Op bezoek bij paranoïde monniken
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
14 November 2019 | Thailand, Phangnga
De tijd vliegt hier, ik ga zo dadelijk alweer de zevende nacht in. Morgenvroeg vertrek ik richting mijn laatste bestemming. Vandaag heb ik al mijn boekingen rondgemaakt. Tussen hier en Ko Phayam zijn niet meer zoveel bestemmingen die ik nog niet gezien heb of naar toe wil gaan. Morgen na tien vertrek ik met de bus, in een keer door naar Ranong. Daar blijf ik twee nachtjes en dan ga ik voor twee weken naar mijn paradijsje. Eerst enkele dagen naar het hoofdstrand waar het iets toeristischer is. De laatste 10 dagen ben ik op de plaats waar ik vorig jaar eigenlijk niet weg wilde. Vanaf hier tot en met thuis is nu alles besproken en geboekt. Op een buskaartje van Ranong naar Bangkok en vervoer van Eindhoven naar Beek en Donk hoeft er niets meer geregeld worden.
Al de planning heb ik vandaag gedaan. Gisteren ben ik op een psychiatrische creatieve afdeling geweest voor achterdochtige mensen......oh nee, het was een tempel met beeldentuin. De beelden zijn allemaal gemaakt door monniken die behoorlijk paranoid waren. Kijk maar op de foto’s.
Al vroeg die dag ben ik met Gerard, die voor een onderzoek naar het ziekenhuis moest, afgezet aan de andere kant van Phang Nga. Het stadje is eigenlijk, qua inwonertal niet veel groter dan Beek en Donk maar is in een lint gebouwd. Een lange hoofdstraat, wat kleinere zijstraatjes en een straat aan de zijkant van het dorp. Dit maakt het dorp enkele kilometers lang. Ik ben afgezet aan de zuidkant van het dorp en ben lopend naar de noordkant van het dorp gelopen. Een trip van half negen tot twaalf uur. Een park, Elefant rock, de beeldentuin. Halfweg een soort winkelcentrum waar ik een half uur binnen heb doorgebracht om af te koelen (airco). Om het afkoelen te bevorderen heb ik naar alle diepvries producten bekeken. Het kan overdag behoorlijk warm zijn, vooral als je veel loopt in de hete zon.
Het is onvoorstelbaar dat Thai dit het koude seizoen noemen. Om twaalf uur is Gerard klaar met zijn ziekenhuisbezoek en wordt ik weer opgepikt om terug naar “huis” te gaan. Lekker relax uitrusten in de gemeenschappelijke ruimtelijke een ventilator.
De eerste dagen van mijn verblijf waren er een stuk of zes andere gasten, daarna enkele dagen was ik de enigste en gisteren zijn er twee Canadezen gekomen. Net nadat we de avondmaaltijd, die de gastvrouw Nui en de hulp Nom hebben gekookt viel er geen gezin van zes Israëli’s binnen. Onverwacht wat even drukte gaf want er moest opnieuw gekookt worden.
Met zoveel nieuwe gasten heb ik het druk met buurten en kletsen. En dan is de dag zo voorbij.
De nachten zijn, voor Thaise begrippen koel en koud. Voor mij zijn ze heerlijk. Rond middernacht gaat de airco uit, de ramen en deuren open. Heerlijk slapen onder een lakentje en dun dekentje.
Het is hier rustig. Om acht uur wakker, sigaretje en eigengemaakte koffie voor mijn kamer en rond half tien op mijn gemak ontbijten. De rest van de dag is vandaag dus verder gevuld met veel buurten, plannen van de rest van mijn reis.
En zo dadelijk de koffer in........morgen de volgende etappe naar Ranong.
Al de planning heb ik vandaag gedaan. Gisteren ben ik op een psychiatrische creatieve afdeling geweest voor achterdochtige mensen......oh nee, het was een tempel met beeldentuin. De beelden zijn allemaal gemaakt door monniken die behoorlijk paranoid waren. Kijk maar op de foto’s.
Al vroeg die dag ben ik met Gerard, die voor een onderzoek naar het ziekenhuis moest, afgezet aan de andere kant van Phang Nga. Het stadje is eigenlijk, qua inwonertal niet veel groter dan Beek en Donk maar is in een lint gebouwd. Een lange hoofdstraat, wat kleinere zijstraatjes en een straat aan de zijkant van het dorp. Dit maakt het dorp enkele kilometers lang. Ik ben afgezet aan de zuidkant van het dorp en ben lopend naar de noordkant van het dorp gelopen. Een trip van half negen tot twaalf uur. Een park, Elefant rock, de beeldentuin. Halfweg een soort winkelcentrum waar ik een half uur binnen heb doorgebracht om af te koelen (airco). Om het afkoelen te bevorderen heb ik naar alle diepvries producten bekeken. Het kan overdag behoorlijk warm zijn, vooral als je veel loopt in de hete zon.
Het is onvoorstelbaar dat Thai dit het koude seizoen noemen. Om twaalf uur is Gerard klaar met zijn ziekenhuisbezoek en wordt ik weer opgepikt om terug naar “huis” te gaan. Lekker relax uitrusten in de gemeenschappelijke ruimtelijke een ventilator.
De eerste dagen van mijn verblijf waren er een stuk of zes andere gasten, daarna enkele dagen was ik de enigste en gisteren zijn er twee Canadezen gekomen. Net nadat we de avondmaaltijd, die de gastvrouw Nui en de hulp Nom hebben gekookt viel er geen gezin van zes Israëli’s binnen. Onverwacht wat even drukte gaf want er moest opnieuw gekookt worden.
Met zoveel nieuwe gasten heb ik het druk met buurten en kletsen. En dan is de dag zo voorbij.
De nachten zijn, voor Thaise begrippen koel en koud. Voor mij zijn ze heerlijk. Rond middernacht gaat de airco uit, de ramen en deuren open. Heerlijk slapen onder een lakentje en dun dekentje.
Het is hier rustig. Om acht uur wakker, sigaretje en eigengemaakte koffie voor mijn kamer en rond half tien op mijn gemak ontbijten. De rest van de dag is vandaag dus verder gevuld met veel buurten, plannen van de rest van mijn reis.
En zo dadelijk de koffer in........morgen de volgende etappe naar Ranong.
-
14 November 2019 - 17:33
Ans:
Hoi Ton,
Je verhaal en foto's net bekeken. Wilde ma vanmiddag je verhalen laten lezen want het was even rustig op de afdeling deed de wifi het niet. Toen deze er weer was was het ook met de rust gedaan. Dus hebben de bewoners mee gekeken naar de foto's. Die vonden ze wel erg mooi. Volgende keer mag je ze wel meenemen als je op vakantie gaat. Ze willen daar ook wel naar toe. Dus ga je maar vast voor bereiden. -
14 November 2019 - 18:39
Chris & Toos:
Misschien hebben de monniken de film Lord of the Ring gezien? Je zou er nachtmerries van krijgen. Verder wel mooi hoor.
Als je besluit om met de Moerweide bende op stap te gaan willen wij ook mee hoor ;).
XXX Chris & Toos -
15 November 2019 - 12:36
Ellie:
Wat een verschil in beelden; sommige heel mooi en anderen idd wat nachtmerrie-achtig.
Daar zal wel een verhaal bij horen , denk ik dan.
Ben gisteren naar Glow geweest, zal je er een kleine indruk van sturen. Na een dag rondneuzen
op een beurs voor handwerkliefhebbers ( lees veel sjouwen) nog een 5 km gewandeld langs de Glow manifestaties.
Nou ik kan je vertellen dat ik vandaag niet veel fut meer over heb. Zere spieren tot en met.
Toch was Glow de moeite waard. Gelukkig nog niet zó druk dat je schuivelend voortliep, al was het wel gewoon de massa volgen en als je het niet meer wist, de pijlen. Je kunt het trouwens ook op internet vinden. Mss ook over het Wilhelminaplein dat helemaal ondegedompeld was in de lichtverf. Gaaf hoor al die huizen en de straat "volgeklad".
Vandaag een goeie reis naar het bounty eiland, ik volg wel!
liefs, Ellie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
