Prinsjesdag in de regen

Weet je wat het grootste nadeel is van regen op vakantie ?:
Dat zijn mijn verhalen die steeds langer worden en daar hebben jullie weer last van.

Het is gisterenmiddag steeds harder gaan regenen. De tropische storm heet trouwens "Odette" en van wat ik uit de krant lees hebben we daar nog enkele dagen last van. Vooral regen met de kans op aardverschuivingen.
Afgelopen nacht heeft "Odette" mij een paar keer wakker gemaakt met de harde regen maar het kan hier nog harder te keer gaan.
Op YouTube staan een paar filmpjes van dit strand als het er echt spookt. Kijk maar eens op YouTube : "Baloy Beach tropical storm video at Treasure Island Resort, Subic Bay". Dit filmpje is opgenomen bij de buren.

Aan mij is nu de keuze:
1. Hier blijven.
Er is niet veel te doen, de omgeving gaan bekijken is nu nog geen optie. Maar ik zit droog, er is hier een aangename zeebries, het eten is goed en ruim in keuze, de kamer bevalt prima, er is snel internet en ik heb nog veel boeken bij en tijd genoeg.
2. Weggaan
Maar afwachten wat voor hotel ik kan vinden, het weer elders is hetzelfde, de volgende bestemming zal in de bergen zijn maar met deze bewolking mogelijk niet veel te bekijken, ook elders noopt het weer niet uit tot uitstapjes.
In de buurt is er ook nog een Marine park (soort dolfinarium) en een safaripark (Beekse Bergen)

Zoals jullie wel merken, het leven van een reiziger is zwaar. Elke dag weer nieuwe keuzes maken. Ga ik weg of blijf ik en zelfs wat bestel ik voor ontbijt en diner uit een 30 pagina's tellend menu.

Een geluk is dat ik vanmorgen opgestaan ben met droog weer, wel zware bewolking. Een bakje koffie, in mijn blote bast, op het strand, maar voor het stormscherm. De strandverkopers zijn gelijk al actief maar mogen niet achter een gespannen draad komen dus blijven ze op een meter of zes afstand.
Door de grote menu kaart loopt het ontbijt uit tot een brunch.

Hebben jullie het even gemakkelijk, een boterham met kaas, restjes uit de koelkast en bij slecht weer de televisie aanzetten om naar onze koning en koningin te kijken.

Het is Prinsjesdag maar aangezien onze prinsjes geen prinsjes meer zijn (te oud en te dood) moeten wij ons maar gaan richten op de prinsesjes.
Jammer voor jullie maar van de drie zijn er misschien vandaag twee in Den Haag. De oudste heeft namelijk een baan gevonden hier in mijn guesthouse.
Ariane is hier, dus maken jullie jezelf maar niet druk als ze vandaag niet op t.v. te zien was/is. Ik ben er nog niet achter of het een vakantiebaantje is of dat ze voorgoed dit blijft doen. Ze bestiert hier in ieder geval de boel vanachter de bar. Ze zorgt voor de rekeningen, heeft mijn telefoon opgeladen en is erg vriendelijk. Als ik haar wijs op de activiteiten van haar vader kijkt ze me wel verbaasd aan maar ziet de humor er wel van in dat ze hetzelfde heet als onze kroon princes.

Gisteren middag in mijn " de boel de boel laten" uurtjes heb ik nog een kleine wandeling gemaakt.Meer dan een korte wandeling door de straat en terug over het strand zat er niet in. De regen houdt de activiteit beperkt. Daarbij bleef ik graag in de buurt van het toilet tot het straateten van Manilla er helemaal uit is.

De onverharde straat waar mijn hotelletje aan ligt is een chaos van gebouwtjes en houten optreksels. Aan de ene kant guesthouses en andere strandtentjes en aan de andere kant wat plaatselijke winkeltjes, andere guesthouses en houten schuttingen. Het is er rustig, wat tricyclisten (brommers met zijspan) staan te wachten op klanten. De straat is doodlopend en komt uit bij een soort haventje met plaatselijke vissersboten en blaffende honden.
Ik zie weinig toeristen, veel gebouwen lijken gesloten.

Wie komt er dan ook in het regenseizoen naar hier?

Het strand is in tweeën te delen. Op het achterste gedeelte staan veel constructies van hout, banken met tafels waar ik van denk dat het voor de plaatselijke dagtoeristen zijn. Geen enkele blanke gaat voor zijn lol op die ongemakkelijke banken zitten.
Het andere gedeelte van het strand staan de meer stenen en betonnen gebouwen, met gemakkelijkere stoelen en het woord "Resort" op de muur geschilderd. Ook hier zie ik weinig mensen.

In het midden ligt Johan's, waar ik verblijf. Een samenstel van enkele gebouwen met op het strand wat ligstoelen (met plastic banden), wat tafeltjes en stoelen.
Binnen ziet het er sfeervoller uit en alles wijst erop dat Johan uit België komt. Een gedeelte van de inrichting zou zo meegenomen kunnen zijn uit een Belgische bruine kroeg. Naast een grote houten stamtafel zijn er een aantal kleine tafeltjes met gewoon Aziatische plastic stoelen. Er hangen borden met houten afbeeldingen van drinkende Belgen aan de muur waar een gedeelte van het menu op staat.
Het menu (die van 30 pagina's) bevat een hoofdstuk over Belgische frietjes met een beschrijving hoe deze gemaakt worden.
De sfeer die het geheel uitstraald spreken mij wel aan. Het lijkt op het eerste oog de beste plaats hier aan het strand.

Mijn kamer, de goedkoopste, zit aan een gang aan de zijde van het gebouw. Uitzicht op zee is het duurdere segment. Het is een redelijke kamer qua groote. Blauw plafond en gordijnen en de kleur van de muren ben ik als kleurenblinde nog niet achter. Het kan zalmroze of groen zijn. Aan de muur hangen twee schilderijtjes van een schilder die arm gestorven is want ik kan mij niet voorstellen dat hij deze schilderijen verkocht heeft.

De douche/wc is een kleine ruimte van anderhalf bij anderhalve meter. Gelukkig zit er een harmonica deur in zodat die op mijn knieën wat meegeeft als ik op de wc zit. De douche bestaat uit een zitbadje zonder stop. Tussen de wc en het bad zit nog een fonteintje, zonder kraan. Zodra je het licht aandoet lijkt het of er een vliegtuig opstijgt maar dat blijkt een ingebouwde ventilator te zijn. Voor een kleine ruimte is het efficiënt ingedeeld.

Het interieur van de slaapkamer bestaat uit een twee persoons bed van twee schuimplastic matrassen, een houten tafel met twee plastic stoelen.
Er is ook een kast, van metaal. Her en der wat afgebladderd en verroest maar functioneel. Bij de kast zijn twee hangsloten geleverd. Een voor de deur en een voor de ingebouwde metalen kluis.
Als mijn spullen hier niet veilig zijn dan weet ik het niet meer.

De kamer is tevens voorzien van een ventilator en een airco die veel lawaai maakt, een flatscreen televisie die het alleen doet voor een meerprijs van €0,88 per dag.
Maar het belangrijkste is: het is er schoonen voor de prijs/kwaliteit verhouding wordt dit verblijf met een ruim voldoende beoordeeld.

Barrio Baretto is een dorp wat zich uitstrekt langs een doorgaande weg. Ik verblijf in een zijstraat, evenwijdig aan het strand, in het tweede gedeelte. De activiteit van vandaag bestaat uit het verkennen van het dorp. Tot en met mijn brunch is het droog geweest dus waag ik het erop. Gewapend met mijn paraplu trek ik erop uit om na vijf minuten al een bui over mij heen te krijgen.
Mijn paraplu van € 3,= van het Kruidvat blijkt geen "magic umbrella" te zijn, het blijft regenen maar ik stiefel door. Ik ben niet voor niets hier gekomen.
Het dorp blijkt te bestaan uit hotelletjes en guesthouses met daartussen veel "go-go" bars. Zo in de middag veel gesloten maar bij enkele staan de meisjes, ondanks de regen, al te roepen voor klandizie. Vreemd, ik lijk ineens Oost Indisch doof te zijn. In het dorp signaleer ik wel veel bejaarde blanken met jonge meisjes, stereotiep maar wel waar.
Ook ben ik aanspreekpunt te zijn voor de vele tri-cycles die vanwege de regen flink in de plastic zijn verpakt. Alsof als blanke Nederlander niet tegen een buitje en een wandelingetje kan.

Het is dat ik geen sokken aan heb maar anders kwam ik met natte sokken terug bij mijn guesthouse. Het wordt gelijk droog en met een bak koffie ga ik onder de zwaar bewolkte hemel op het strand zitten. Als ik mijn horloge uitdoe blijk ik toch al bruin aan het worden ben, zon heb je daar blijkbaar niet voor nodig.

Wat wordt dit voor een vakantie? Als ik niets doe is het droog, als ik iets doe gaat het regenen. De keuze wordt alweer gemakkelijker.
De "Beekse Bergen" en het "Dolfinarium" vind ik niet zulke aantrekkelijke activiteiten en een tocht maken naar de vulkaan, Mt. Pinatubo, kan niet want daar moet het droog voor zijn, met zonneschijn. Anders is een tocht daarna toe te gevaarlijk vanwege modderstromen.

Voorlopig hou ik het maar bij het bestuderen van de menu kaart want ik wil over tweeëneenhalf uur eten :-)