Wateroverlast

Als je enkele litertjes water naar beneden wil zien vallen dat moet je hier eens komen.

Over een lengte van honderden meters stort de Mekong rivier zich naar beneden via een serie van indrukwekkende watervallen. Ik heb het hier over de Tat Somphamit oftewel de Li Phi watervallen. Li Phi betekent de trap voor de kwade geesten van overleden mensen en dieren. Een van de redenen om voor de locale bevolking om hier niet te gaan zwemmen. Een van de redenen voor mij om hier niet te gaan zwemmen is dat het volgens mij levensgevaarlijk is vanwege de kracht van deze watervallen.

Na een geweldige nacht, lekker koel (airco),in een zacht bed, rustig opstarten op mijn balkon. De buren hebben wat vragen over Noord Laos dus ga ik met hen mee naar het restaurant, zij voor het ontbijt en ik voor mijn kopje thee en om mijn verhaaltje van gisteren te posten. De foto's uploaden gaat hier moeizaam, dus deze volgen later.

Om de dag niet te passief voorbij te laten gaan trek ik de stoute schoenen (oh nee, mijn sandalen) aan en ga gewapend met mijn camera op weg naar de waterval. De weg door het dorp is een zandweg, links enkele vervallen Frans architectonische gebouwen van een eeuw geleden, waar ook nog twee scholen in gehuisvest zijn. En dan de Franse brug waar vroeger een trein overreed. Dit is ook het punt waar aan toeristen botweg verdiend wordt. Een ticket office waar twee man, met een televisie kaartjes verkopen om over de brug te gaan, maar ook om richting de watervallen te gaan.
Mijn vraag of zij voor dat geld emmertjes water in de rivier gooien om de waterval te vullen wordt niet als humorvol ervaren. Er zijn vele wegen die naar Rome lijden maar naar de waterval zijn er twee. Ik kies voor de alternatieve route langs de plaatselijke tempel, een zandpadje volgend, langs wat buurtschappen van houten huisjes. Om aan te komen bij de geweldig mooie watervallen, de moeite waard om hier, op een houten bankje naar het overdonderend natuurgeweld te kijken.
Nu nog een kopje thee erbij, dus bij een nabijgelegen stalletje Lao tea besteld en onder het genot van, andere toeristen bekijken. Vooral Jappen en Thailand blijken maar kort tijd te hebben voor de waterval. Met de groots mogelijke camera's trekken ze aan mij voorbij. De weg terug loopt door rijstvelden waar hier en daar gewerkt wordt door een eenzame landarbeidster.

Nee, wateroverlast komt niet door de waterval maar door de airco, die is behoorlijk gaan lekken, zodat de monteur er aan te pas moet komen om de waterval in mijn kamer een halt toe te roepen. Snel en vakkundig wordt hij gerepareerd, niet met een plakbandje zoals hier de meeste reparaties plaatsvinden. Onder reparatietijd ga ik maar een noodlesoepje nuttigen in de hoop dat daarna mijn kamer gekoeld kan worden voor het middagdutje.
Inmiddels arriveren en Fransen die ik heb ontmoet in de vorige plaats, gelukkig zijn de twee heren met prostitué's er niet bij.