De waterweg naar Manaus
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
18 Augustus 2016 | Brazilië, Manaus
Ik zat weer op de brede Amazone na drie dagen Alter do Chão. Dus weer tijd om te schrijven.
Mijn allereerste ervaring om als backpacker op een slaapzaal te slapen (in Alter de Chão) zit er op. Ik heb gedurende drie nachten dezelfde kamergenoten gehad, twee personen terwijl de slaapzaal voor 6 is bestemd.
Het viel mij niet tegen, ik had het gevoel dat mijn spullen veilig lagen. Verder is het een beetje aanpassen aan elkaar, zachtjes doen als de anderen slapen. Het nadeel hier was wel de airco die centraal aangezet wordt van 21.00 uur tot 9.00 uur, ondanks dat het raam opengezet kan worden is het de rest van de dag vies, plakkerig benauwd, twee grote ventilatoren kunnen daar niet tegenop.
Het weer in het gedeelte van Brazilie wat ik tot nu toe heb gehad is vooral veel zon, zo nu en dan een stapelwolkje en sinds ik op de Amazone zit zie ik in de verte weleens wat bliksemflitsen. In het begin was het gemiddeld zo'n 30 graden overdag maar nu haalt het zeker de 35 graden. Het heeft de afgelopen vier weken al 5 minuten geregend. 's Nachts koelt het iets af maar mijn schatting is dat het niet onder de 25 graden komt. Vanmorgen, om zeven uur, was het in Manaus al 32 graden.
Ik heb net drie dagen Alter do Chão achter de rug, een plaatsje aan een lagune met stranden,als aan zee, maar dan met het zoete Amazone water. Lauwwarm water maar op het zicht schoon. Wat Alter nog meer heeft zijn toeristen, heel veel toeristen met name dagjesmensen. Buitenlanders zijn relatief zeldzaam, je wil nog wel eens een Argetein tegenkomen, een verdwaalde Spanjaard en een Israëliër. Deze laatste spreekt in ieder geval ook Engels.
Het gebrek aan conversatie maakt het reizen wel moeilijker en alleen.
Alter de Chão heeft eigenlijk niet veel meer te bieden als strand, je kan er op gaan liggen, je kan er op gaan zitten, je kan er overheen lopen (als je schoenen aan hebt want op blote voeten is dat niet te doen).
Op het dorpsplein zijn enkele, relatief dure restaurants, wat kraampjes.
's nachts hoor ik aan de overkant housemuziek (iets wat op mij geen aantrekkingskracht heeft).
Budget eten komt uit de mini supermarkt, broodjes ham/kaas, noodles op smaak gemaakt met ham/kaas. Nee, ook hier niet de geweldige keuken.
De Braziliaanse keuken biedt tot op heden niet veel meer dan een bord rijst, spaghetti, bruine bonen met daarbij kip of rund en een plakje komkommer. Meer maagvulling dan smakelijk eten.
Voor de afwisseling bestel ik een keer Tapijoca, een van mais gemaakte pannenkoek. Blijkt daar ook alleen maar ham/kaas in te zitten....duhhhh ik eet al drie weken ham/kaas.
Mijn drie dagen slijt ik dus een beetje tussen mijn pousada, die 25 meter van het strand af ligt, en tussen de boom op het strand, een wandelingetje naar het dorpsplein, al dan niet voor de mini supermarkt.
3 dagen is voldoende en ik besluit zondag al maar eens achter een ticket aan te gaan voor de volgende etappe. In mijn guesthouse kennen ze iemand die wel een bootticket kan regelen. Hij wordt gebeld maar kan op zondag niet langskomen, maandag ochtend wordt hij gebeld en jawel maandag middag om twee uur komt hij langs.........althans dat denken wij. Om half drie wordt hij nogmaals gebeld, ja, over 20 minuten. Om half vier ben ik het zat en ga naar mijn boom op het strand. Ik laat de boodschap achter dat ik tot zeven zeker weg ben, onnodig want hij is nooit op komen dagen. Geld verdienen is hier dus echt niet nodig........het is er gewoon te warm voor.
Ik maak een plan A en een plan B voor dinsdag. Met de bus naar Santarém, kaartje voor een hut proberen te krijgen aan de doka's (waar de boot aanlegt).
Plan B is een kaartje voor woensdag en een nacht doorbrengen in Santarém, adres van een hotel ligt klaar.
Dinsdagochtend sta ik vroeg op, het ontbijt is pas om 8 uur maar om zeven is de thermos ketel al gevuld met koffie, ik pik vast een broodje uit de schaal, ham/kaas uit de koelkast en mijn ontbijt is geregeld. Volgepakt ga ik naar het busstation, maar vier blokken weg maar ik kom er totaal nat aan. Het is nog geen acht uur en het is al bloedje heet.
De bus is er binnen 10 minuten, echter vol, stampvol. Het is spitsuur op weg naar Santarém. Ik sta een uur lang in de bus, de ramen zijn open dus ik kan weer wel wat opdrogen.
De conducteur heb ik een (eerder voorbereid) briefje gegeven met de vraag om mij te waarschuwen waar ik er uit moet en dat werkte prima..........in Santarém is het nog een klein half uurtje lopen naar de doca's (met een airco pauze bij de bank, moest toch nog wat geld pinnen).
Plan A werkt, ik kan een kaartje voor een hut kopen. Eerst vraagt hij R$ 150 (€43,-) te veel, daarna R$ 100 teveel, probeert het nogmaals met R$ 50 teveel. De smeerlap. Maar ik heb een kaartje voor een hut, kleinere boot maar een betere kamer. Beneden een tweepersoonsbed, daarboven een eenpersoons bed, douch, wc. enne......geen mede passagier, da's weer mazzel.
De boot is kleiner, beneden het vrachtruim wat vol geladen wordt met bananen, meloenen, bladgroente. Allemaal handmatig ingeladen, een vrachtwagentje of zes.
Op het eerste dek hangmatten, iets minder hutje mutje ten opzichte van de vorige boot en niet in een afgesloten ruimte, dus het stinkt minder. Het tweede dek idem, daar is ook mijn hut, helemaal voorin de boot. En dan is er een derde dek, met harde muziek en de kantine.
Er zijn minder passagiers en nog minder plastic stoelen. Iedereen ligt dus te slapen in zijn hangmat en ik zit voor mijn deur op de grond. Afgewisseld met korte afkoelpauzes op mijn tweepersoons bed onder de airco. Er is hier aan boort minder interactie
De Amazone is breed, groen aan de oever die ik kan zien maar verder weinig spectaculair. Dit wordt ook overal beschreven. Het mooiste gedeelte om de zien was mijn tweede dag van de eerste etappe. Het lijkt er op alsof je op een groot meer zit.
De tijd wordt wat gedood met buurten met een Duitse jongen, een Frans meisje en een Israëlische jongen. Tot aan etenstijd. Ik heb al kip, rijst, spaghetti en bruine bonen op dus kies voor de alternatieve keuze: een tosti, jawel met........ham/kaas.
Vroeg slapen, met de airco aan. Alhoewel deze op 24 graden staat lijkt hij van mijn hut een diepvries te maken. Zelfs zo dat ik tussen mij en de airco een badlaken span om de ergste kou tegen te houden.
Er zijn in de nacht twee korte stops, bij een stop wordt een lading bananen weer van boord gehaald. De tweede stop is rond vijf in de ochtend "Ochtendstond heeft goud in de mond" maar de dag gaat wel erg lang duren dus ik besluit na het ontbijt van Bambix pap, broodje met een half plankje kaas en wat fruit toch nog maar even terug te kruipen.
De Amazone brengt niet veel nieuws, de rivier blijft breed, de zichtbare oever biedt weinig afwisseling. Normaal lees ik niet zo veel maar heb nu al een half boek uit.
Op het dek is het heet, er zijn alleen een paar stoelen op het dek waar de muziek hard staat. Verder kan je op de grond gaan zitten of........heel veel middagdutjes doen.
Ik ben in ieder geval niet de enige die wat klaagt over "verveling", ieder doet hetzelfde. Maar dat hoort ook bij reizen.
Zo nu en dan heb ik een minuutje internetverbinding maar daar kan je jezelf dus ook niet mee vermaken. De uren worden afgeteld. Ik zet nog een Nederlands bakje koffie want na 9.00 uur wordt er geen koffie meer verkocht.
Samen met wat "westerse" anderen kijken we al uit naar de rijst met bruine bonen van vanavond.
... en eindelijk, na vier dagen turend over de Amazone, spot ik twee dolfijnen, niet zo ver van de boot. Naast wat vogels van allerlei kleuren, koeien en paarden in de wei, is dit het eerste wat grotere dier.........en denk je dat de Brazilianen daar enthousiast over worden ? Nee hoor, het is te warm om overeind te komen vanuit hun hangmat.
Waar ik niet enthousiast van wordt is het avondeten. Drie keer raden: spaghetti, rijst, bruine bonen, iets groens en twee stukken gefrituurde kip. Hoger maakt bruine bonen zoet, vooral als je al weinig gegeten hebt en dan ook nog een tijdzone passeert en de klok een uur wordt teruggezet. Het eten komt dus een uur later en dan het "Braziliaans drie kwartiertjes" erbij.......
Slapen in mijn airco hutje is een goede keuze, aan dek, in een hangmatje is dan wel goedkoper en origineler maar het blijft daar lang plakkerig benauwd en midden in de nacht door de wind toch wel koud. Niet low budget maar wel lekker in mijn tweepersoonsbed en geen zorg over mijn spullen die open en bloot op het andere bed liggen.
en nu zit ik dus te wachten op mijn kamer. Ik schooi een gratis ontbijt bij elkaar en eet zoveel dat de lunch vandaag niet hoeft.
De Taj Mahal Continental is dan op het oog geen backpackers hotel maar het had een aantrekkelijke aanbieding (R$ 75/nacht= €20/nacht) met ontbijt, met zwembad, in het hartje centrum van Manaus. Daar kon geen backpackers locatie mee concurreren want daar betaal je R$ 50/nacht voor een slaapzaal zonder zwembad.
-
18 Augustus 2016 - 16:46
Hennie:
Hoi Ton,
Hier is het vandaag ook zonnig en warm. Morgen ballonnenfestival in Grave, er gaan ongeveer 50 luchtballonnen de hoogte in. Misschien had je beter een bootje over de Maas kunnen nemen in de buurt van Grave. Is niet zo breed en had je wat spectaculiere beelden gezien. Dolfijnen zwemmen er niet dus dat is jou voordeel. Veel plezier op de amazone, zal wat fotootjes op facebook plaatsen van alle ballonnen.
Groet Hennie. -
18 Augustus 2016 - 18:38
Chris En Toos:
Nog steeds niet het "echte" vakantiegevoel gevonden hé. Gelukkig kun je toch nog internationaal doen. Lekker luxe hotelletje voor een leuk prijsje, kom daar hier eens om. Wat ga je nu verder doen, over de Amazone naar Colombia? Hoe lang moet je dan nog varen? We zijn benieuwd.
XXX Chris en Toos -
19 Augustus 2016 - 05:15
Bas:
Het nationale gerecht van Brazilie...iets met ham en kaas:-) -
19 Augustus 2016 - 11:03
Renée:
Misschien is er in Manaus een Thais restaurant !" Hebben ze vast Penang curry.... -
21 Augustus 2016 - 11:09
Jan En Gerrie:
Het is wel een late reactie Ton . Ben erg Druk geweest met uitstapjes maken met ons Jantje.
Heb weer erg genoten van jou verhaal, heb je nog wel zin in verder te reizen!!!!!!!!
Zoals ik in den beginne reageerde JOU tijd komt nog wel,dus blijf positief , het zijn geweldige ervaringen, zoiets beleef je in ons landje niet.Dikke knuffel van J EN G .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley