En wat vinden we ervan
Blijf op de hoogte en volg Ton
26 Januari 2013 | Maleisië, Kampung Kelapa
En dan moet je op de laatste dag ook nog eens terugkijken op de hele reis maar hoe langer je weggaat hoe moeilijker dat het wordt. Over Maleisia Pensula ( het vaste land) en Myanmar (Burma) heb ik al het een en ander geschreven, dus nu Maleisisch Borneo.
In mijn voorbereiding van deze reis had ik niet zoveel onderzoek gedaan. Ik had wat georganiseerde reizen bekeken, wat zij doen en laten. Ik had gezien dat er in Borneo veel gevlogen werd, iets wat niet mijn voorkeur is omdat je vanuit het vliegtuig weinig ziet. Toen ik vorig jaar (dat klinkt langer geleden dan 27 december) in Kuching landde had ik geen idee wat ik zou gaan doen een hoe ik het zou gaan doen. Ik had de verwachting van veel jungle en weinig vervoer. Een beetje vergelijkbaar met Kalimantan, Indonesië.
In Kuching zat ik al snel op dood spoor omdat, in vergelijking met andere landen in Zuid Oost Azië de informatie niet op straat ligt. Borneo is ook minder een backpackers land maar meer een land van georganiseerde reizen. De Kabun farm, waar ik de eerste week verbleef, heeft mij snel over dat dode punt heen geholpen. Dit was een perfecte basis om de omgeving van Kuching te ontdekken. De route die ik daar globaal gemaakt heb met wat kleine adviezen van Adrian, de eigenaar van de Kabun, heeft mij door Borneo geleid, zoals de georganiseerde reizen dat niet doen.
Daardoor is deze reis door Borneo speciaal geworden. Reizen per boot, met een 4WD over onverharde wegen, met de trein, dat maakt het mooier dan per vliegtuig.
Het betekent wel dat ik Sarawak, de oostelijke provincie, niet helemaal heb kunnen doen. Sarawak is, toeristisch gezien, meer georganiseerd en waarschijnlijk vind ik het daarom ook helemaal niet erg. De plaatsen in Sarawak die ik wel gezien heb zoals "de tip van Borneo" vond ik geweldig.
De georganiseerde zullen zeggen: "Je hebt Mount Kinabalu niet beklommen, je hebt Mulu national park niet gezien". Klopt, maar ik heb gepoept op een eco toilet en geplast op het meest Noord Oostelijke puntje van Borneo. Ik heb bij mensen thuis gegeten. Ik heb de langste rivier bevaren. Kortom, ik ben dik tevreden over mijn route en reis.
De grootste meevaller is het weer geweest. Ondanks de vele waarschuwingen vooraf over het heftige regenseizoen is dat meegevallen. Het was warm, 30 tot 35 graden, in de binnenlanden en tropische wouden bloedje benauwd. Het heeft geregend maar niet dat dit mijn plannen heeft beïnvloed. Ik ben maar een keer geheel zeiknat geworden.
Maleisisch Borneo is mij op bepaalde momenten ook wat tegengevallen. Het is niet de wildernis die ik had verwacht. Op de nationale parken na is er weinig "primairy forest" oftewel oorspronkelijke jungle. Er is veel bos, veel groen maar voor een groot gedeelte "secondary forest".
Maleisisch Borneo is een ontwikkeld land. Het heeft een betere welvaart dan menig Aziatisch land. Dat zie je af aan de steden, de wegen, de shoppingmalls en ga zo maar door. In deze zin is het voor mij, als Europeaan, veel herkenbaarder dan andere Aziatische landen. Van een cultuur shock is dan ook geen sprake.
Ik hou ook zo nu en dan van even strand. Daarvoor moet je niet naar Borneo gaan. De mooie stranden op de eilanden zijn voor verblijf peperduur en voor mijn prijsklasse blijven alleen de slechtere, vaak vervuilde stranden over. Uitgezonderd het strand in de tip van Borneo. Overigens zie je ook in Borneo veel vervuiling en verwoeste natuur.
Oh ja, ik ben ook nog in Brunei geweest. Dat was leuk voor twee volle dagen. Hoe mijn hotel was moet je maar aan Beatrix vragen maar ik heb bij tripadviser.com hotel KH Soon genomineerd voor slechtste hotel in Zuid Oost Azië. Brunei heeft, maar dat hebben jullie kunnen lezen, mijn beeldvorming totaal omgegooid. En dan die benzineprijs..........dat wil je niet weten.
Vandaag heb ik tot nu toe een hele toer gemaakt. Van mijn bed naar mijn bank op de veranda, vervolgens naar de ontbijttafel en terug. Na het uitbuiken het zwembad in om vervolgens mij in het restaurant tegoed te doen aan een Nasi Goreng. Nu zit ik in een loucheset en overweeg om even mijn ogen te sluiten na al deze inspanningen.
Je merkt wel, ik heb het zwaar.
De toegeroepen zijn vertrokken en hebben plaatsgemaakt voor een aantal Maleisische families, het is namelijk weekend. Maleisiërs in een hotel: dat betekent weg rust en morgen vroeg wakker.
Morgen (zondag) gaan we de boel echt afsluiten. Ik vertrek hier in Kota Kinabalu om 19.05 uur (12.05 uur, Nederlandse tijd). Met een tussenstop in Kuala Lumpur van anderhalf uur hoop ik maandagochtend om 6.30 uur te landen op Schiphol, Amsterdam. Zonder vertragingen steek ik dan tussen 9.00 uur en 10.00 uur mijn, door het vochtige tropische klimaat verroeste, sleutel in mijn voordeur.
In mijn voorbereiding van deze reis had ik niet zoveel onderzoek gedaan. Ik had wat georganiseerde reizen bekeken, wat zij doen en laten. Ik had gezien dat er in Borneo veel gevlogen werd, iets wat niet mijn voorkeur is omdat je vanuit het vliegtuig weinig ziet. Toen ik vorig jaar (dat klinkt langer geleden dan 27 december) in Kuching landde had ik geen idee wat ik zou gaan doen een hoe ik het zou gaan doen. Ik had de verwachting van veel jungle en weinig vervoer. Een beetje vergelijkbaar met Kalimantan, Indonesië.
In Kuching zat ik al snel op dood spoor omdat, in vergelijking met andere landen in Zuid Oost Azië de informatie niet op straat ligt. Borneo is ook minder een backpackers land maar meer een land van georganiseerde reizen. De Kabun farm, waar ik de eerste week verbleef, heeft mij snel over dat dode punt heen geholpen. Dit was een perfecte basis om de omgeving van Kuching te ontdekken. De route die ik daar globaal gemaakt heb met wat kleine adviezen van Adrian, de eigenaar van de Kabun, heeft mij door Borneo geleid, zoals de georganiseerde reizen dat niet doen.
Daardoor is deze reis door Borneo speciaal geworden. Reizen per boot, met een 4WD over onverharde wegen, met de trein, dat maakt het mooier dan per vliegtuig.
Het betekent wel dat ik Sarawak, de oostelijke provincie, niet helemaal heb kunnen doen. Sarawak is, toeristisch gezien, meer georganiseerd en waarschijnlijk vind ik het daarom ook helemaal niet erg. De plaatsen in Sarawak die ik wel gezien heb zoals "de tip van Borneo" vond ik geweldig.
De georganiseerde zullen zeggen: "Je hebt Mount Kinabalu niet beklommen, je hebt Mulu national park niet gezien". Klopt, maar ik heb gepoept op een eco toilet en geplast op het meest Noord Oostelijke puntje van Borneo. Ik heb bij mensen thuis gegeten. Ik heb de langste rivier bevaren. Kortom, ik ben dik tevreden over mijn route en reis.
De grootste meevaller is het weer geweest. Ondanks de vele waarschuwingen vooraf over het heftige regenseizoen is dat meegevallen. Het was warm, 30 tot 35 graden, in de binnenlanden en tropische wouden bloedje benauwd. Het heeft geregend maar niet dat dit mijn plannen heeft beïnvloed. Ik ben maar een keer geheel zeiknat geworden.
Maleisisch Borneo is mij op bepaalde momenten ook wat tegengevallen. Het is niet de wildernis die ik had verwacht. Op de nationale parken na is er weinig "primairy forest" oftewel oorspronkelijke jungle. Er is veel bos, veel groen maar voor een groot gedeelte "secondary forest".
Maleisisch Borneo is een ontwikkeld land. Het heeft een betere welvaart dan menig Aziatisch land. Dat zie je af aan de steden, de wegen, de shoppingmalls en ga zo maar door. In deze zin is het voor mij, als Europeaan, veel herkenbaarder dan andere Aziatische landen. Van een cultuur shock is dan ook geen sprake.
Ik hou ook zo nu en dan van even strand. Daarvoor moet je niet naar Borneo gaan. De mooie stranden op de eilanden zijn voor verblijf peperduur en voor mijn prijsklasse blijven alleen de slechtere, vaak vervuilde stranden over. Uitgezonderd het strand in de tip van Borneo. Overigens zie je ook in Borneo veel vervuiling en verwoeste natuur.
Oh ja, ik ben ook nog in Brunei geweest. Dat was leuk voor twee volle dagen. Hoe mijn hotel was moet je maar aan Beatrix vragen maar ik heb bij tripadviser.com hotel KH Soon genomineerd voor slechtste hotel in Zuid Oost Azië. Brunei heeft, maar dat hebben jullie kunnen lezen, mijn beeldvorming totaal omgegooid. En dan die benzineprijs..........dat wil je niet weten.
Vandaag heb ik tot nu toe een hele toer gemaakt. Van mijn bed naar mijn bank op de veranda, vervolgens naar de ontbijttafel en terug. Na het uitbuiken het zwembad in om vervolgens mij in het restaurant tegoed te doen aan een Nasi Goreng. Nu zit ik in een loucheset en overweeg om even mijn ogen te sluiten na al deze inspanningen.
Je merkt wel, ik heb het zwaar.
De toegeroepen zijn vertrokken en hebben plaatsgemaakt voor een aantal Maleisische families, het is namelijk weekend. Maleisiërs in een hotel: dat betekent weg rust en morgen vroeg wakker.
Morgen (zondag) gaan we de boel echt afsluiten. Ik vertrek hier in Kota Kinabalu om 19.05 uur (12.05 uur, Nederlandse tijd). Met een tussenstop in Kuala Lumpur van anderhalf uur hoop ik maandagochtend om 6.30 uur te landen op Schiphol, Amsterdam. Zonder vertragingen steek ik dan tussen 9.00 uur en 10.00 uur mijn, door het vochtige tropische klimaat verroeste, sleutel in mijn voordeur.
-
26 Januari 2013 - 08:50
Jos:
Ton,
Het waren weer indrukwekkende verhalen. We zullen binnenkort de foto's wel zien.
Goede vlucht en tot gauw!
Jos -
26 Januari 2013 - 09:56
Ton Van Gorp:
Aan de receptioniste van mijn hotel heb ik net een foto laten zien van Nederland in de sneeuw en gevraagd of ze een dagtrip daarnaar toe kon regelen. Een verbaasd gezicht. Daarna heb ik maar verteld dat ik morgen een taxi nodig heb naar het vliegveld. -
26 Januari 2013 - 10:25
Ans:
Hoi Ton,
De sneeuw is best mooi, weet niet of jij het nog zal zien. Wil wel graag de foto's zien van je indrukwekkende reis. Een hele goede vlucht. We horen wel als je weer in Beek en Donk bent aangekomen.
Liefs Ans -
26 Januari 2013 - 10:33
Hennie:
Hoi Ton,
Mooie samenvatting van je verblijf.
Goed dat je een foto van de sneeuw hebt want als jij terug komt is alles misschien wel weg.
Vandaag wordt nog sneeuw voorspeld, wat overgaat in regen.
Temperatuur loopt op tot tropische waarden de komende week in vergelijk met de afgelopen periode (10 graden). Je ziet wel ze houden rekening met je daarboven.
Goede reis terug naar het kikkerlandje, en tot binnenkort (live).
Gr. Hennie. -
26 Januari 2013 - 11:34
Ma:
dit word het einde van heeeeel veel mailtjes ik zal ze missen maar wacht nu vol ongeduld op de fotos.
ik wens jou een goede terug reis een goede vlucht en hoop heel gauw iets te horen als je weer vaste grond onder je voeten hebt.je moet wel even wennen aan het kille nederland maar alles wend moetje maar denken en je hebt iets moois om naar terug te kijken hier sneeuwd het weet volop misschien kan je ook nog een staartje van de winter meemaken.goede reis en tot spoedig liefs ma -
26 Januari 2013 - 12:43
Chris En Toos:
Nou dat was het dan, de reis zit er weer op, nu sparen voor de volgende. Goede reis terug, de sneeuw is maandag wel weg maar misschien is het glad en het haalt zeker (nog) niet de tropische temperaturen die nu al zo gewoon zijn voor jou. We horen maandag wel van je als je thuis bent.
XXX Chris en Toos -
27 Januari 2013 - 09:03
Ad:
Ton,bedankt voor je mooieverhalen! Een goede terugreis toegewenst. -
28 Januari 2013 - 11:09
Rose-Marie:
En... Weer thuis?
Een voordeel is dat je inmiddels ook een doorgewinterde 'weer thuis wenner' bent.
Veel groetjes,
Rose-Marie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
