Het slechte karma van sommige toeristen
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
08 December 2012 | Myanmar, Hsipaw
"Wat een rot bus, wat ziet de bus er slecht uit, wat is de bus vies, wat is Myanmar duur, ik kan niet pinnen", dit zijn enkele van de opmerkingen van een Spaanse toerist in de bus naar Hsipaw. Ik heb haar gevraagd waarom ze niet naar Loret de Mar gaat. Gek hoor, ze heeft me helemaal niet meer aangekeken.
Nou geloof ik niet veel maar toen onderweg haar tube zonnebrandcreme openging en haar tas en broek onderzat dacht ik wel "dat is nou jouw slechte karma".
Volgens de objectieve Europeese criteria is de bus aftands en hangt van touwen aan elkaar, hij ziet er vies uit en de Birmezen spugen en rochelen wat af. De hotelprijzen zijn naar verhouding duur, maar wat is het genieten hier.
Zes uur bussen met te weinig beenruimte maar ton heeft de voorste stoel met de meeste bewegingsvrijheid. Mooi uitzicht door de voorruit. Ontbijt plaats waar ik het niet waag onverpakt voedsel te eten en gore toiletten. Ik ben echt in Azië.
Myanmar is echt de combinatie van veel landen die ik heb gezien, de smerigheid van India, de vriendelijkheid van Thailand. Kortom het voelt goed.
De reis vandaag ging door een groen heuvel landschap met op vele plaatsen gele bloemen.
Het milieu staat hier op een hoog plan. Plastic wordt gewoon de bus uitgegooid. Gisterenavond, etend in net uitziend restaurant. Onder elke tafel netjes een prullenbak voor afval. Maar dan gebeurd het, als velen uitgegeten zijn worden de eetresten op de grond geveegd, de volle prullenbakken worden omgedraaid en alles wordt het restaurant uitgeveegd in de goot van de straat, zo hou je jouw eetgelegenheid wel schoon.
Ik ben net aangekomen in een goed guesthouse, een warme douche die je eerst vijf minuten moet laten lopen. Kleding naar de "laundry service" en schoon en fris het dorpje rondlopen met als hoogtepunt de trein die twee maal daags langskomt.
"Oedinairy class" voor de locale bevolking, levendig met houten banken en "first class " met alleen toeristen erin. Overmorgen gaan wij ook met deze trein terug richting Mandalay. De keuze moet gemaakt worden: 8 uur met de locale bevolking op een houten bank of 8 uur op een luxe stoel en zo nu en dan de locale bevolking opzoeken. Ik heb nog anderhalve dag om na te denken.
Nou geloof ik niet veel maar toen onderweg haar tube zonnebrandcreme openging en haar tas en broek onderzat dacht ik wel "dat is nou jouw slechte karma".
Volgens de objectieve Europeese criteria is de bus aftands en hangt van touwen aan elkaar, hij ziet er vies uit en de Birmezen spugen en rochelen wat af. De hotelprijzen zijn naar verhouding duur, maar wat is het genieten hier.
Zes uur bussen met te weinig beenruimte maar ton heeft de voorste stoel met de meeste bewegingsvrijheid. Mooi uitzicht door de voorruit. Ontbijt plaats waar ik het niet waag onverpakt voedsel te eten en gore toiletten. Ik ben echt in Azië.
Myanmar is echt de combinatie van veel landen die ik heb gezien, de smerigheid van India, de vriendelijkheid van Thailand. Kortom het voelt goed.
De reis vandaag ging door een groen heuvel landschap met op vele plaatsen gele bloemen.
Het milieu staat hier op een hoog plan. Plastic wordt gewoon de bus uitgegooid. Gisterenavond, etend in net uitziend restaurant. Onder elke tafel netjes een prullenbak voor afval. Maar dan gebeurd het, als velen uitgegeten zijn worden de eetresten op de grond geveegd, de volle prullenbakken worden omgedraaid en alles wordt het restaurant uitgeveegd in de goot van de straat, zo hou je jouw eetgelegenheid wel schoon.
Ik ben net aangekomen in een goed guesthouse, een warme douche die je eerst vijf minuten moet laten lopen. Kleding naar de "laundry service" en schoon en fris het dorpje rondlopen met als hoogtepunt de trein die twee maal daags langskomt.
"Oedinairy class" voor de locale bevolking, levendig met houten banken en "first class " met alleen toeristen erin. Overmorgen gaan wij ook met deze trein terug richting Mandalay. De keuze moet gemaakt worden: 8 uur met de locale bevolking op een houten bank of 8 uur op een luxe stoel en zo nu en dan de locale bevolking opzoeken. Ik heb nog anderhalve dag om na te denken.
-
08 December 2012 - 13:57
Ans Simmelink:
Hoi Ton, wonderlijk hoe het je toch iedere keer lukt om berichten te sturen. Mooi om te horen hoe je van alles geniet. De omstandigheden daar in Myanmar kunnen we ons hier bijna niet voorstellen. Wat zijn we hier dan verwend. Toch is het hier ook genieten hoor, een dik pak sneeuw maakt alles prachtig om te zien, maar geeft ook veel overlast. Ploeterend door de sneeuw, vallen en weer opstaan.
Veel plezier nog, en tot wederhoren,
Ans -
08 December 2012 - 15:51
Chris En Toos:
Wow, jij maakt vrienden zeg. maar gelijk heb je, ga dan naar een all inclusive. Jij voelt je tenminste thuis en daar gaat het toch om en je hebt weer een leuk berichtje.
Ga zo door!!!
XXX Chris en Toos -
08 December 2012 - 19:52
Ma:
ik heb van morgen ook al gemaild dus veel heb ik niet te vertellen ik ben toch blij dat hier de mentalietijd iets beter is en niet al de afval op straat word gegooid.ik wacht weer op jou vlgend bericht en ga nog even wat t.v.kijken of lezen dat weet ik nog niet,jij gaat nog niet naar bed al weet ik niet hoe laat het daar is.Ik heb de kerst ver lichting aan dest gezellig. heel veel groetjes en liefs en tot het volgend bericht ma -
08 December 2012 - 20:04
Karin:
hey Ton, lijkt me geweldig daar haha... nee echt !! Die luxe stoel is goed als je wil slapen, maar ik zou toch voor de houten bank kiezen ! Gezellig tussen de bevolking :-) Enjoy !!! -
09 December 2012 - 17:45
Hennie Bongers:
Hoi Ton,
Ben benieuwd waar jij voor kiest; houten bank of .......
Scheelt weer dollars waarschijnlijk.
Gr. Hennie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
