Dikke p*k, drie Cola
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
09 December 2013 | Filipijnen, Cebu City
De laatste Filipijnse etappe zit er weer op. Ik ben op het laatste Filipijns adres aangekomen. Een voor mij bekende plaats want ik heb al eerder wat nachten doorgebracht bij Green Gate in Cebu.
http://www.greengate-philippines.com/
Voor de trouwe volgers: het herstellingsoord na de cycloon Yolanda.
Het was vandaag weer eens een heel vroege start. Om vijf uur stond ik naast mijn bed. Ik verbleef niet voor niets in MB's Sunrise View Resort in Tan-Awan bij Oslob. Dus moet je een sunrise meemaken. Om kwart voor zes komt het zonnetje boven de horizon uit, dus het half uurtje daarvoor heb je de mooie luchten boven het water.
Dit is echter niet geheel de ware reden waarom ik zo vroeg op ben, ik lag namelijk gisterenavond vroeg op bed.
Twee dagen geleden heb ik in mijn verhaal de eerste indruk van deze verblijfplaats al geschreven in "het kan vriezen, het kan dooien" en die eerste indruk is er niet beter op geworden. Het is eerder nog harder gaan vriezen.
Gisterenmiddag bij het bestellen van de lunch heb ik aan vijf mensen de bestelling doorgegeven en het enigste antwoord wat ik heb gekregen is dat ik bij een ander moet zijn. Een cola bestellen gaat 20 minuten overheen totdat ik het zelf maar uit de koelkast pak en de opmerking krijg dat dat de bedoeling niet is. Mijn reactie is dan ook niet van de vriendelijkste. In de avond vraag ik of ik eten kan bestellen en het simpele antwoord is: "Nee, want we zijn te lui om te koken." Werkelijk, en daar is geen woord van overdreven of gelogen.
In dit gehucht is er verder maar één restaurant waar ze alleen Filippijns eten hebben wat al de hele dag in pannen op de tafel staat of gefrituurde worstjes. De dag hiervoor heb ik uit noodzaak daar gegeten met als resultaat dat ik direct in de nacht al diaree had.
Ik ga de straat maar op, loop wat andere "resorts" op en jawel, ik vind een plaats waar ze aan het barbecuen zijn. Ze hebben voor mij gelukkig een kippetje wat lekker gebraden wordt en, op verzoek, snijden ze ook nog wat tomaten en komkommer. Ik raak aan de praat met wat gezellige Zweden en mijn avond is weer goed.
Terug bij MB's wil ik nog wat drinken maar ik zit nog maar net en het Karaoke machine wordt ingepakt (geen ramp) maar ook de lichten worden uitgedaan. Dit alles zonder iets te zeggen of mede te delen.
Wat kan je anders dan maar vroeg naar bed te gaan. Ze krijgen van mij dan ook een zwaar negatief advies op Tripadviser, wat tegenwoordig meer gebruikt wordt dan de Lonely Planet.
Maar al het negatieve wordt uiteindelijk positief: Ik maak een mooie zonsopgang mee en karakteristiek voor de organisatie hebben ze een aantal dingen die ik gebruikt heb niet op de rekening staan. Normaal gesproken zeg ik dat maar nu denk ik: "dikke p*k, drie cola".
En dan de bus in. Het gemakkelijke van dit gehucht is dat er elk kwartier een bus doorheen komt en ze hebben allemaal de bestemming Cebu.
In de bus neem ik mezelf voor dat ik elke taxichauffeur die te veel rekent zijn huid eens danig vol ga schelden. Na het verblijf bij MB's moet ik gewoon nog wat meer agressie kwijt.
Maar ik heb pech: de eerste de beste taxi die ik in Cebu aanhoud weet de weg en rijdt gewoon netjes op de meter. In plaats van zijn huid vol te schelden geef ik hem maar een fooi, "goed gedrag moet je belonen".
En om half twee bel ik aan bij mijn luxe villa. Kopje koffie, spullen op de kamer, duik in het zwembad en nu jullie even lastig vallen met dit verhaaltje.
Mijn laatste adres, geen programma meer, twee dagen rust aan het zwembad. Uitslapen op een airco kamer (vast wennen aan de Nederlandse temperatuur), middag dutjes doen, mijn rugzak uitmesten, lamballen, lekker eten, vakantie gevoel afbouwen en wachten op mijn vliegtuig donderdag ochtend.
http://www.greengate-philippines.com/
Voor de trouwe volgers: het herstellingsoord na de cycloon Yolanda.
Het was vandaag weer eens een heel vroege start. Om vijf uur stond ik naast mijn bed. Ik verbleef niet voor niets in MB's Sunrise View Resort in Tan-Awan bij Oslob. Dus moet je een sunrise meemaken. Om kwart voor zes komt het zonnetje boven de horizon uit, dus het half uurtje daarvoor heb je de mooie luchten boven het water.
Dit is echter niet geheel de ware reden waarom ik zo vroeg op ben, ik lag namelijk gisterenavond vroeg op bed.
Twee dagen geleden heb ik in mijn verhaal de eerste indruk van deze verblijfplaats al geschreven in "het kan vriezen, het kan dooien" en die eerste indruk is er niet beter op geworden. Het is eerder nog harder gaan vriezen.
Gisterenmiddag bij het bestellen van de lunch heb ik aan vijf mensen de bestelling doorgegeven en het enigste antwoord wat ik heb gekregen is dat ik bij een ander moet zijn. Een cola bestellen gaat 20 minuten overheen totdat ik het zelf maar uit de koelkast pak en de opmerking krijg dat dat de bedoeling niet is. Mijn reactie is dan ook niet van de vriendelijkste. In de avond vraag ik of ik eten kan bestellen en het simpele antwoord is: "Nee, want we zijn te lui om te koken." Werkelijk, en daar is geen woord van overdreven of gelogen.
In dit gehucht is er verder maar één restaurant waar ze alleen Filippijns eten hebben wat al de hele dag in pannen op de tafel staat of gefrituurde worstjes. De dag hiervoor heb ik uit noodzaak daar gegeten met als resultaat dat ik direct in de nacht al diaree had.
Ik ga de straat maar op, loop wat andere "resorts" op en jawel, ik vind een plaats waar ze aan het barbecuen zijn. Ze hebben voor mij gelukkig een kippetje wat lekker gebraden wordt en, op verzoek, snijden ze ook nog wat tomaten en komkommer. Ik raak aan de praat met wat gezellige Zweden en mijn avond is weer goed.
Terug bij MB's wil ik nog wat drinken maar ik zit nog maar net en het Karaoke machine wordt ingepakt (geen ramp) maar ook de lichten worden uitgedaan. Dit alles zonder iets te zeggen of mede te delen.
Wat kan je anders dan maar vroeg naar bed te gaan. Ze krijgen van mij dan ook een zwaar negatief advies op Tripadviser, wat tegenwoordig meer gebruikt wordt dan de Lonely Planet.
Maar al het negatieve wordt uiteindelijk positief: Ik maak een mooie zonsopgang mee en karakteristiek voor de organisatie hebben ze een aantal dingen die ik gebruikt heb niet op de rekening staan. Normaal gesproken zeg ik dat maar nu denk ik: "dikke p*k, drie cola".
En dan de bus in. Het gemakkelijke van dit gehucht is dat er elk kwartier een bus doorheen komt en ze hebben allemaal de bestemming Cebu.
In de bus neem ik mezelf voor dat ik elke taxichauffeur die te veel rekent zijn huid eens danig vol ga schelden. Na het verblijf bij MB's moet ik gewoon nog wat meer agressie kwijt.
Maar ik heb pech: de eerste de beste taxi die ik in Cebu aanhoud weet de weg en rijdt gewoon netjes op de meter. In plaats van zijn huid vol te schelden geef ik hem maar een fooi, "goed gedrag moet je belonen".
En om half twee bel ik aan bij mijn luxe villa. Kopje koffie, spullen op de kamer, duik in het zwembad en nu jullie even lastig vallen met dit verhaaltje.
Mijn laatste adres, geen programma meer, twee dagen rust aan het zwembad. Uitslapen op een airco kamer (vast wennen aan de Nederlandse temperatuur), middag dutjes doen, mijn rugzak uitmesten, lamballen, lekker eten, vakantie gevoel afbouwen en wachten op mijn vliegtuig donderdag ochtend.
-
09 December 2013 - 09:08
Louis:
Tot een goede terugreis! Het is hier nu zacht voor de tijd van het jaar zeggen ze. Groeten. -
09 December 2013 - 12:39
Ma:
hoi ton na alle negatieve berichten is het toch nog goed gekomen het zal jou wel tegenvallen na al die vrijheid die je hebt gehad om weer in het gereel te komen maar ook dat went weer.Het is hier zonnig maar er staat een oude wind ik en al buiten geweest en het valt knap tegen het zonnetje schijnt maar de wind is koud dus blijf ik maar lekker bij het kacheltje. De tijd gaat nu korten nog vier nachtjes slapen en dan sta jij weer op N ederlandse bodem ik zal blij zijn als het zover is. ik wens jou een goede terug reis maar ik zal voor die tijd nogwel een brichtje sturen Ton houw je haaks en tot morgen veel groetjes en liefs ma -
09 December 2013 - 12:52
Ineke Hodes:
Hi Ton, geniet van de laatste dagen en een hele voorspoedige en veilige reis!
Groetjes, Jos en Ineke. -
09 December 2013 - 13:08
Chris En Toos:
Onvoorstelbaar dat je vakantie er al weer bijna op zit. Deze 3 maanden, die we gerust veel bewogen kunnen noemen, zijn om gevlogen. Vooral de laatste maand. We zijn benieuwd naar de evaluatie van deze reis. Zeker weten dat het "daar zijn we te lui voor" de schaal negatief zal gaan beïnvloeden maar het geeft ook een humoristisch tintje eraan.
Geniet nog even van je laatste dagen en al zo vast een goede reis terug.
XXX Chris en Toos -
09 December 2013 - 13:10
Ans:
Hoi Ton,
Wat zullen we er nu van zeggen. Het meeste is alweer gezegd. Geniet dus de laatste dagen en als we je niet meer horen een hele goede terug reis. Ik bel wel als je weer in het lekkere koude Nederland bent. Heb je al aan iemand gevraagd om de kachel aan te steken. Die heb je hier wel nodig. Nu een behouden vlucht en tot horens.
Liefs en groetjes
Ans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
