Tour de Don Khon
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Ton
09 November 2011 | Laos, Vientiane
"Waarom schrijf jij jouw notities in het Engels?", dat is de vraag die ik gisterenavond kreeg toen ik mijn kladjes zat te sorteren. De hele dag Engels praten resulteert erin dat ik in het Engels denk en dat ik zelfs in het Engels droom. Het gaat mij beter af dan al het Frans wat ik hier hoor. Ik hou niet van taalvervuiling dus het is of Engels of Nederlands. De komende maand zal het dus nog wel Engels blijven.
Ik ben vanmorgen in het meest zuidelijke puntje van Laos geweest en heb de bestemming van komende zondag gezien: Cambodja !!!!!!!!!!!
De avonden vallen hier snel in, om zes uur is het donker en met de temperaturen hier voelt dat erg raar. Een zwoele zomeravond in Nederland als het donker wordt, dan is het al na elven. Hier heb je datzelfde gevoel al om zeven of acht uur. Het restaurant bij mijn verblijfplaats is om negen uur in de avond al zo goed als verlaten, het is stil op straat. Door het vroeg naar bed gaan heb je geen wekker nodig om ook weer vroeg wakker te worden. Om half acht zit ik gewassen, geschoren klaar voor het ontbijt. Ik heb geen zin in de hele dag niets te doen dus besluit ik tot een ware vakantie activiteit omdat ik dat in Nederland maar weinig doe.
Ik huur een zo'n apparaat met twee wielen, een zadel, een ketting, twee trappers, een mantje aan het stuur en zowaar twee niet werkende remmen, want een beetje sensatie op een dag hoort erbij. De weersverwachting is goed, de lichte regen en de bewolking van de laatste dagen is voorbij. De lucht is blauw met hier en daar een wit wolkje. Het is minder drukkend dus tijd voor een echte activiteit. Niet te lang wachten want de middag is hier warm, te warm om te veel te doen. De huur voor de fiets wordt betaald (een euro) en om acht uur wordt het startschot gegeven.
De route wordt bepaald door de activiteit van gisteren (die was rechts af), dus nu links af. Ik heb geen verdere routekaart dus wat ik ga zien zal afhangen van welke weg ik neem. Dit is een eiland dus zomaar eraf rijden en de weg kwijtraken zal wel meevallen. Er zijn hier geen geasfalteerde wegen, dus vooral zandpaden en vaak wegen met stenen. Mogelijk zal dat resulteren in wat zadelpijn. De hoofdwegen zijn een auto breed en elk klein bospad is een fiets breed. Bij elk smal pad denk ik "why not?" en laat zo de route bepalen door de keuze van elk linker pad wat ik tegenkom. Het dorp is zo snel verlaten en ik rij door de eerste groene rijstvelden met hier en daar een houten huisje, een afdakje tegen de zon voor de landarbeiders. Over de mentaliteit van de bevolking hier in Zuid-Oost Azië wordt trouwens gezegd: de Vietnamezen planten de rijst, de Cambodjanen kijken naar het groeien en de Laotianen luisteren naar het groeien. Hier in Laos zijn ze dus het meest lui en hebben dus zo'n afdakje nodig uit de zon hun ogen dicht te doen en te luisteren naar het groeien van de rijst. De keuze van de smalle zandpaden lijdt mij al snel door de bossen, schaduwrijk dus niet zo warm voor deze activiteit. Links, links en nog een keer links en ik ga het gebulder van een waterval horen. Don Khon wordt als eiland in de Mekong aan weerszijde omgeven door watervallen. Ooit de reden voor de Fransen om Don Khon en Don Det als strategische plaats uit te kiezen in de Mekong route naar China. Om deze reden is er een spoorlijn aangelegd op deze twee eilanden, want voor de geplande handelsroute moeten de watervallen over land gepasseerd worden. Van echter een strategische handelsplaats is het echter nooit gekomen, de spoorbaan is nu een loop route voor de toerist en de locomotief staat er geroest en vervallen bij. Ik kom inmiddels bij een hangbrug, de fiets mag er niet overheen maar aan de andere kant zijn de watervallen. De fiets parkeer ik tegen een boom, een hangslot is niet nodig, Marokkaanse hangjongeren heb ik nog niet gezien (Is dit niet iets voor Wilders om hier naar toe te emigreren?) en waar moet je in Godsnaam met een gestolen fiets hier naar toe?
De watervallen zijn breed, gewelddadig en er gaan vele emmertjes water per seconden doorheen.
Doet mij denken aan de anekdote van de drie toeristen bovenaan de waterval: de reisleider vraagt aan de eerste toerist: "waar denkt u aan als u dit natuurgeweld ziet?". De toerist geeft als antwoord dat hij aan het leven denkt. De reisleider vraagt "waarom?" waarom de toerist aangeeft dat uit het water al het leven is ontstaan en dat alles groeit en bloeit vanwege het water. "Mooie gedachten" zegt de reisleider en vraagt aan de tweede toerist waar hij aan denkt. Deze zegt dat hij aan de dood denkt. "Waarom?" is wederom de vraag, waarop de tweede toerist antwoord dat het water allesvernietigend is zoals het zich van de waterval stort. "Mooie gedachte" zei de reisleider en ging naar de derde man. "Waar denkt u aan als u dit ziet?" Waarop de derde toerist antwoordde: "seks". Bijna geshockeerd vraagt de reisleider naar het waarom, waarop de derde toerist zegt: "Ik denk altijd aan seks!!!"
Bij deze watervallen ben ik echter nog alleen, de andere toeristen komen later. Onderaan de watervallen staan de vervallen bungalows van wat eens een guesthouse was, ik denk te ver van de bewoonde wereld.
Eenmaal terug bij de fiets vervolg ik mijn pad door de bossen, het is stil. Alleen het geluid van kabbelend water en vogeltjes die fluiten. Ondanks het gehobbel van kuil naar kuil geniet ik volop. Plotseling, in het midden van niets, staan er een paar huizen, wat spelende kinderen en mensen die je vriendelijk groeten met "sawadee". Na deze huizen wederom stil bos en nog eens bos. Dan houdt het bospad op en er ligt een Keisse weg voor mij. Ik kom van noord dus ga ik hier zuid en bereik de zuidpunt van Laos. Een vierkant plateau met de Laotiaanse vlag. Hier is de Mekong honderden meters breed en ik kijk uit naar de bestemming van komende zondag: Cambodja.
Er staan wat gammele tafeltje, plasje stoeltjes en onder het genot van een oer-Hollands shaggie kijk ik naar de bereiding van het door mij bestelde kopje thee aan de linkerkant, vooruit hoe een groepje Laotianen die zitten te kletsen en rechts de brede Mekong met aan de overkant Cambodja. Het bereiden van de thee duurt erg lang, ook omdat er gestoord wordt door een groep Oekraïners, waarvan een die wat Engels spreekt niet weet op welk eiland hij is en wat ze hierna gaan doen, "want wij volgen gewoon de reisleider."
Het zijn dus niet alleen "meisjes in de jungle", " oh,oh Cherso" wat op reis gaat.
Na de thee pauze wordt mijn reis vervolgd en beland ik op twee heuse stranden hier op het eiland. Je zou hier kunnen zwemmen maar bezien de stroming geen strak plan. Met wat korte stops beland ik uiteindelijk op bekend terrein, richting de waterval waar ik gisteren was of ik kan afslaan maar dan kom ik in het dorp uit, daar waar de kaart erop er zit. Ik besluit een stukje terug te gaan (bespaart weer een kaartje van twee euro), neem een nog onbekend pad, doodlopend, dus weer terug. Nog een doodlopend pad, dus weer terug. Uiteindelijk vindt ik een pad naar het noorden. Hobbelend en stotend fiets ik nog twee uur door, de zon staat hoog, het wordt warm, fietsen na twaalf uur is zweten maar uiteindelijk kom ik weer "thuis" aan, kletsen met de buren, een lemonjuice on ice en de dag is weer rond.
Zo dadelijk ga ik even dit verhaal even posten, wat foto's voor jullie uploaden, eten.
Inmiddels is de zon weer onder, zit op mijn balkon te schrijven en de muggen van mij af te slaan. Tijd voor Deet, mijn anti muggen spray.
Ik ben vanmorgen in het meest zuidelijke puntje van Laos geweest en heb de bestemming van komende zondag gezien: Cambodja !!!!!!!!!!!
De avonden vallen hier snel in, om zes uur is het donker en met de temperaturen hier voelt dat erg raar. Een zwoele zomeravond in Nederland als het donker wordt, dan is het al na elven. Hier heb je datzelfde gevoel al om zeven of acht uur. Het restaurant bij mijn verblijfplaats is om negen uur in de avond al zo goed als verlaten, het is stil op straat. Door het vroeg naar bed gaan heb je geen wekker nodig om ook weer vroeg wakker te worden. Om half acht zit ik gewassen, geschoren klaar voor het ontbijt. Ik heb geen zin in de hele dag niets te doen dus besluit ik tot een ware vakantie activiteit omdat ik dat in Nederland maar weinig doe.
Ik huur een zo'n apparaat met twee wielen, een zadel, een ketting, twee trappers, een mantje aan het stuur en zowaar twee niet werkende remmen, want een beetje sensatie op een dag hoort erbij. De weersverwachting is goed, de lichte regen en de bewolking van de laatste dagen is voorbij. De lucht is blauw met hier en daar een wit wolkje. Het is minder drukkend dus tijd voor een echte activiteit. Niet te lang wachten want de middag is hier warm, te warm om te veel te doen. De huur voor de fiets wordt betaald (een euro) en om acht uur wordt het startschot gegeven.
De route wordt bepaald door de activiteit van gisteren (die was rechts af), dus nu links af. Ik heb geen verdere routekaart dus wat ik ga zien zal afhangen van welke weg ik neem. Dit is een eiland dus zomaar eraf rijden en de weg kwijtraken zal wel meevallen. Er zijn hier geen geasfalteerde wegen, dus vooral zandpaden en vaak wegen met stenen. Mogelijk zal dat resulteren in wat zadelpijn. De hoofdwegen zijn een auto breed en elk klein bospad is een fiets breed. Bij elk smal pad denk ik "why not?" en laat zo de route bepalen door de keuze van elk linker pad wat ik tegenkom. Het dorp is zo snel verlaten en ik rij door de eerste groene rijstvelden met hier en daar een houten huisje, een afdakje tegen de zon voor de landarbeiders. Over de mentaliteit van de bevolking hier in Zuid-Oost Azië wordt trouwens gezegd: de Vietnamezen planten de rijst, de Cambodjanen kijken naar het groeien en de Laotianen luisteren naar het groeien. Hier in Laos zijn ze dus het meest lui en hebben dus zo'n afdakje nodig uit de zon hun ogen dicht te doen en te luisteren naar het groeien van de rijst. De keuze van de smalle zandpaden lijdt mij al snel door de bossen, schaduwrijk dus niet zo warm voor deze activiteit. Links, links en nog een keer links en ik ga het gebulder van een waterval horen. Don Khon wordt als eiland in de Mekong aan weerszijde omgeven door watervallen. Ooit de reden voor de Fransen om Don Khon en Don Det als strategische plaats uit te kiezen in de Mekong route naar China. Om deze reden is er een spoorlijn aangelegd op deze twee eilanden, want voor de geplande handelsroute moeten de watervallen over land gepasseerd worden. Van echter een strategische handelsplaats is het echter nooit gekomen, de spoorbaan is nu een loop route voor de toerist en de locomotief staat er geroest en vervallen bij. Ik kom inmiddels bij een hangbrug, de fiets mag er niet overheen maar aan de andere kant zijn de watervallen. De fiets parkeer ik tegen een boom, een hangslot is niet nodig, Marokkaanse hangjongeren heb ik nog niet gezien (Is dit niet iets voor Wilders om hier naar toe te emigreren?) en waar moet je in Godsnaam met een gestolen fiets hier naar toe?
De watervallen zijn breed, gewelddadig en er gaan vele emmertjes water per seconden doorheen.
Doet mij denken aan de anekdote van de drie toeristen bovenaan de waterval: de reisleider vraagt aan de eerste toerist: "waar denkt u aan als u dit natuurgeweld ziet?". De toerist geeft als antwoord dat hij aan het leven denkt. De reisleider vraagt "waarom?" waarom de toerist aangeeft dat uit het water al het leven is ontstaan en dat alles groeit en bloeit vanwege het water. "Mooie gedachten" zegt de reisleider en vraagt aan de tweede toerist waar hij aan denkt. Deze zegt dat hij aan de dood denkt. "Waarom?" is wederom de vraag, waarop de tweede toerist antwoord dat het water allesvernietigend is zoals het zich van de waterval stort. "Mooie gedachte" zei de reisleider en ging naar de derde man. "Waar denkt u aan als u dit ziet?" Waarop de derde toerist antwoordde: "seks". Bijna geshockeerd vraagt de reisleider naar het waarom, waarop de derde toerist zegt: "Ik denk altijd aan seks!!!"
Bij deze watervallen ben ik echter nog alleen, de andere toeristen komen later. Onderaan de watervallen staan de vervallen bungalows van wat eens een guesthouse was, ik denk te ver van de bewoonde wereld.
Eenmaal terug bij de fiets vervolg ik mijn pad door de bossen, het is stil. Alleen het geluid van kabbelend water en vogeltjes die fluiten. Ondanks het gehobbel van kuil naar kuil geniet ik volop. Plotseling, in het midden van niets, staan er een paar huizen, wat spelende kinderen en mensen die je vriendelijk groeten met "sawadee". Na deze huizen wederom stil bos en nog eens bos. Dan houdt het bospad op en er ligt een Keisse weg voor mij. Ik kom van noord dus ga ik hier zuid en bereik de zuidpunt van Laos. Een vierkant plateau met de Laotiaanse vlag. Hier is de Mekong honderden meters breed en ik kijk uit naar de bestemming van komende zondag: Cambodja.
Er staan wat gammele tafeltje, plasje stoeltjes en onder het genot van een oer-Hollands shaggie kijk ik naar de bereiding van het door mij bestelde kopje thee aan de linkerkant, vooruit hoe een groepje Laotianen die zitten te kletsen en rechts de brede Mekong met aan de overkant Cambodja. Het bereiden van de thee duurt erg lang, ook omdat er gestoord wordt door een groep Oekraïners, waarvan een die wat Engels spreekt niet weet op welk eiland hij is en wat ze hierna gaan doen, "want wij volgen gewoon de reisleider."
Het zijn dus niet alleen "meisjes in de jungle", " oh,oh Cherso" wat op reis gaat.
Na de thee pauze wordt mijn reis vervolgd en beland ik op twee heuse stranden hier op het eiland. Je zou hier kunnen zwemmen maar bezien de stroming geen strak plan. Met wat korte stops beland ik uiteindelijk op bekend terrein, richting de waterval waar ik gisteren was of ik kan afslaan maar dan kom ik in het dorp uit, daar waar de kaart erop er zit. Ik besluit een stukje terug te gaan (bespaart weer een kaartje van twee euro), neem een nog onbekend pad, doodlopend, dus weer terug. Nog een doodlopend pad, dus weer terug. Uiteindelijk vindt ik een pad naar het noorden. Hobbelend en stotend fiets ik nog twee uur door, de zon staat hoog, het wordt warm, fietsen na twaalf uur is zweten maar uiteindelijk kom ik weer "thuis" aan, kletsen met de buren, een lemonjuice on ice en de dag is weer rond.
Zo dadelijk ga ik even dit verhaal even posten, wat foto's voor jullie uploaden, eten.
Inmiddels is de zon weer onder, zit op mijn balkon te schrijven en de muggen van mij af te slaan. Tijd voor Deet, mijn anti muggen spray.
-
09 November 2011 - 12:32
Angelique:
jij op de fiets?. de verhalen worden steeds leuker en/of spannender.
geniet er echt van dit jaar, ga zo door collega
groetjes -
09 November 2011 - 12:52
Lidy:
Jou verhalen geven me het gevoel als dat ik erbij ben! Echt even een rust momentje.
Maar niet om het een of ander Ton..... het zijn wel kei lange verhalen het lezen hiervan kost veel tijd... mocht je het vegeten zijn, WIJ zijn wel druk bezig hier met de voorbereidingen van de verkiezingen hoor! De aanmeldingen stromen binnen de laatste dagen. Dus is er voor ons veel werk te doen. Zou je je verslag legging hierop willen aanpassen aub???
Nee geintje ik geniet van je verslagen en het is een heerlijke onderbreking van de dagelijkse dingen!
Ik kijk alweer uit naar het volgende..... -
09 November 2011 - 13:52
Lenie Molhuizen:
Wij kennen elkaar niet, maar ik volg je reis met grote belangstelling. Vanaf 14 december ga ik naar Thailand, Laos en Cambodja.Je reis is erg inspirerend.
Groet en nog veel reis plezier -
09 November 2011 - 15:26
Chris En Toos:
Op deze site staat een reclame "bestel een heimwee pakket voor Ton". We denken dat je daar echt geen behoefte aan hebt, toch? Inderdaad je verhalen worden steeds langer, toch voorbereidingen aan het maken voor een boek? Geweldig jammer dat er geen foto van jou op de fiets bij zit, was iets voor in het familie album.
Ga zo door en geniet ervan.
XXX Chris en Toos -
09 November 2011 - 16:20
Ma:
hier ben ik ook weer mijn verhaal niet zo spekkatuliar als het ouwe maar wat wil je hier op mijn flatje ik heb visite gehad lekker koffie gedronken met wat lekkers en een advokaatje met slagroom want dat vind mijn visite lekker en offer ik mij maar op.verder is het hier saai weer niet koud maar wel triest en weinig te beleven ik ga mijn prakkie maar klaar maken en wat t.v.kijken of lezen en dan naar bed.en hopelijk morgen gezond weerop groetjes ma -
09 November 2011 - 16:55
Hennie:
Hoi Ton,
Snappen ze in Laos de mop die je hebt geschreven. Foto op de fiets is niet alleen mooi voor het familiealbum maar ook om in te lijsten op de OR-kamer. Mooi verhaal en mooie foto's.
Groet Hennie. -
09 November 2011 - 20:50
Ellie:
dr frank-fan op de fiets; als je niet herkozen wordt in de OR kun je nog een soort van knoet worden. Wat mij intrigeert is of je veel uren op die fiets hebt gezeten of dat je tocht uiteindelijk veel pauzes heeft omvat, gelardeerd met af en toe een stukje fietsen.Dan lijdt dr frank niet al te veeel schade.
Het is een behoorlijke delicatesse, die reisverhalen van jou en ik vrees dat ik daarvan in gewicht aan zal komen.....
De zon is hier ook nog steeds en het is puur genieten van die zachte warmte en de prachtige herfstkleuren. De kou komt heus wel hoor, maar voorlopig meer vanuit greece en italië. Sjonge houd die kippenfarm van jou maar warm, want wat het met die euro gaat worden is koffiedik kijken. Nee, geniet jij maar van je rust en de vogeltjes die fluiten, zonder je druk te maken over waarnaar z(j)e (kunt) fluiten.
Watervallen van meer dan drie emmertjes water, dan denk ik aan muizevallen en aan wat er nog meer kan vallen; water neemt zo van alles mee hè?
Ben gisteravond naar GLOW geweest en dat was heel bizonder, vooral de eerste drie objecten vond ik spectaculair. Uiteindelijk zo'n 4,5 km gelopen, maar het voelde niet zo ver. Onderweg een inkijkmuseum aangedaan met wel 6oo kleine schilderijtjes, elk met hun eigen verhaal. Heb ze gezegd mij ook maar een paneeltje toe te sturen, want verhalen heb ik zat.De love-tunnel doorgewandeld, bevoeld en uitgetest.
Met de trein gereisd, met ov gedoe, vergeten uit te checken en een reisje van €2,80 op de uitcheckpaal als €25,= gemeld zien worden. dan voel je je toch behoorlijk genaaid door die ov chip paal. Kun je beter een kippenfarm op je buik dragen, die hoef je tenminste niet voor zo'n in- en uitchekpaal te houden. toch?
Nou genoeg, tot over een paar dagen,
liefs Ellie
ps let je een beetje op de schaduw? -
10 November 2011 - 17:53
Jaakie:
Dag vriend, ik ben onder de indruk van je foto's!! Waarlijk prachtig. Volgens mij is Zuid Oost Azie wel jouw ding. Alhoewel het voor jou goed zou zijn om een volgende keer Afrika als bestemming te nemen, gewoon completly different! Alleen daarom al zou het goed voor je zijn. Nou vriend, hier zijn de nachten nog nét boven het vriespunt, maar het duurt volgens mij niet lang meer tot het onder het nulpunt verdwijnt. Verder gisteren met een huis vol pubers (wat een ellende...) de 16e verjaardag van Niek gevierd.....kun je je dat voorstellen? Ikke in een huis vol pubers? Nou. ik zal je niet teveel vermoeien, maar met dit soort momenten is langer doorwerken écht een serieuze optie!! Tot schrijfs...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
