Morgen begint eindelijk de vakantie

Het is bijna vakantie. Morgen vertrek ik naar “mijn” paradijsje. Althans...........

Gisteren ochtend was ik nog in Phang Nga. Ik ben daar een week geweest, enkele kilometers van het stadje en enkele kilometers van de waterval. Maar midden tussen de rubberbomen. Een heel rustige omgeving. Manora Guesthouse wat gerund wordt door Gerard (een Brabander) en Nui (zijn Thaise echtgenote) met hulp van Nom (de Thaise hulp).
Ik heb daarnet gevoel gehad “thuis” te zijn. Een ongedwongen sfeer. Zoals ik al eerder beschreef heb ik mee geholpen met koken, mee boodschappen gedaan op de plaatselijke markt etc.
Maar gisteren ben ik vertrokken.......naar Ranong. Een busrit tussen de vijf en zes uur waarover weinig spectaculairs te vertellen is. Behalve dat het soms stapvoets gaat vooral als je, berg op, achter een grote vrachtwagen zit.
Met een pauze van 15 minuten bereik ik op het eind van de middag het busstation van Ranong.

De “aasgieren” staan daar al klaar...de te dure taxi’s voor een rit naar de pier, voor de afvaart naar Ko Phayam. Ik heb echter andere zaken te doen.
Als ik over twee weken het eiland af kom moet ik naar Bangkok. Dat is een behoorlijke busrit. Ik heb besloten dit te doen met een VIP nachtbus. Die vertrekt om half negen in de avond en komt in Bangkok op half zeven in de ochtend aan. Je hebt daarin een stoel waar je half zittend/liggend de nacht doorbrengt. Het aantal plaatsen is beperkt dus wil ik nu alvast boeken voor 30 november zodat ik verzekerd ben van een plaats.

Hierna blijf ik nog even in Ranong. Ik heb een plaats geboekt in Tinnidee Inn, dit is een betonnen, sfeerloos, broertje van het grotere Tinnidee Hotel. De kamer is goed en je mag gebruik maken van de faciliteiten van de grote broer. Zwembad, sauna, hot tubes etc.
Voordeel van de Inn is dat de kamerprijs Bath 1000 (€ 30,=) lager ligt dan de Inn. Nou daar steek ik graag de parkeerplaats voor over.

Omdat het alweer donker begint te worden als ik klaar ben met inchecken moet ik weer op zoek naar eten. De laatste dagen hoefde ik niet na te denken wat te eten. Er werd “thuis” gekookt. Nu mag ik zelf op zoek.
Een onbekende stad, komt wat smerig over. Het stinkt op veel plaatsen, waarschijnlijk door de regen die voor mijn komst gevallen is.
Op 10 minuten van mijn hotel vind ik een 7Eleven en doe wat kleine inkopen. Hier is een flesje cola toch zeker de helft goedkoper dan bij het hotel.
Vlak bij vind ik een plastic restaurantje wat aan mijn eerdere omschrijvingen voldoet. Geen menukaart, geen Engels sprekend personeel. Met Google Translate bestel ik: “Doe maar iets lekkers met Kip”. Zowel het personeel als ik hebben daardoor de grootste lol. Het resultaat is wel dat ik een heerlijke maaltijd krijg voor Bath 40 (€1,20).

Het nadeel van mijn hotel is dat je nergens buiten kan zitten. Ik zit vier hoog achter en zelfs voor een sigaretje moet ik vier verdiepingen naar beneden (er is geen lift). Dat wordt dus illegaal roken, hangend uit het raam.

Vanochtend heb ik gebruik gemaakt van het ontbijt bij grote broer. Het enigste is dat je dit de avond van te voren moet aangeven. Het is een ontbijt buffet voor Bath 130 (€ 3,89). Besluit je dat te nemen op de dag zelf dan kost het Bath 220 (€6,58).

Ik was er vanmorgen op tijd bij. En een ontbijt buffet is het. In eerdere jaren was ik complimenteus over het ontbijtbuffet in mijn hotel in Bangkok. Nou dit was nog twee keer zo groot. Wel 10 warme gerechten naast de soorten brood, broodjes, croissantjes, eieren, worstjes etc, etc, etc. Ik heb mij een uur vermaakt, tot er niets meer bij kom en ben daarna op mijn kamer, volgegeten, opnieuw in slaap gevallen.

Om half twaalf moet ik er maar aan geloven, het is bloedje heet buiten en ik ga naar het zwembad van “grote broer”. De horde toeristen daar zijn weg in ongeveer 30 minivans en ik heb het zwembad samen met 2 leuke Italianen. Mijn bezoek aan het zwembad wordt alleen onderbroken door een oversteek van de parkeerplaats om een kaartje te kopen voor de overtocht morgen naar Koh Phayam. Ik moet de keuze maken tussen de snelle speedboot (45 minuten) voor Bath 350 (€10,46) en dat is inclusief de taxi van hotel naar de pier. Of de slow boat (anderhalf uur) voor Bath 200 (€5,98) maar dan komt er de taxi naar de pier er nog bij, Bath 75 - 100 (€ 2,25 - €3,00).
Laat ik eens ruig doen en ik kies voor de duurste optie.

Maar ga ik nou terug naar mijn paradijs van vorig jaar ?
Ja en nee. Op Koh Phayam zijn twee grote stranden: Ao Yai en Ao Khao Kwai (Buffalo Beach). De laatste is zeker het paradijs en ik weet, uit ervaring van vorig jaar, als ik daar ben, ik zeker niet weg wil. Daarom ga ik eerst drie nachten naar Ao Yai. Vooral om de vergelijking te maken. Tot nu toe geeft iedereen aan dat Ao Yai drukker is, meer vervuiling heeft, de golven hoger zijn.

Mijn laatste 10 dagen breng ik door op het voor mij bekende plaatsje (Starlight Resort) aan Buffalo Beach.......zeker tien dagen vakantie, 10 dagen niets doen voordat ik met een nachtbus weer vertrek naar Bangkok.