Na krab toch konijn?

Dit was Azië toch?
Vandaag had ik en dagtour gepland naar Rabbit Island, een eiland voor de kust van Kep.
Op de afgesproken tijd meld ik mijzelf en krijg verbaasde blikken:"Ga jij naar Rabbit Island?" "Daar weten wij niets van".
Ik had mijn dagtrip bij liefst twee mensen afgesproken.
Gisteren heb ik mijn boeking niet meer kunnen controleren omdat ik met drie Franse studenten die hier stage lopen en een Engelse fysiotherapeut uit eten ben gegaan op de crap market. We waren te laat thuis voor een laatste check.

Maar ja, niet getreurd, wat niet geregeld is wordt geregeld, dit is Azië en ik vertrek op tijd. De boot is toch te laat dus zou ik nog tijd zat hebben.

Rabbit Island oftewel konijnen eiland heet in het Cambodjaans Koh Tonsay en maakt deel uit van een eilandengroep aan de grens van Vietnam. Enige naburige eilanden horen bij Vietnam. De naam konijnen eiland komt uit vroegere tijden, toen er volgens de oudere bevolking er veel konijnen op het eiland waren. Ik hoor echter ook andere verhalen over de naam. Een ding is zeker er zijn nu meer honden dan konijnen. Alleen bij het restaurantje waar ik zit hebben ze er vijf.

Na een korte bootrit van 20 minuten wordt je afgezet op een van de stranden, er zijn hier wat restaurants, ligbedden en wat te huren hutjes, voor 5 dollar kan je hier overnachten. Er is echter alleen elektriciteit 's avonds van zes tot tien.

Laat ik even beschrijven wat ik zie vanaf mijn ligbedje.
Recht voor mij een strakke zee, rustig kabbelend water, in de verte een piepklein eilandje, rechts van dit eilandje de vage contouren van bergen op het vaste land en links van het eilandje de vage contouren van een ander eiland.
Naar rechts kijk je uit op de heuvels en de weinige gebouwen van Kep. Het strand is rijkelijk voorzien van bomen hetgeen het verblijf hier erg aangenaam maakt, je kan heerlijk in de schaduw liggen. De bomen, kronkelig gebogen richting het water met een brede wortel stam omdat ze dagelijks in het zoute water staan.

Het strand, bestaande uit fijn zand met schelpen is voorzien van ligbedden en enkele toeristen, net als ik zijn de meeste dagjesmensen. Naast mij is een verliefd Cambodjaans stelletje aan het zwemmen, volledig met de kleren aan, want je moest eens wat bloot zien.

Achter mij, een restaurant van bamboe, palmbladeren dak en plastic stoelen met daarachter de vaste,groene begroeiing van het eiland, palmbomen, bananenbomen.

Je kan om het eiland heen lopen en er dwars overheen, de wegen schijnen slecht te zijn, maar waarom zou ik, ik ben hier voor een dagje strand. Heerlijk een beetje zwemmen, lezen, dutten en mijn plannen maken voor de komende week.
Bedenken of ik nog een dagje langer in Kep blijf of naar het drukke Sihanoukville ga. Ik weet het nog niet maar heb tot 4 uur de tijd om dit te bedenken. Rond die tijd word ik opgehaald door de boot.

Voor mij drijft een bamboe korf met kreeft en vis, de lunch denk ik. Het water heeft een heerlijke temperatuur en het is dan ook geen kunst om hier direct het water in te duiken. Mijn schatting ligt zo rond de achtentwintig graden.

De andere eilandjes hier in de buurt hebben geen strand en vaak de begroeiing tot in het water met een rotsige kust. Dat maakt dat Rabbiteiland vooral bezocht wordt.
Na vier uur 's middags is werkelijk niets meer te beleven vermoed ik, op een enkeling die hier blijft overnachten na, zal het hier verlaten en stil zijn.

Mijn zonsondergang beleef ik gewoon bij de Franse villa van de Kukuluku beachclub in het "drukke" Kep, waar je overigens op straat kan gaan liggen zonder dat je aangereden wordt.