Eerste indrukken van veelzijdig KL

Schoon Aziatisch, dat is de eerste indruk van Kuala Lumpur. Een echt grote stad mat het drukke verkeer, veel bussen, straten waar je bijna niet kan oversteken. Maar het ziet er over het algemeen schoon uit, heel schoon voor Aziatische begrippen. Mensen zijn vriendelijk. Als verdwaalde westerling kan je overal de weg vragen, je wordt vriendelijk geholpen en als ze het niet weten dan gaan ze wel iemand erbij halen.

Mijn guesthouse staat aan de rand van China town, een prachtig wijkje met wat kleinere ouderen huizen en straatjes, vol met kraampjes en eetgelegenheden. Een relaxte sfeer waaraan je niet ontkomt aan vragende verkopers, het is en blijft tenslotte Azië. Dwars door China town loopt Petaling street, een overdekte straat met heel veel winkeltjes waar tegen de avond de straat nog eens volgebouwd wordt met kraampjes, zodat er nog net ruimte overblijft om je er doorheen te murmelen. Nep schoenen, nep horloges, nep t-shirts, veel nep van alle beroemde merken.

"We eten noodles" wil eigenlijk hier niet zo veel zeggen, want ook dat kan je op veel manieren klaarmaken. Op de hoek van mijn guesthouse is een redelijk groot noodle restaurant, ga zitten op zo'n plastic stoel, let niet teveel op de vuile tafels en vloer. Roken? Natuurlijk mag dat. Asbakken? Oh ja, die moeten ze er ook nog een hebben. Koelkasten? Her en der maar zonder de stickering van "de smaakpolitie". Menukaart? Kijk maar op het bord met plaatjes. Personeel? Zijn er genoeg en ze zijn allemaal baas van hun gedeelte, delen allemaal orders uit. En uiteindelijk, een lekker bord noodles met stokjes voor de prijs van twee euro (en dat is inclusief het blikje Coke). Dit wordt mijn vaste stek in de avond. Kuala Lumpur is ook behoorlijk multi-cultureel. Naast Maleisië heb je hier ook veel Indiase en Chinese invloeden. Ook is het multi-religieus, moslims, boeddhisten, hindoeïst. Gekleed naar afkomst kom je hier alles tegen, van minirok tot burka, van sari tot nicab.

En dan de regen, jawel, elke dag een tropische bui. Volgens medereizigers elke middag, al weken lang. Gisteren echter pas in de avond, natuurlijk toen ik, zonder paraplu mijn noodle maaltje zat te verorberen. Ik weet het maar ik leer het nooit, de paraplu moet mee anders gaat het regenen. Gaat de paraplu wel mee blijft het droog en loop ik voor niets dat ding mee te sjouwen. En zowaar werd het bewijs vandaag weer geleverd, tien minuten na dat ik terug was in het hotel begon het weer te regenen en vanavond zit ik weer in mijn noodle restaurant (vanavond echter geen noodle maar hete kip met rijst) dit keer met plu, blijft het droog!!!!!!!!!!!!!!

En wat doe je dan op zo'n dagje Kuala Lupur, in ieder geval vroeg opstaan en na het (overigens karige, inbegrepen) ontbijt op stap. Op 13 kilometer van de stad liggen de Baru grotten, een hindoeïstische trekpleister met een aantal tempels in grotten (en een hoop Indiërs). De weg hiernaar toe is direct een kennismaking met het openbaar vervoer in de stad, een goedlopende metro/trein die als je weet welke lijn je moet pakken erg goed werkt en er nieuw uitziet, goedkoop want voor 25 eurocent ben je 13 km weg. Raar is wel dat de terugweg 50 eurocent kost. De rest van de dag heb ik te voet afgelegd, van KL station naar de Nationale moskee, het vogelpark en slenterend door de straten van KL. Nee, vandaag nog niet de Petronas towers en de KL toren, de beroemde gebouwen van Kuala Lumpur. Zij staan morgen op het programma.
Weet wel, als je hier ooit mag komen, eten en drinken bij de toeristische highlights is erg duur (en daar krijg je altijd dorst en honger). Daar waar mijn bordje noodle met een coke nog 2 euro was, is daar een sandwich met water al een tientje.
Uitgesjouwd, moe en voldaan was ik rond drie uur, weer terug bij mijn guesthouse, zoals ik al schreef: 10 minuten voor de bui.

Mooi om bij de airco uit te zoeken hoe ik overmorgen in Melakka (Melaka) moet komen en waar te verblijven. Da's even zoeken want in het weekend met ook nog een of andere feestdag zit alles vol.