Geniet van wat je krijgt
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
28 September 2013 | Filipijnen, Tagaytay
Mount Taal is een van de gevaarlijkste vulkanen van Zuidoost-Azië. Van deze vulkaan zijn meer dan 30 uitbarstingen bekend, waarbij veel slachtoffers gevallen zijn.
De vulkaan ligt op Vulcano Island in het Taalmeer. De vulkaan is een zogenaamde tufsteen-kegelvulkaan. Dit zijn steile kegelvormige vulkanen met een diepe wijde krater. De kegel is samengesteld uit dunne fijne stof. Het kratermeer van de vulkaan is 1,9 km in doorsnee, blauwgroen van kleur en maximaal 76 meter diep.
Sinds 1977 is de vulkaan niet meer uitgebarsten, maar sinds 1991 is hij wel diverse malen onrustig geweest.
Het Taalmeer waar ik nu aan verblijf is eigenlijk de oude krater die eeuwen geleden is ontstaan.
Gisterenavond zijn er hier nog twee gasten uit Vietnam gearriveerd. Vader en dochter, die een heerlijke cynische humor heeft. Waarachtig een gezellige avond.
Zij vragen of ik hen wil vergezellen naar de vulkaan. Dit betekent dat we de boot kunnen delen. Even afwachten wat het weer doet spreek ik gisterenavond af.
Vanmorgen om half zeven ziet het er vriendelijk uit, bewolkt maar her en der een plekje blauw. Zowaar een positieve start voor een dagtrip.
Op weg naar de Taal vulkaan, het eiland in het midden van het meer. Mijn verwachting was dat we onder de voet van de kegel zouden landen meer het lijkt meer op een gewoon eiland. Naar de kegelrand, om het binnenste meer van de kegel te zien is het nog een uur bergop lopen.
Onderaan de berg staan hordes met paarden te wachten. Iedereen gaat met een paard naar boven. Ben ik de zuinige Hollander?
Ik ga overstag en klim ook op zo'n viervoeter. Wel de grootste want ik wil niet met mijn voeten aan de grond komen.
Andere jaren heb ik ritten op olifanten gemaakt en gezegd dat ik dat niet meer doe want het is geen comfortabel vervoersmiddel. Hetzelfde geldt voor paarden berg op en af. Het grote voordeel is dat zo'n beest in een half uur de berg oploopt .Ik doe er, denk ik, langer over.
Ze verkopen er handschoenen om je handen te beschermen en mondkapjes voor de zwavelgassen op de top van de vulkaan. Kortom alles wat niet nodig is maar waar geld aan te verdienen is.
Op de top, altijd de gebruikelijke taferelen. Drinken wat de dubbele prijs heeft, t- shirts die ik niet wil hebben en kralen, kralen en kralen.
De krater is niet spectaculair, de vulkanische activiteit is beperkt tot een zwavel rookpluimpje en een verkleurd kratermeer. Het uitzicht over het Taal meer is wel geweldig.
Het blijft gelukkig droog en er is hoge bewolking. Echt mazzel als je weet dat het de laatste week alleen maar geregend heeft hier.
Met ons groepje zijn we als eerste boven vandaag wat de relatieve rust geeft om te genieten van het uitzicht. Relatief want de verkopers zijn ons voorgegaan.
Op de terugweg te paard naar beneden gaat er een hele file paarden bergopwaarts. Een enkele toerist gaat te voet. En beneden begint het toeristisch irritante gedrag weer, het schooien om tip geld. Met de bootreis terug is het zo rond 12 uur, tijd voor een relax en uitgebreid ontbijt.
En dan, wat je vaak moet doen op vakantie, afscheid nemen van mijn nieuwe Vietnamese vrienden, die morgen weer vertrekken vanuit Manilla.
Aangezien de zon volop schijnt dompel ik mijzelf eens lekker in het meer, zwemmen in heerlijk zoet water met een aangename temperatuur. Aangezien het water hoog staat wordt er voor mij een ladder in het water neergelaten zodat ik er ook nog uit kan komen.
De zon kan echter niet zo goed tegen mijn goddelijke blote lichaam en binnen een half uur betrekt de lucht. Een half uur later breekt er een werkelijk noodweer los. Het rustige meer veranderd in een woeste zee met een hoge golfslag waarbij tegen de kade de golven twee meter hoog opspatten. Het hele meer zit dicht, de overkant is niet meer te zien. De stroom valt uit.
Ondanks alle opgezette tenten voor de bruiloft, die overigens morgen pas plaatsvindt, is er geen plaats meer droog rondom mijn guesthouse. Een half uur trekt er een ware storm over om achter het guesthouse tegen de berg vast te lopen en even later terug te keren naar het meer. Het onweer lijkt een aantal keren terug te keren. De tuin, zover deze nog niet blank stond wordt verder gevuld met dit water uit de hemel.
De boot, waarmee wij vanmorgen nog gevaren hebben, komt gehaverd uit de strijd. Hij was niet goed aangelegd en een van de balken aan de zijkant is afgebroken.
Reizen in de tropen betekent ook vandaag weer: Sta vroeg op. Doe de activiteiten vooral in de morgen en zorg dat je in de middag hoog en droog zit.
"Geniet van wat je krijgt"
De vulkaan ligt op Vulcano Island in het Taalmeer. De vulkaan is een zogenaamde tufsteen-kegelvulkaan. Dit zijn steile kegelvormige vulkanen met een diepe wijde krater. De kegel is samengesteld uit dunne fijne stof. Het kratermeer van de vulkaan is 1,9 km in doorsnee, blauwgroen van kleur en maximaal 76 meter diep.
Sinds 1977 is de vulkaan niet meer uitgebarsten, maar sinds 1991 is hij wel diverse malen onrustig geweest.
Het Taalmeer waar ik nu aan verblijf is eigenlijk de oude krater die eeuwen geleden is ontstaan.
Gisterenavond zijn er hier nog twee gasten uit Vietnam gearriveerd. Vader en dochter, die een heerlijke cynische humor heeft. Waarachtig een gezellige avond.
Zij vragen of ik hen wil vergezellen naar de vulkaan. Dit betekent dat we de boot kunnen delen. Even afwachten wat het weer doet spreek ik gisterenavond af.
Vanmorgen om half zeven ziet het er vriendelijk uit, bewolkt maar her en der een plekje blauw. Zowaar een positieve start voor een dagtrip.
Op weg naar de Taal vulkaan, het eiland in het midden van het meer. Mijn verwachting was dat we onder de voet van de kegel zouden landen meer het lijkt meer op een gewoon eiland. Naar de kegelrand, om het binnenste meer van de kegel te zien is het nog een uur bergop lopen.
Onderaan de berg staan hordes met paarden te wachten. Iedereen gaat met een paard naar boven. Ben ik de zuinige Hollander?
Ik ga overstag en klim ook op zo'n viervoeter. Wel de grootste want ik wil niet met mijn voeten aan de grond komen.
Andere jaren heb ik ritten op olifanten gemaakt en gezegd dat ik dat niet meer doe want het is geen comfortabel vervoersmiddel. Hetzelfde geldt voor paarden berg op en af. Het grote voordeel is dat zo'n beest in een half uur de berg oploopt .Ik doe er, denk ik, langer over.
Ze verkopen er handschoenen om je handen te beschermen en mondkapjes voor de zwavelgassen op de top van de vulkaan. Kortom alles wat niet nodig is maar waar geld aan te verdienen is.
Op de top, altijd de gebruikelijke taferelen. Drinken wat de dubbele prijs heeft, t- shirts die ik niet wil hebben en kralen, kralen en kralen.
De krater is niet spectaculair, de vulkanische activiteit is beperkt tot een zwavel rookpluimpje en een verkleurd kratermeer. Het uitzicht over het Taal meer is wel geweldig.
Het blijft gelukkig droog en er is hoge bewolking. Echt mazzel als je weet dat het de laatste week alleen maar geregend heeft hier.
Met ons groepje zijn we als eerste boven vandaag wat de relatieve rust geeft om te genieten van het uitzicht. Relatief want de verkopers zijn ons voorgegaan.
Op de terugweg te paard naar beneden gaat er een hele file paarden bergopwaarts. Een enkele toerist gaat te voet. En beneden begint het toeristisch irritante gedrag weer, het schooien om tip geld. Met de bootreis terug is het zo rond 12 uur, tijd voor een relax en uitgebreid ontbijt.
En dan, wat je vaak moet doen op vakantie, afscheid nemen van mijn nieuwe Vietnamese vrienden, die morgen weer vertrekken vanuit Manilla.
Aangezien de zon volop schijnt dompel ik mijzelf eens lekker in het meer, zwemmen in heerlijk zoet water met een aangename temperatuur. Aangezien het water hoog staat wordt er voor mij een ladder in het water neergelaten zodat ik er ook nog uit kan komen.
De zon kan echter niet zo goed tegen mijn goddelijke blote lichaam en binnen een half uur betrekt de lucht. Een half uur later breekt er een werkelijk noodweer los. Het rustige meer veranderd in een woeste zee met een hoge golfslag waarbij tegen de kade de golven twee meter hoog opspatten. Het hele meer zit dicht, de overkant is niet meer te zien. De stroom valt uit.
Ondanks alle opgezette tenten voor de bruiloft, die overigens morgen pas plaatsvindt, is er geen plaats meer droog rondom mijn guesthouse. Een half uur trekt er een ware storm over om achter het guesthouse tegen de berg vast te lopen en even later terug te keren naar het meer. Het onweer lijkt een aantal keren terug te keren. De tuin, zover deze nog niet blank stond wordt verder gevuld met dit water uit de hemel.
De boot, waarmee wij vanmorgen nog gevaren hebben, komt gehaverd uit de strijd. Hij was niet goed aangelegd en een van de balken aan de zijkant is afgebroken.
Reizen in de tropen betekent ook vandaag weer: Sta vroeg op. Doe de activiteiten vooral in de morgen en zorg dat je in de middag hoog en droog zit.
"Geniet van wat je krijgt"
-
28 September 2013 - 12:20
Ans:
Hoi Ton,
Je hebt inderdaad een geweldig uitzicht. Waarom heb je geen foto van de storm met zijn hoge golven er op gezet? Lijkt mij ook wel mooi van eerst zo'n rustig meer naar een woeste zee. Geniet nog van je uitzichten en veel plezier op het trouwfeest. We horen het weer wel.
Groetjes en liefs Ans -
28 September 2013 - 13:17
Jaakie:
Hadieton,
Ik zal je vertellen dat, ondanks het feit dat je zó ver weg bent, je op de een of andere manier een rustpunt bent in de dag....meestal gebeurt dat op het toilet, s'ochtends tegen vijven (want dan is deze jongen klaar met slapen!) en ga ik, nog vóór ik de Volkskrant pak en mijn half uurtje roeien op me wacht, jouw verslag(en) eens uitgebreid tot me nemen. Dus voorwaar: ook al ben je niet fysiek aanwezig....psychisch draag ik je altijd bij me....mooi gezegd niet? Take care, en ik al je blijven volgen.....Jaak -
28 September 2013 - 13:23
Hennie:
Hoi Ton,
Inderdaad dat was ook mooi geweest die storm op de foto.
Geniet maar flink van wat je krijgt, ga je morgen dansen op de trouwerij.
Foto's zien er wederom mooi uit.
Gr Hennie -
28 September 2013 - 14:59
Corry:
Ik ben bij Ansen had jou mailtje nog niet gelezen dus mag ik het hier doen zoals gewoonlijk weergenoten van jou verslag maar de foto's van de hoge golven hebben we nog tegoed dat vind ik ook wel interesant. Hier is niet zoveel te beleven maar dat weet jij ook wel. Ik zie weer uit naar jou vogend berichtje zoals gewoonlijk veel groetjes en liefs ma -
28 September 2013 - 16:55
Chris En Toos:
Hoi Ton,
Aangestoken door jouw Helmonds ontbijt zijn we vandaag maar eens naar Helmond gegaan om op een terrasje achter een lekker bakske koffie te genieten van het warme nazomer weer.
Jouw uitstapje is ook heel mooi geweest, wat een prachtig uitzicht zeg. Jammer dat er geen foto van jou op een paard bij was, maar die zullen wel bij de foto's van de storm staan denken we.
Tot het volgende berichtje maar weer.
XXX Chris en Toos -
29 September 2013 - 11:11
Ellie:
Heeee fijn om je koppie even te zien! Fijn oook om weer elke dag een verhaaltje te lezen en dus zal ìk mijn best doen om er elke dag eentje terug te doen, maar beloven doe ik het niet.
De foto's van de rijstterrassen zijn erg mooi. het lijkt me, als je dat in het echt ziet dat het een indrukwekkend gezicht is. Ik krijg de kriebel om zoiets in een schilderij om te zetten ; nog maar ff niet doen, want ik ben bezig aan een draak (opdracht) en dat kost tijd,tijd,tijd.
Ondertussen heb ik de LIFO test gedaan en ontdekt dat het niet over leiders en volgers gaat, weer een geruststelling. Naar het blijkt ben ik een groentje, nou vraag ik je na 40 jaar ervaring in de zorg! Ik denk dat de test jou gaat vertellen dat je roze bent one of the 50 shades of red.Afgelopen vrijdag hebben wij als team in het bos gezeten, bij Erik, terwijl de TOP op een , zoals mijn oma zou zeggen, deftige lokatie zat.
Dus je begrijpt dat er die dag heel wat kleur in de organisatie is gekomen. De verzorging bij Erik is TOP, heerlijk en de omgeving is zoooo mooooi. Prachtig om even in de bossen te wandelen, langs een brede beek met zoveel mooie bomen erlangs. Daar ga ik zeker nog eens terug ( al besproken). Tja tegen uitzicht op de rijstterrassen en het Taalmeer kan dat natuurlijk niet op, maar het heeft mijn hartje goed gedaan.
Jouw rijstterrassen waren mijn inspiratie om te koken: een zoete rijsttaart met speculaaskruiden in de bodem ( erg machtig als dessert) en kip met rijst. En dan geen kip zoals jij die nu eet, maar kip met witte wijn, chocolade en tijm. Ronduit verrukkelijk!
Het zonnetje schijnt hier en zo gaat de zwoele zomer over in een warme herfst. Naar buiten kijkend zie ik in de tuin de lange sprieten van de blauwe regen, die me wenken en uitnodigen om buiten te komen spelen en snoeien. Tja de tuin groeit wel door als je op vakantie bent.
Volgende keer zal ik nog wat vakantieverhalen schrijven, dan houd ik mijn vakantie gevoel wat langer vast.
voorzichtig met stormen en blijf genieten van wat je krijgt en hebt.
veel liefs, ellie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
