Een Helmonds ontbijt
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
27 September 2013 | Filipijnen, Talisay City
Zit je aan de andere kant van de wereld en dan wordt er gevraagd waar je vandaan komt. Nederland is vaak het antwoord waar ze genoegen mee nemen. De meesten weten vaag dat Nederland in Europa ligt.
Waar ik nu ben wordt doorgevraagd, waar uit Nederland? Met het antwoord "ten oosten van Eindhoven" zijn ze nog niet tevreden. Als ik "Beek en Donk" zeg, wordt dit door hen verder geduid met "ahh, tussen Helmond en Veghel".
Is de topografische kennis hier zo goed?
De eigenaresse (inmiddels weduwe) is getrouwd geweest met een Nederlander uit Helmond. Haar oudste zoon heeft in Veghel gewoont.
Na een busreis van 9 uur en daarna een doorstart van nog eens 2 uur ben ik vanmorgen gearriveerd in Talisay, een klein plaatsje aan de oever van het Taal meer. Op de gok ben ik hier naar toe gegaan, een beetje gegevens uit mijn lonely Planet reisgids. Twee telefoontjes of er plaats was.
Voor zeven uur wordt ik allervriendelijkst ontvangen door de eigenaresse in pyama, hoe Helmondser kan het? Ik moet even wachten tot de boel aangekleed is en ik sta vol verbazing te kijken waar ik terecht gekomen ben. Twee witte gebouwen met een sfeervol aangelegde tuin met tafeltjes en banken, veel planten, een visvijver, aan de rand van het Taal meer.
Er heerst een gezellige drukte in de keuken waar de familie de dag aan het opstarten is. Het is hier gelijk kennismaken, buurten en lachen. De sfeer voelt goed aan. Dan de bezichtiging van de kamer. Open de eerste verdieping, netjes ingericht met een bed, koelkast, televisie, tafeltje met twee stoeltjes, wastafel en een douche/wc die er pikobello uit ziet. Kleedjes op de vloer, plantje op de kast.
Verbaasd vraag ik of dit de 1500 peso's (€25,=) kamer is. Nee dus, dit is de 2500 peso's kamer (€ 43,=) maar ik krijg hem voor de prijs van 1500
Dit is dus San Roque Beach Resort.
Moe van de reis, een bakje koffie en een sigaretje zit ik voldaan van de ochtend te genieten, een paar zonnestraaltjes proberen door te breken. Hier heeft het de laatste weer continu geregend. Het water van het meer staat zo hoog dat het grasveld van de tuin onder water staat.
Wat kan, als je de gehele nacht gereisd hebt, een warme douche met een fatsoenlijke straal, je goed doen. Dat heb ik de afgelopen week niet veel gehad.
Met schone kleren aan heb ik in de vroegte het verhaal en foto's van de rijstterrassen naar jullie opgestuurd.
En dan het ontbijt, de tafel wordt voor mij gedekt. Hollandse jonge kaas, smeerkaas, jam uit Iran (meegebracht door familie), gebakken eitjes en koffie.
Een Helimonds ontbijt zal ik maar zeggen.
Spaarzaam komen vandaag wat zonnestraaltjes door. "Meegebracht uit Helmond" geef ik aan.
Via internet, wat hier ook z'n haperingen heeft, zie ik dat er een nieuwe tropische depressie ten oosten van De Filipijnen ligt. Tropische depressie nr. 20. Volgens de mensen hier is het uitzonderlijk dat er nu nog zoveel regen valt. Eind september behoord droog te zijn.
Lekker op mijn gemak in de tuin zitten, niets hoeven te doen. Geen excursies.
De krant even bijlezen, zelf een verhaaltje schrijven, een kleine wandeling door het rustige dorp, that's it!
Morgen is het feest. Er wordt hier vandaag hard gewerkt voor een bruiloftsfeest. Met een beetje mazzel ga ik een Filipijnse bruiloft meemaken.
Waar ik nu ben wordt doorgevraagd, waar uit Nederland? Met het antwoord "ten oosten van Eindhoven" zijn ze nog niet tevreden. Als ik "Beek en Donk" zeg, wordt dit door hen verder geduid met "ahh, tussen Helmond en Veghel".
Is de topografische kennis hier zo goed?
De eigenaresse (inmiddels weduwe) is getrouwd geweest met een Nederlander uit Helmond. Haar oudste zoon heeft in Veghel gewoont.
Na een busreis van 9 uur en daarna een doorstart van nog eens 2 uur ben ik vanmorgen gearriveerd in Talisay, een klein plaatsje aan de oever van het Taal meer. Op de gok ben ik hier naar toe gegaan, een beetje gegevens uit mijn lonely Planet reisgids. Twee telefoontjes of er plaats was.
Voor zeven uur wordt ik allervriendelijkst ontvangen door de eigenaresse in pyama, hoe Helmondser kan het? Ik moet even wachten tot de boel aangekleed is en ik sta vol verbazing te kijken waar ik terecht gekomen ben. Twee witte gebouwen met een sfeervol aangelegde tuin met tafeltjes en banken, veel planten, een visvijver, aan de rand van het Taal meer.
Er heerst een gezellige drukte in de keuken waar de familie de dag aan het opstarten is. Het is hier gelijk kennismaken, buurten en lachen. De sfeer voelt goed aan. Dan de bezichtiging van de kamer. Open de eerste verdieping, netjes ingericht met een bed, koelkast, televisie, tafeltje met twee stoeltjes, wastafel en een douche/wc die er pikobello uit ziet. Kleedjes op de vloer, plantje op de kast.
Verbaasd vraag ik of dit de 1500 peso's (€25,=) kamer is. Nee dus, dit is de 2500 peso's kamer (€ 43,=) maar ik krijg hem voor de prijs van 1500
Dit is dus San Roque Beach Resort.
Moe van de reis, een bakje koffie en een sigaretje zit ik voldaan van de ochtend te genieten, een paar zonnestraaltjes proberen door te breken. Hier heeft het de laatste weer continu geregend. Het water van het meer staat zo hoog dat het grasveld van de tuin onder water staat.
Wat kan, als je de gehele nacht gereisd hebt, een warme douche met een fatsoenlijke straal, je goed doen. Dat heb ik de afgelopen week niet veel gehad.
Met schone kleren aan heb ik in de vroegte het verhaal en foto's van de rijstterrassen naar jullie opgestuurd.
En dan het ontbijt, de tafel wordt voor mij gedekt. Hollandse jonge kaas, smeerkaas, jam uit Iran (meegebracht door familie), gebakken eitjes en koffie.
Een Helimonds ontbijt zal ik maar zeggen.
Spaarzaam komen vandaag wat zonnestraaltjes door. "Meegebracht uit Helmond" geef ik aan.
Via internet, wat hier ook z'n haperingen heeft, zie ik dat er een nieuwe tropische depressie ten oosten van De Filipijnen ligt. Tropische depressie nr. 20. Volgens de mensen hier is het uitzonderlijk dat er nu nog zoveel regen valt. Eind september behoord droog te zijn.
Lekker op mijn gemak in de tuin zitten, niets hoeven te doen. Geen excursies.
De krant even bijlezen, zelf een verhaaltje schrijven, een kleine wandeling door het rustige dorp, that's it!
Morgen is het feest. Er wordt hier vandaag hard gewerkt voor een bruiloftsfeest. Met een beetje mazzel ga ik een Filipijnse bruiloft meemaken.
-
27 September 2013 - 16:40
Hennie:
Hoi Ton,
In Helimond staat het water in het kanaal niet zo hoog en hier schijnt de zon (20 graden).
Mooie plaats waar je nu bent, inderdaad nu het zonnetje nog.
Groet Hennie -
27 September 2013 - 19:53
Ans:
Hoi Ton,
Ziet er mooi uit op de foto's. Hier hebben we geen wateroverlast. Redelijk rustig najaar weer. Vanmiddag lekker buiten koffie zitten drinken met mijn visite. De avonden zijn wat frisjes en vochtig maar ja het is herfst. Geniet lekker van je rust en tot je volgende berichtje.
Liefs Ans -
27 September 2013 - 20:19
Chris En Toos:
We wilde net je vorige bericht gaan beantwoorden, staat er al weer een ander bericht op. Heb jij even weer eens veel mazzel zeg. Hoe Nederlands kun je het hebben.
Hier is alles ook goed, we vermaken ons nog steeds prima in de B&B Laarbeek. Zelfs de verkoudheid is op zijn retour.
We kijken uit naar jou verslag van het bruiloftsfeest. -
27 September 2013 - 21:15
Ma:
en dan zeggen ze dat toeval niet bestaat terwijl je zover hebt gereist en dan mensen tegekomt dat hier haast je buren zijn.ik vind het wonderbaarlijk zo zie je maar dat de wereld toch maar klein is.nu kan je zeker ook gewoon nederlands praten. ik gaer mee stoppen ik vind het genoeg geweest voor vndaag maar wel leuk. heel veel liefs ma -
27 September 2013 - 21:33
Nelly:
Ha Ton,
Heb ik net een weekje camping in Bergeijk achter de rug, met veel zonneschijn, lees ik bij jou maar over regen en depressies. Ja ieder krijgt wat m toekomt.....;-).
Vincent is blij te lezen dat je geniet van je hollandse bakkie koffie.
We genieten van je belevenissen.
Gr Nelly en de jongens -
28 September 2013 - 09:27
Ton Matthijssen:
Ha die Ton, ha naamgenoot.
God jongen wat schrijf je weer inspirerend en mooi alsof ik me ook in dit nattige soppige land begeef. Heb nog een inhaalslag te maken en moet de rest van je reisverslag nog lezen omdat ik zelf nog aan het mijmeren ben van mijn reis naar Indonesië. Die tonnen (die geen tonnen hebben) reizen wat af. Natuurlijk praat ik niet over het werk want alles is weer zo gewoon en zelfs voorspelbaar. Denk maar aan de lunchpartijen met Hennie, Patricia, Jaak Will en anderen. Maar ik ben blij dat ik bewoner ben van de 5e dat wel.
Nou kerel, geniet van je natte voeten, je BeekenDonks ontbijt en ik zou zeggen, houdoe war (das Bosch)
groet
Ton Matthijssen selamat datang en selamat jalang -
28 September 2013 - 13:09
Ma:
hoi
Ton ik heb weer zoals gewoonlijk genoten van jou reisverslag.
ik ben weer benieuwd naar het volgende een bruiloft mee maken is weer eens iets anders als door de blubber reizen maar daar hoor ik morgen weer alles van
toos en Crist hebben het wel naar hun zin in jou stulpje ze heeft gisteren gebeld en blijven nog wel een halve weer in jou huis bivaceren het is hier redelijkweer het is zonnig en een redelijke temperatuur wat wil je nog meer. ik ga maar er stoppen en wacht op jou volgend verslag.
veeel groetjs en liefs ma
-
01 Oktober 2013 - 14:01
Jaakie:
Ha die Ton 1,
Ik moet nu die Tonnen nummers gaan geven anders neemt de verwarring alleen maar toe. Godsamme, dat is me toch wat...depressie 20 alweer......nou, de eerste 19 liggen achter je en op naar de 100 zou ik zo zeggen.....zijn er maar weinig die kunnen zeggen dat ze dát meegemaakt hebben. Take care.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
