De juiste keuze ? De twijfel blijft

De waterval voor mijn kamer in de binnen/buitentuin stopt om acht uur ‘s avonds en start pas weer de volgende ochtend. Wel zo rustig in mijn Boutique Hotel.
Na een goede nachtrust waag ik mij hier maar aan het ontbijt, een keer maar want de prijs van €6,= vind ik voor Thaise begrippen wel erg hoog. Ik heb echter geen zin om zo vroeg in de ochtend al de stad in te gaan. Dat gaat later vandaag gebeuren.
Ik laat het ontbijt dan ook maar goed smaken en breng de rest van de ochtend door bij het zwembad. Redelijk rustig want de meeste komen afkoelen na dat ze de stad zijn geweest, ik doe het er voor.
Chang Mai binnenstad is wel aardig, heeft aardig wat tempels die ik 10 jaar geleden ook al eens gezien heb. De behoefte om ze allemaal te bezoeken is er dan ook niet. Wat slenteren door de stad is prima, zo nu en dan onder een boompje een kleine pauze.
Tijdens deze stadswandeling besluit ik mijn verblijf in Chiang Mai niet te verlengen, geen olifanten te gaan wassen voor een hoog bedrag en ook geen trip te maken naar de hoogste berg met een tempel waar je ook de hoofdprijs voor betaald. In sommige opzichten komt “budget” Ton weer boven drijven.
Ik moet ook nog wat boodschapjes doen. Water en Cola zijn bij een klein kruidenierswinkeltje ook nog eens 5 Bath (€0,15) goedkoper dan bij de bekende 7Eleven supermarkt dus...........(vraag mij niet wat Spa of Cola kost in Nederland want ik weet dat echt niet).
Ik ontdek vlak bij mijn Boutique Hotel ook een drietal Thaise restaurantjes, plastic stoelen, verkleurde foto’s van het menu aan de muur, Pepsi reclame, open smoezelige keuken.........dat wordt in de avond heerlijk smullen.

Maar eerst de zaken voor morgen, bij een klein reisbureautje koop ik een ticket voor de minibus naar Pai, pickup bij mijn hotel. Daarna boek ik een goedkope kamer, met airco en zwembad 2,5 km vanaf het stadje Pai. Ik weet niet of ik daar verstandig aan doe maar dat zie ik wel.

Na de zaken is het weer goed afkoelen in mijn zwembad maar niet voor lang. Ik moet mijn powerbank, die kapot is, ophalen maar helaas, hij is wel te repareren maar dat gaat een paar dagen langer duren. Dus elders nog een keer proberen.

De tijd vliegt, het is alweer donker. Ik ga zo waar voor 70 Bath (€2,09) een overheerlijk Masaman curry met rijst eten, aangevuld met een colaatje voor 25 Bath (€0,75). Als toegift mag ik mijn Javaanse Jongen gewoon roken onder een “verboden te roken” bord.
Voldaan kruip ik, redelijk op tijd in mijn boutique bed tot ik wakker wordt van de waterval.

Douchen, spullen inpakken en wachten tot ik wordt opgehaald. Geen ontbijt (want anders wordt het wel erg duur) maar twee bakjes zelfgemaakte koffie op mijn kamer.
De pickup is er redelijk op tijd en brengt mij naar het vertrekpunt van de minibus. Een busje met 2 Nederlanders en een stuk of 8 Israëlieten. Bij het overstappen wordt aan de meeste nog 100 Bath extra gevraagd per koffer, de Nederlanders hadden dit al eerder betaald. Mij slaan ze over, gelukkig maar want ik had er een probleem van gemaakt. Je reinste afzetterij.

Op naar Pai, 3 uurtjes over een bochtige weg, een tussenstop. Midden in het gruwelijke toeristische dorp worden we uitgeladen en ik moet verder met een taxi, een eind uit het dorp. Oeps, als ik daar maar verstandig aan heb gedaan.

Het is erg stil op de plaats waar ik moet zijn (“Pai Happy Village”.)
Simpele bungalowtjes in een ruime tuin, bergen op de achtergrond, zwembad.
Er zijn maar 3 kamers bezet. De kamer is ruim (met een balkon en houten bank). Binnen (basic) een tv, airco, tafeltje en een groot goed bed, eenvoudige douche/toilet. Zeepje, shampoo en bad schuim.
De koelkast is op twee flesjes water na leeg.

Oeps, de dichtstbijzijnde super is 15 à 20 minuten lopen. Ik moet er toch maar aan geloven dus ga ik direct maar op pad, er moet iets in de koelkast, al is het voor vanavond en morgenvroeg. Het gevoel of ik wel de juiste keuze heb gemaakt blijft.

10 minuten lopen onderweg stopt er een scooter, vraagt of ik Mr Ton ben en wil weten wat ik ga doen. “Naar de super”..........het blijkt de eigenaar en rijdt mij verder, wacht bij de super en brengt mij weer terug (toch een goede keuze om hier te verblijven ?)
Water, Cola, sandwiches en melk zijn snel ingeslagen. Zo overleef ik wel de eerste nacht en ochtend.
Even kort afkoelen in het zwembad voor mij alleen, mijn spulletjes even organiseren in de kamer, bakje koffie zetten uit de rugzak en mijn verhaaltje schrijven.

De paar restaurantjes aan de overkant van de weg zijn dicht maar ik word wederom door de eigenaar naar het stadje vervoerd. Ik wandel even over “de straat” van Pai en nuttig in een restaurantje mijn Panang curry met rijst en raak gezellig aan de praat met drie Nederlandse meisjes op rondreis door Thailand, Laos, Cambodja en Maleisië. Genoeg stof om over te praten.

Na afloop bel ik de eigenaar van mijn verblijfplaats op en ik word netjes opgehaald en “thuis” voor de deur afgezet.

Nog even buiten zitten met het geluid van stromend water en krekels op de achtergrond en dan.........zzzzzzzzzzz. Morgen zien we wel verder.