En dan komen er zakdoeken aan te pas.

Ik moet niet zo klagen over die Russen, er is nog hoop. Ik weet het, maar ieder beetje hoop is mooi meegenomen. In mijn niet aflatende poging om vriendelijk te zijn, is mijn neiging om 's morgens tegen mensen een "goede morgen" uit te spreken. Ik heb het er maar druk mee, hier in Rusland. Vanmorgen heeft mij zeker een iemandj teruggegroet. Waar is mijn ijdele hoop dan wel op gevestigd? Het was een Russisch kind, dus mogelijk gaat de toekomst ons nog wel wat brengen.
Om maar geen koude en of warme oorlog te ontketenen heb ik de schoonmoeders maar niet op de foto gezet zoals Hennie in een reactie voorstelde.

Ik heb de andere kant van zuid Koh Chang vandaag maar eens onder de loep genomen maar ben niet veel indrukwekkendst tegen gekomen. De wegen rechts van mijn verblijfplaats lopen allemaal dood.
De rust hier wordt door niemand verstoord dus heb ik alle tijd om mijn tweede boek uit te lezen.

Nu iets meer dan twee maanden op reis in een gedeelte van Zuid Oost Azië moet ik zeggen dat het eten niet overal scherp, pittig en heet is. Zowel Laos en Cambodja vallen alleszins mee. Dit is echter vanavond voor mijn gehele verblijf goedgemaakt.
Ik zit nu in Thailand, bestel Red Curry en vermeld erbij dat ik het "realy Thai spicy" wil hebben. Nou dat heb ik geweten. Als na het eten al het personeel komt vragen of het "spicy" genoeg was, dan was het zeker spicy genoeg. Om mijn druppende neus te stelpen heb ik mijn zakdoek regelmatig moeten gebruiken, de ijsklontjes van mijn lemonshake kwamen, alhoewel het niet echt blust, regelmatig goed van pas. Maar ik heb me niet laten kennen, alles is tot op de laatste rijstkorrel opgegeten. Mijn tong, mond en lippen zullen de gehele nacht nog wel nagloeien, maar "spicy" wil ik het en "spicy zal ik het krijgen.