets uitgevoerd heb besluit ik om zes uur maar eens naar de "zondagsmarkt" te gaan. Dit is een markt die begint op zaterdagavond en doorgaat tot en met zondag. In mijn hotel wordt er gevraagd of ik een taxi wil hebben want de bus rijdt niet meer. Ze kijken raar op als ik zeg dat ik er naar toe wandel. Alsof Kuching zo groot is.
Naar de zondagsmarkt loop je 45 minuten (enkele reis). Het ligt buiten het centrum maar met een keer vragen weet ik het snel te vinden. Vragen naar de weg hier heeft wel een Aziatisch risico in zich. Wijs je naar rechts en vraag je of dat de goede weg is dan krijg je "ja" te horen, wijs je vervolgens naar links is het antwoord ook "ja".

Op de zondagsmarkt komen uit de gehele omgeving marktkooplui met hun plaatselijke producten, groente, fruit, vis maar ook speelgoed, huishoudelijke artikelen, sieraden, eetstalletjes. In veel straten vindt je de kramen. Het is een grote markt maar na een uurtje over de markt te hebben geslenterd vindt ik het wel genoeg. Via een andere route ga ik, via de rivierkade, waar veel mensen lopen te slenteren weer terug richting mijn hotel. Ik besluit vanavond eens geen rijst of noodles te eten maar kies eens voor een kipburger met sla, tomaat, mayonaise en frietjes. Dat is tenminste weer eens een andere bite. Vreemd blijft het hier dat ze je vragen om binnen te zitten, het regent en de Maleisiërs vinden het koud buiten omdat er een lichte bries staat terwijl ik het in de avond juist aangenaam begin te vinden.


Zondag 30 december

www.thekebun.com

Vandaag een rustige start want ik zit te wachten op een telefoontje van The Kebun. Dus een rustig ontbijt, veel kopjes koffie en om half twaalf het verlossende telefoontje. Ze kunnen mij plaats bieden. Over het hoe, wat en hoe duur komen we aan de telefoon niet uit maar dat zie ik morgen wel.

In plaats van 01 januari ga ik morgenmiddag (31 december) er al naar toe. Dit betekent geen oud op nieuw vieren in Kuching, maar op de boerderij.
Niet dat mij dat zoveel uitmaakt want in Kuching ken ik alleen maar het personeel van het hotel. Volgens het toerist information certer zijn er ook geen, hen bekende, countdownparty's.
In "The Kebun" zijn in ieder geval andere gasten. Benieuwd of de jaarwisseling alleen bestaat uit het vooruit tikken van mijn horloge met het geluid van dieren om mij heen of dat ik nog enige menselijke nieuwjaarsactiviteit mag meemaken. Een ding is zeker, ik zal geen last hebben van vuurwerksmog.

Door dit telefoontje krijg ik het gelijk druk. Vanmorgen had ik mijn was ingeleverd maar die komt morgenavond pas terug. Dus snel mijn was teruggehaald en zelf staan wassen met een emmertje, ouderwets handwerk.
Ik moet ook nog snel geld pinnen want ik verwacht op een boerderij geen pin apparaat. Tevens werkt mijn telefoon niet meer want ik moet opwaarderen.
Ik verwacht niet dat ze bij "the Kabun" internet hebben maar, voor noodgevallen, ben ik dan toch telefonisch bereikbaar.
Ik weet niet of jullie mijn Maleisisch nummer nog hebben. Het is 016-4724362. Mocht het nodig zijn kan je het beste bellen via www.hallobuitenland.nl, Maleisië mobiel. 0900-5050264-welkomsboodschap-0060-(0)16-4724362. Het is lang maar goedkoop.

Nu alles geregeld is ga ik nog even naar de overkant van de rivier, daar zijn wat Maleisische woonwijken waar ik nog niet doorheen gestruind ben. Om eerlijk te zijn is het in die Maleisische woonwijken niet zo geweldig. Het is er bloedheet, er lijkt geen zuchtje wind te staan en er is weinig te zien of te beleven. Na anderhalf uur neem ik de boot terug over de rivier.

Vanavond zal ik, voor de deur van Starbucks, want we blijven op het budget letten, dit mailtje versturen.

Morgen is het dus oudjaar, voor mij vijf uur vroeger dan voor jullie. Om 19.00 uur morgenavond luid ik het nieuwe jaar in. Dit betekend dat 2013 vijf uur langer duurt dan voor jullie.

Rest mij jullie een prettig uiteinde te wensen en natuurlijk een goed begin van 2013.

GELUKKIG NIEUWJAAR 2013

(En je bent een rund als je met vuurwerk stunt)