Tual Sleng en Choeung Ek
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Ton
29 November 2011 | Cambodja, Phnom-Penh
In 1975 greep in Cambodja de Khmer Rouge oftewel de Rode Khmer de macht en voerde een waar schrikbewind. Onder leiding van Pol Pot (Brother number one) vermoorde de Rode Khmer tussen 1975 en 1979 tussen de 1,7 en 2 miljoen mensen op een totale bevolking van 7 miljoen.Een precies aantal is niet bekent, soms wordt er zelfs over 3 miljoen slachtoffers gesproken.
De oorzaak van de machtsovername heeft alles te maken met de voor ons bekende Vietnam oorlog. Cambodja verkeerde al in chaos en Amerika steunde het hen goedgezinde bewind.
Onder Pol Pot wilde de rode Khmer beweging een totaal communistische landbouw staat oprichten. Bezit werd afgeschaft, geld werd afgeschaft en de steden werden ontruimd. De bevolking werd gedwongen op het land te werken in een "strafkamp" regime, waarbij 14 uren werken met een karig rantsoen geen uitzondering waren. Straffen waarbij het eten werd ontzegd waren eerder regel dan uitzondering waardoor mensen ksteeds verder verzwakte, daardoor niet konden werken en dus geen eten meer kregen.
Tevens werden mensen geëxecuteerd om de minste of geringste misdrijf.
Het bezit van een buitenlands boek, het kennen van een vreemde taal tot zelfs het dragen van een bril, kon al leiden tot executie. Vele opgeleide mensen werden daarom vermoord. In de taal werden woorden als "vader" en "moeder" afgeschaft om familiebanden uit te wissen.
Er werd op zo'n manier een schrikbewind gevoerd dat daardoor de bevolking niet in opstand kon komen.
In 1979 valt uiteindelijk het communistisch Vietnam Cambodja binnen, dit omdat Vietnam door het Pol Pot regime ook bedreigd werd. Thailand en Amerika hebben lang het bewind van Pol Pot gesteund.
Tot de eind negentiger jaren heeft de Rode Khmer vanuit de jungle nog een guerrilla oorlog gevoerd.
Uiteindelijk heeft het tot 2003 geduurd voor er een Cambodja tribunaal werd opgericht om de belangrijkste verdachten te veroordelen. Het duurde zo lang omdat veel politici betrokken waren geweest in het schrikbewind. Het tribunaal is niet internationaal erkend. Bij de oprichting waren enkele kopstukken echter al overleden. Pol Pot heeft zelfs helemaal niet gevangen gezeten voor zijn misdaden. Een kopstuk is veroordeeld en gaat nu in hoger beroep, het proces tegen de anderen moet feitelijk nog beginnen.
Tot een grootschalige vervolging van mensen die misdrijven hebben gedaan is het nooit gekomen.
Nu nog heerst hier de opvatting dat als je de oorlogsmisdadigers oppakt, dat de kans groot is dat er opnieuw verzet komt en dat dit het land opnieuw stabiliseert.
Angst of politiek realisme?
De Khmer rouge gebruikte in Phnom Penh een oude school om mensen te ondervragen en te martelen. Tussen de 14.000 en 20.000 mensen hebben hier gevangen gezeten en slechts 17 hebben het overleefd. Net als de Nazi's in Europa hebben ze hier een nauwgezette administratie bijgehouden met vaak foto's van voor en na de marteling. Tual Sleng is tegenwoordig een museum.
Veel slachtoffers werden afgevoerd naar de zogenaamde killing fields (Choeung Ek), zo'n 17 kilometer buiten Phnom Penh. Daar werden, om kogels te sparen, kinderen vermoord door ze tegen bomen te slingeren. Volwassenen vonden vaak de dood doordat met een geweerkolf het achterhoofd werd ingeslagen.
Vandaag heb ik beide plaatsen bezocht. De school, waar normaal gesproken de kinderen moeten spelen, les krijgen bestaat nu uit vooral lege lokalen. Sommigen met een stalen bed en een foto, zoals dit bij "de bevrijding" is aangetroffen. In andere lokalen zijn kleine cellen gebouwd en in weer andere lokalen hangen de foto's van de slachtoffers, vrouwen, kinderen, baby's, mannen.
Het museum is door al zijn eenvoud indrukwekkend.
De killing field waar deze gevangenen na ondervraging, marteling en bekentenis naar toe werden gebracht ligt 17 kilometer buiten Phnom Penh. Dit is echter een van de honderden killingfields in Cambodja, sommige zijn zelfs nog niet opgegraven en niet toegankelijk vanwege de mijnen.
De massages en zijn nu ondiepe kuilen. De gevonden schedels en beenderen liggen in een mausoleum centraal op het terrein. Ook hier is niet de omgeving en de inrichting indrukwekkend maar het verhaal erachter, baby's die tegen bomen werden dood geslingerd, mensen vermoord onder het geluid van revolutionaire muziek om de doodskreten te overstemmen. Het terrein loop je over met een "audio tour"waarbij uitgelegd wordt wat er gebeurde, samen met ooggetuigen verslagen en gepaste muziek. Iedereen is loopt hier stil rond.
Hoe verschrikkelijk kunnen mensen naar elkaar zijn?
Filmtip: "The killing fields" 1984
Morgenvroeg vertrek ik naar de kust:Kep
De oorzaak van de machtsovername heeft alles te maken met de voor ons bekende Vietnam oorlog. Cambodja verkeerde al in chaos en Amerika steunde het hen goedgezinde bewind.
Onder Pol Pot wilde de rode Khmer beweging een totaal communistische landbouw staat oprichten. Bezit werd afgeschaft, geld werd afgeschaft en de steden werden ontruimd. De bevolking werd gedwongen op het land te werken in een "strafkamp" regime, waarbij 14 uren werken met een karig rantsoen geen uitzondering waren. Straffen waarbij het eten werd ontzegd waren eerder regel dan uitzondering waardoor mensen ksteeds verder verzwakte, daardoor niet konden werken en dus geen eten meer kregen.
Tevens werden mensen geëxecuteerd om de minste of geringste misdrijf.
Het bezit van een buitenlands boek, het kennen van een vreemde taal tot zelfs het dragen van een bril, kon al leiden tot executie. Vele opgeleide mensen werden daarom vermoord. In de taal werden woorden als "vader" en "moeder" afgeschaft om familiebanden uit te wissen.
Er werd op zo'n manier een schrikbewind gevoerd dat daardoor de bevolking niet in opstand kon komen.
In 1979 valt uiteindelijk het communistisch Vietnam Cambodja binnen, dit omdat Vietnam door het Pol Pot regime ook bedreigd werd. Thailand en Amerika hebben lang het bewind van Pol Pot gesteund.
Tot de eind negentiger jaren heeft de Rode Khmer vanuit de jungle nog een guerrilla oorlog gevoerd.
Uiteindelijk heeft het tot 2003 geduurd voor er een Cambodja tribunaal werd opgericht om de belangrijkste verdachten te veroordelen. Het duurde zo lang omdat veel politici betrokken waren geweest in het schrikbewind. Het tribunaal is niet internationaal erkend. Bij de oprichting waren enkele kopstukken echter al overleden. Pol Pot heeft zelfs helemaal niet gevangen gezeten voor zijn misdaden. Een kopstuk is veroordeeld en gaat nu in hoger beroep, het proces tegen de anderen moet feitelijk nog beginnen.
Tot een grootschalige vervolging van mensen die misdrijven hebben gedaan is het nooit gekomen.
Nu nog heerst hier de opvatting dat als je de oorlogsmisdadigers oppakt, dat de kans groot is dat er opnieuw verzet komt en dat dit het land opnieuw stabiliseert.
Angst of politiek realisme?
De Khmer rouge gebruikte in Phnom Penh een oude school om mensen te ondervragen en te martelen. Tussen de 14.000 en 20.000 mensen hebben hier gevangen gezeten en slechts 17 hebben het overleefd. Net als de Nazi's in Europa hebben ze hier een nauwgezette administratie bijgehouden met vaak foto's van voor en na de marteling. Tual Sleng is tegenwoordig een museum.
Veel slachtoffers werden afgevoerd naar de zogenaamde killing fields (Choeung Ek), zo'n 17 kilometer buiten Phnom Penh. Daar werden, om kogels te sparen, kinderen vermoord door ze tegen bomen te slingeren. Volwassenen vonden vaak de dood doordat met een geweerkolf het achterhoofd werd ingeslagen.
Vandaag heb ik beide plaatsen bezocht. De school, waar normaal gesproken de kinderen moeten spelen, les krijgen bestaat nu uit vooral lege lokalen. Sommigen met een stalen bed en een foto, zoals dit bij "de bevrijding" is aangetroffen. In andere lokalen zijn kleine cellen gebouwd en in weer andere lokalen hangen de foto's van de slachtoffers, vrouwen, kinderen, baby's, mannen.
Het museum is door al zijn eenvoud indrukwekkend.
De killing field waar deze gevangenen na ondervraging, marteling en bekentenis naar toe werden gebracht ligt 17 kilometer buiten Phnom Penh. Dit is echter een van de honderden killingfields in Cambodja, sommige zijn zelfs nog niet opgegraven en niet toegankelijk vanwege de mijnen.
De massages en zijn nu ondiepe kuilen. De gevonden schedels en beenderen liggen in een mausoleum centraal op het terrein. Ook hier is niet de omgeving en de inrichting indrukwekkend maar het verhaal erachter, baby's die tegen bomen werden dood geslingerd, mensen vermoord onder het geluid van revolutionaire muziek om de doodskreten te overstemmen. Het terrein loop je over met een "audio tour"waarbij uitgelegd wordt wat er gebeurde, samen met ooggetuigen verslagen en gepaste muziek. Iedereen is loopt hier stil rond.
Hoe verschrikkelijk kunnen mensen naar elkaar zijn?
Filmtip: "The killing fields" 1984
Morgenvroeg vertrek ik naar de kust:Kep
-
29 November 2011 - 14:48
Ma:
het was deze keer niet zo`
het was deze keer niet zo`n opwekkend verslag die kinderen op de foto van de khmer rougemet met een geweer in de hand echt zielig die hebben ook geen leuke jeugd gehad wat hebben ze het hier toch goed maar nu is het daar ook niet meer zo gelukkig. het is wel interesant om het te zien maar de vogende keer iets opgewekter.ik heb van morgen vervangende hulp gehad dus is mijn huis ook weer netjes nieuws heb ik niet dus kijk ik weer uit naar je volgende mail veel groetjes en liefs ma
-
29 November 2011 - 15:17
Chris & Toos:
Indrukwekkend en ook huiveringwekkend dat mensen dit elkaar aan kunnen doen. We wisten natuurlijk van deze geschiedenis maar alles was wel weggeebt in het verleden. Toch ook weer wat nieuws geleerd want de rol vooral die van Amerika werd hier nooit aan de orde gesteld zover wij ons kunnen herinneren. Het gevoel kunnen we denk ik wel van het bezoeken aan o.a. Westerbork waar we ook helemaal stil werden van die verschrikkelijke geschiedenis.
XXX Chris & Toos -
29 November 2011 - 18:24
Ans Simmelink:
Hoi Ton, kan me voorstellen dat je daar stil van wordt. Ik had er al eerder foto´s van gezien, en de film natuurlijk, maar als je op de plek zelf bent, is dat natuurlijk enorm indrukwekkend. Dat moet je wel even verwerken denk ik.
Nu op weg naar de kust, goede reis!
Trouwens, je bent flink reclame aan het maken hier, voor je lidmaatschap van de OR. Als dat niet helpt.....
Groetjes, Ans -
29 November 2011 - 18:25
Peter:
Wat een indrukwekkend verhaal Ton,helaas de bittere waarheid...
Je andere verhalen zijn wat prettiger om te lezen maar wel goed van je om het even te delen met je volgers hier.
Hier alles zijn gangetje,wel veel druk op de ketel maar ach ik weet waar ik het voor doe !
Groetjes,Peter
-
29 November 2011 - 19:12
Hennie:
Hoi Ton,
Indrukwekkend zoals alle anderen ook al schrijven. Je kunt je haast niet voorstellen dat dit heeft kunnen gebeuren.
Binnen GGZ OB kennen ze je nu allemaal, PR voor verkiezingen is bij iedereen ontvangen.
Groet Hennie. -
05 December 2011 - 16:16
Paulien:
Ik lees niet elke dag jou mails. Ik heb namelijk geen vakantie.
Vandaag dit bericht gelezen. Vreselijk! De film "'The killing fields" heb ik 25 jaar geleden gezien, zeer aangrijpend en nu aanschouw jij deze hel. De top van Amerika was en is nog steeds niet te vertrouwen. Dit is gezonde achterdocht! Groetjes en pas goed op jezelf.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
