Wie is de toeristische attractie ?
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
22 September 2013 | Filipijnen, Baguio City
Wat een verschil met gisteren. Bij het opstaan zag ik zon. Niet dat het onbewolkt is maar de wolken zijn wit met regelmaat blauw ertussen in.
Zo opstaan geeft weer een heel ander gevoel.
Voor het douchen en ontbijt zit ik al buiten, genietend van deze eerste zonnestralen. Wat Odette vandaag doet moet ze zelf maar weten.
Na het ontbijt er op uit.
Baguio is nog te ontdekken. De stad ligt in een vallei.
Aan de linker kant ligt mijn hotel tegen de berg. Aan de overkant op de berg zie je een heel groot winkelcentrum liggen. Althans dat zie je vandaag liggen want de laatste twee dagen was er niets te zien. In het dal is een groot park met een parkmeer. Op het eind van de vallei links ligt het centrum.
Het is een drukte van jewelste in het park. Het is zondag en dan gaan ook hier veel families op stap, ook genietend van het mooie weer. In het park staan veel bankjes, de meeste bezet. Er is een kinderspeelplaats en de hoofd atractie, een rechthoekig meertje (met de nadruk op -tje) met roeibootjes en waterfietsen. Populair want er zijn er al veel op het water, gevuld met families.
Honderden fietsen en skelters worden aan de zijkant van het park verhuurd. Voor een rondje om het park want voor de rest kan je nergens op de fiets komen.
Aan het eind van het park og eigenlijk aan het begin van het park, afhankelijk hoe je het bekijkt staat een standbeeld van Rizal, ja die zelfde als uit Manilla.
Vandaar uit loop je een heksenketel van het centrum in. Wat een volk is vandaag op de been. Tevens is de weg een grote file, voor 99% bestaande uit witte taxi's en djeepneys (die typische Filipijnse wagens voor openbaar vervoer. Overal hoor je katholiek/christelijke gezongen. Het is zondag dus...
Op de meest vreemde plekken zijn er kerkdiensten, in de open lucht, in een grote hal, op de derde verdieping van een winkelcentrum en zelfs in de kerk. In tegenstelling van Nederland staan hier mensen zelfs buiten om de dienst te volgen.
Het centrum bestaat uit vele overdekte winkelcentra, van oud tot modern, van goedkoop tot duur. Bij de ingangen overal tassencontrole waarbij ik afvraag waar ze op controleren. Piepers gaan bij mij overal af vanwege twee camera's en een I-pad maar een keer wordt gevraagd mijn tas open te doen.
Omdat de straten een grote file is zijn er overal loopbruggen over de straat, zo ga je van het ene winkelcentrum naar het andere.
Op de berg (aan de overkant van mijn hotel) ligt het grootste en modernste winkelcentrum, de SM.
Met verbazing over de naam, want die ben ik deze week onderweg al meer tegengekomen, ga ik ook hiernaartoe en ik ben niet de enigste.
Al honderden meters voor het winkelcentrum staat een file taxi's en hordes mensen lopen dezelfde richting uit. Toch populairder dan het park.
Een modern winkelcentrum met, you name it, ze hebben het er. Inclusief bioscopen, iets van een soort achtbaan, een draaimolen en vooral fastfood ketens. De ons bekende zoals KFC en McDonald's maar ook heel veel Aziatische fastfood ketens. Daarbij nog een halve verdieping met kleine restaurantjes aan een foodcord. Ik heb vanochtend al een (gratis) ontbijt gehad, dus de versnaperingen gaan aan mij voorbij.
Aangezien ik niets nodig heb kom ik alleen voor het uitzicht vanaf de bovenste verdieping, een zicht over heel de stad.
Eenmaal weer buiten slenter ik nog wat door de stad, terugweg via het park. Voor veel Filipijnen ben ik blijkbaar de toeristische attractie. Ik word regelmatig op de foto gezet, soms stiekem, soms doen ze of ze iemand fotograferen (met mij op de achtergrond) en soms betrap ik ze en ga bij die kleine Filipijnse mensen staan. Vergeleken met hen ben ik natuurlijk groot en fors.
Heerlijk, zo'n dagje buiten maar ik moet beslissen wat ik morgen ga doen. Er zijn hier 3 grote attracties:
Orkanen: heb ik gezien!
Park: heb ik gezien!
Winkelcentra: heb ik gezien!
Het besluit op morgen weer eens verder te gaan is snel gemaakt. Ik ga verder noordwaarts.
Via twee pin apparaten wandel ik weer terug naar mijn hotel om op te zoeken waar ik morgen naar toe ga.
En de keuze is gevallen op: Banaue, met de beroemde rijstterrassen.
Dat betekent om zes uur op, zeven uur ontbijt en om acht uur de bus in voor zo'n 7 uur.
Zo opstaan geeft weer een heel ander gevoel.
Voor het douchen en ontbijt zit ik al buiten, genietend van deze eerste zonnestralen. Wat Odette vandaag doet moet ze zelf maar weten.
Na het ontbijt er op uit.
Baguio is nog te ontdekken. De stad ligt in een vallei.
Aan de linker kant ligt mijn hotel tegen de berg. Aan de overkant op de berg zie je een heel groot winkelcentrum liggen. Althans dat zie je vandaag liggen want de laatste twee dagen was er niets te zien. In het dal is een groot park met een parkmeer. Op het eind van de vallei links ligt het centrum.
Het is een drukte van jewelste in het park. Het is zondag en dan gaan ook hier veel families op stap, ook genietend van het mooie weer. In het park staan veel bankjes, de meeste bezet. Er is een kinderspeelplaats en de hoofd atractie, een rechthoekig meertje (met de nadruk op -tje) met roeibootjes en waterfietsen. Populair want er zijn er al veel op het water, gevuld met families.
Honderden fietsen en skelters worden aan de zijkant van het park verhuurd. Voor een rondje om het park want voor de rest kan je nergens op de fiets komen.
Aan het eind van het park og eigenlijk aan het begin van het park, afhankelijk hoe je het bekijkt staat een standbeeld van Rizal, ja die zelfde als uit Manilla.
Vandaar uit loop je een heksenketel van het centrum in. Wat een volk is vandaag op de been. Tevens is de weg een grote file, voor 99% bestaande uit witte taxi's en djeepneys (die typische Filipijnse wagens voor openbaar vervoer. Overal hoor je katholiek/christelijke gezongen. Het is zondag dus...
Op de meest vreemde plekken zijn er kerkdiensten, in de open lucht, in een grote hal, op de derde verdieping van een winkelcentrum en zelfs in de kerk. In tegenstelling van Nederland staan hier mensen zelfs buiten om de dienst te volgen.
Het centrum bestaat uit vele overdekte winkelcentra, van oud tot modern, van goedkoop tot duur. Bij de ingangen overal tassencontrole waarbij ik afvraag waar ze op controleren. Piepers gaan bij mij overal af vanwege twee camera's en een I-pad maar een keer wordt gevraagd mijn tas open te doen.
Omdat de straten een grote file is zijn er overal loopbruggen over de straat, zo ga je van het ene winkelcentrum naar het andere.
Op de berg (aan de overkant van mijn hotel) ligt het grootste en modernste winkelcentrum, de SM.
Met verbazing over de naam, want die ben ik deze week onderweg al meer tegengekomen, ga ik ook hiernaartoe en ik ben niet de enigste.
Al honderden meters voor het winkelcentrum staat een file taxi's en hordes mensen lopen dezelfde richting uit. Toch populairder dan het park.
Een modern winkelcentrum met, you name it, ze hebben het er. Inclusief bioscopen, iets van een soort achtbaan, een draaimolen en vooral fastfood ketens. De ons bekende zoals KFC en McDonald's maar ook heel veel Aziatische fastfood ketens. Daarbij nog een halve verdieping met kleine restaurantjes aan een foodcord. Ik heb vanochtend al een (gratis) ontbijt gehad, dus de versnaperingen gaan aan mij voorbij.
Aangezien ik niets nodig heb kom ik alleen voor het uitzicht vanaf de bovenste verdieping, een zicht over heel de stad.
Eenmaal weer buiten slenter ik nog wat door de stad, terugweg via het park. Voor veel Filipijnen ben ik blijkbaar de toeristische attractie. Ik word regelmatig op de foto gezet, soms stiekem, soms doen ze of ze iemand fotograferen (met mij op de achtergrond) en soms betrap ik ze en ga bij die kleine Filipijnse mensen staan. Vergeleken met hen ben ik natuurlijk groot en fors.
Heerlijk, zo'n dagje buiten maar ik moet beslissen wat ik morgen ga doen. Er zijn hier 3 grote attracties:
Orkanen: heb ik gezien!
Park: heb ik gezien!
Winkelcentra: heb ik gezien!
Het besluit op morgen weer eens verder te gaan is snel gemaakt. Ik ga verder noordwaarts.
Via twee pin apparaten wandel ik weer terug naar mijn hotel om op te zoeken waar ik morgen naar toe ga.
En de keuze is gevallen op: Banaue, met de beroemde rijstterrassen.
Dat betekent om zes uur op, zeven uur ontbijt en om acht uur de bus in voor zo'n 7 uur.
-
22 September 2013 - 13:21
Ma:
hoi Ton hier ben ik weer Ans is voor ons middag maal aan het zorgenen ik mag in de tussentijd jou mailtje beandwoorden .jij hebt genoten van het mooi weer ne van de natuur daar ben je voor op vacantie. Hier is het saai weer niet koud maar geen zon als Ans straks weg ik ga ik mijn dagelijkse wandeling maken want anders heb ik niets te doen want Toos en Christ zitten nog op hun vacantie adres in
beek en donk hier is verder niets te beleven dus wacht ik maar op jou volgend berichtje.
heel veel groetjes en liefs ma -
22 September 2013 - 13:36
Ellie:
Ha die Ton!
Je hebt al heel wat beleefd sinds het begin van je vakantie heb ik gelezen. Dat je geen zon had, kan komen doordat ik alles op Mallorca had ingepikt. het was daar 29 graden, zonnig en heerlijk toeven. Het valt dan ook tegen om het nu met 10 graden minder te moeten doen. Heb de verleiding niet kunnen weerstaan om efkes de verwarming aan te zetten, want mijn huis was puur koud bij terugkomst.Doordat mijn reisgenoot diens telefoon en i-pad was vergeten, kon ik niet eerder lezen hoe het jou was vergaan. Nou ja, vergaan doe maar niet met die Odette in de buurt! Nu ben ik bijgelezen en heb je wat zon gestuurd; niet alles natuurlijk, want ik wil in Nederland ook een beetje houden. Onze vlucht naar Mallorca heeft de gebruikelijke twee uur geduurd en daarna zouden wij met een shuttlebus naar ons hotel worden gebracht en deze deed er nog eens twee uur over eer dat hij alle inzittenden bij hun hotel had afgezet. Wij waren, wat een bofferds, de laatsten. Tja en toen was het siësta en zaten wij met koffer in de lounge tot de hoteleigenaar opgewekt van zijn middagdutje terug kwam. Wat een reis! Daar kregen we een mooie kamer voor terug met uitzicht op de baai WOW! het bounty strand lag binnen handbereik.Het water van de middellandse zee was op puur-genieten-lauw-temperatuur en het strand bezaaid met rieten parasoldakjes en kleurige parasolletjes. Daar heb ik twaalf dagen doorgebracht en morgen zal ik je nog wat belevenissen vertellen.
Kan helaas geen foto's bijvoegen, want ik heb nog niet geleerd hoe dat moet.
Voorzichtig met vrouwen, vooral als ze Odette heten en bekend zijn met heftig gedrag!
veel liefs, Ellie -
22 September 2013 - 13:55
Hennie:
Hoi Ton,
Fijn dat het weer beter is. Geniet van het noorden, ben benieuwd naar de plaatjes van de rijstvelden.
Groet Hennie -
22 September 2013 - 14:34
Ans:
Hoi Ton,
Toch weer een beetje opgepast.... Dat wordt gelijk beloond zie je wel. Als je dan buiten komt is het wel vrolijk met al die gekleurde voertuigen. Ziet er heel leuk uit. Verder een goede reis naar Banaeu. we hopen weer gauw iets te horen en foto's te zien.
Veel liefs en Groetjes
Ans
-
22 September 2013 - 20:22
Chris En Toos:
Die bitch Odette is nu in Hongkong de boel opstelte aan het zetten. Ben maar blij dat je er vanaf bent. Hier is het zonnetje weg, naar de Filipijnen toe denken we. Stuur maar een beetje terug. We kijken uit naar de rijstvelden.
XXX Chris en Toos -
24 September 2013 - 17:21
Ma:
ik begon net ontwennings verschijnsele te krijgen m aar het weer is bij jou toch weer wat opgeknapt zelfs hier kwam het op de t.v. dat er een tropishe storm woede maar het kan ook zijn dat het komkommertijd is en ze anders niets te vertellen hebben.ik heb verdr ook geen nieuws meer dus kijk k weer uit naar jouw vogend mailtje. heel veel groetjes en liefs ma -
27 September 2013 - 17:13
Ma :
nog steeds niet dus is het nog
ton waar ben je nou groetjes ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
