Enkele dagen en vele kilometers verder

Hier is ie weer na een paar dagen afwezig te zijn geweest. Vreemd maar in de jungle hebben ze geen wifi, dus jullie ook geen berichtjes. Maar niet getreurd, ik ben gewoon doorgegaan met schrijven dus...........

Maandag 12 november van Malakka naar Kuala Tahan (Taman Negara NP)

HERRIE OVERAL

Wat maken ze een lawaai, die Aziaten. Op zich had ik in Malakka een redelijk goed hotel maar als het vol zit met Aziaten die niet weten hoe ze zachtjes deuren moeten sluiten. De gehele nacht naar elkaar lopen te roepen op de gang, dan doe je geen oog dicht en ik moest nog wel vroeg op om mijn bus te halen.
In de bus slaapt over het algemeen na zo'n nacht ook wel goed maar stel je eens voor: Enkele rijen voor mij zitten 4 doofstomme mensen, die de druk met elkaar aan het converseren zijn, in gebarentaal. Het gaat er zo fel aan toe, een fikse discussie zodat de gebaren zowat de gehele bus doorvlogen. Ze praten nog harder met gebaren dan wij met onze mond. Mijn handgebarentaal is niet zo goed, met name niet in het Maleis maar ik kon wel opmaken dat het er fel aan toe ging. Zeer regelmatig ging het door de bus heen "Effe dimme jonge".
Naast mij, aan de andere kant van het gangpad, is een moeder met drie kinderen die werkelijk 4 uur van de busreis mobiel zit te bellen op een vrij harde toon. Net als de mensen met gebarentaal versta ik er niets van maar kan uit de gebaren en toon wel opmaken dat het heel wat problemen waren en dat zij daar niet de schuld van was. Flink kloppend op haar borst maakte ze dat wel duidelijk. Volgens mij vroeg ze geen telefonisch advies want vier uur lang was alleen zij aan het woord. Dus naast de gebaren die door de bus rondvliegen heeft ook iedereen mee kunnen genieten van al haar problemen.

Na vier uur bussen mocht ik overstappen want mijn bestemming lag nog een uurtje verder. Moeder met de drie kinderen moeten blijkbaar dezelfde kant op. Niet nu was moeder aan het bellen maar de drie kinderen waren flink aan het klieren. Ma probeerde een uur lang met verheven stem enige structuur aan te brengen, helaas was dat voor haar niet weggelegd.

Kortom we hebben naast een nacht met veel herrie, twee busritten van totaal vijf uur herrie achter de rug en we zijn nog steeds niet op plaats van bestemming. Maar helaas de plaatselijke bus voor de laatste twee uur is net vertrokken. Blijven twee opties over: wachten tot 17.00 uur of het laatste stuk met een boot in drie en een half uur afleggen. Een mooi stuk rivier door het oerwoud heen maar wel met een takkeherrie van de buitenboord motor.

Aangekomen bij het dorp wat ligt bij de ingang van het Nationaal park Taman Negara ben ik een guesthouse gaan zoeken buiten het dorp, want ik wil rust en groen om mij heen, geen drukte meer van de steden van afgelopen dagen, geen herrie van een hotel of bus. Zwetend met volle bepakking, dan weer naar boven, dan weer naar beneden, 35 graden, luchtvochtigheid van 95%, op zoek naar een klein chaletje (Durian Chalets), ver van alles en iedereen. En daar zit ik dan.............met de herrie van het oerwoud, krekels en ander ongedierte om mij heen.

Dinsdag 13 november Taman Negara rustdag

WATERVERBRUIK 1:1

Alle jungle trektochten die hier aangeboden worden kunnen mijn rug op. Het is hier zonder rond te sjouwen al zweten en ploeteren.
Vandaag neem ik vrij. Uitslapen !!!!!!
Vannacht hebben de wilde zwijnen huisgehouden in de tuin. Ze komen 's nachts op de fruitbomen af. Gelukkig lig ik binnen, veel vreemde, voor mij niet thuis te brengen, geluiden aanhorend.
Om 10.00 uur ben ik pas opgestaan, op mijn gemakje een koude douche, kleding afgegeven voor de "laundry service" en dan de berg op en af voor een restaurant aan het water met het uitzicht op de ingang van het Nationaal Park. Morgenvroeg ga ik het park in maar daarover later.

Na het ontbijt met een paar Duitsers en wat gezellig gekeuvel wandel ik even door het dorp. Klein, vooral bestaande uit guesthouses. Ik koop wat instant koffie zodat ik niet voor elk bakkie de berg op en af moet. Net als gisteren is het hier erg heet, benauwd. Mijn schone kleren zijn na een kwartier lopen al weer toe aan een nieuwe wasbeurt. Een ander voorbeeld van de hoge luchtvochtigheid hier: mijn douche is 's avonds nog niet droog van het douchen 's morgens.

Een vrije dag is niet echt vrij want ik moet het een en ander uitzoeken over hoe ik hier weer weg kom, wat de goedkoopste opties zijn en ook belangrijk: waar ik naar toe ga en wil.
Goedkope opties zijn er hier niet. De locale bus vertrekt om 7.30 uur maar dat kan ook om 10.00 uur zijn of misschien helemaal niet. Waar dit van afhankelijk is weet niemand. Als deze bus al vertrekt dan is dit naar de dichtstbijgelegen stad maar ook daar zijn de opties beperkt. Terug naar waar ik vandaan kwam wil ik niet.
Voor de rest zijn er twee reisbureau's die tickets voor een eigen bus verkopen, dezelfde prijs. In Nederland zou de Nederlandse Mededingingsautoriteit ingrijpen maar helaas hier niet.

€20,= naar de Cameron Highlands, een gebied met bergen tussen de 1300 en 1900 meter hoog. Volgens de beschrijving is het daar koel en dat is iets waar ik op dit moment wel naar verlang. Voor mijn part vriest het daar, maar dat zal wel meevallen. De temperatuur daar wordt beschreven tussen de 10 en 21 graden. Ik schat in dat het hier 's nachts zo'n 25 graden is en overdag rond de 35.

Al met al ben ik vandaag al vier keer de steile weg van en naar naar mijn chaletje op en af geweest.Dat heeft mij dat al vier keer een fles van anderhalve liter water gekost. Lopend is het verbruikt hier 1 km op 1 liter water. En vanavond ga ik nog een keer op en neer voor het dagelijks diner aan de rivier.

Woensdag 14 november Taman Nagara NP Canopy walk.

ERWTENSOEP EN WARME CHOCOLADEMELK

Een half uurtje lopen vanaf de ingang van het Nationaal Park Taman Negara ligt de Canopy walkway. Een wandelroute met hangbruggen tussen de hoge bomen van de jungle. Van hieruit kan je de bovenste regionen van het oerwoud ontdekken. Het is in Maleisië een bekende toeristisch attractie dus wordt je aangeraden vroeg aanwezig te zijn. Er mogen maar vier personen tegelijk op de bruggen en vanaf 10.30 uur arriveren er veel georganiseerde reizen en dagtrips met een grote kans op filevorming.
Ik ben er dus al voor 9.30 uur (openingstijd van de hangbruggen) aanwezig en er zijn nog maar twee anderen. Mooi de gelegenheid om op mijn gemak, zonder gestoord te worden door anderen, over de hangbruggen (wiebel, wiebel) te lopen. In het bos is het stil en ook totaal windstil. De bomen houden elk briesje tegen en er zijn hier heel veel hoge bomen. Er zijn er zoveel dat je bijna zou denken in de jungle te zijn (alhoewel ik niet ver van de bewoonde wereld ben). Door de hoge luchtvochtigheid moet ik mijn bril afzetten, het zweten beslaat de binnenkant van mijn bril en het waait niet weg. Half uurtje lopen heen, uurtje Canopy walk en een half uurtje terug zorgt ervoor dat ik vandaag een vroege lunch heb. Wat is er dan lekkerder, na twee uur werken, dan een warme noodlesoep en een groot glas koude citroenthee met ijs? Nou dat smaakt net zo lekker als bij jullie een bord erwtensoep met warme chocolademelk.

Donderdag 15 november. Kuala Tahan naar Tanah Rata (Cameron Highlands)

Dat is weer een dagje reizen geweest en om niet net als afgelopen week de gehele dag geen tijd te hebben om te eten heb ik gisteren bij de mini supermarkt maar wat brood gekocht. Met de instant koffie van eerder heb ik toch nog een ontbijt voor vertrek. Tijdens de busreis blijft het op water en brood. Jullie merken wel dat reizen zwaar is. Een beetje prettig reizen is ook een kwestie van organiseren. Bij het betalen van mijn kamer heb ik gelijk bedongen dat ik met een auto naar de bus werd gebracht. Dat scheelt weer een bergje op en af, met een rugzak op mijn nek. Stel je voor dat ik al bezweet bij de bus aankom. Over de busreis is weinig sensationeels te vertellen.

Tanah Rata is een backpackers dorp op de Cameron Highlands, een gebied met groene heuvels, theeplantages en kleine dorpen. Het ligt op een hoogte van 1300 tot 1900 meter en heeft daardoor een temperatuur tussen de 10 en 21 graden.
Ik ben hier net een half uurtje geleden aangekomen.

Nou jullie zijn weer bij, ik ga mezelf even opknappen en straks nog wat foto's plaatsen.