Een megastal aangeschaft

Luang Prabang is een mooie stad althans het gedeelte was bekend staat als het oude centrum.
Gisteravond ben ik hier aangekomen en dat betekent dat ik vandaag moet uitzoeken hoe ik hier ook weer weg wil komen, wat ik moet doen hier en hoe ik aan geld moet komen voor de komende tijd.
De Duitser die ik enkele dagen geleden tegengekomen was zit hier ook in hetzelfde hotel en bij het ontbijt begreep ik ook dat hij reis informatie moest hebben dus zijn we wederom samen op zoek gegaan. Ik dacht dat ik twijfelzuchtig kon zijn in hoe en waar naar toe te gaan, maar er zijn er die nog erger zijn.
Op basis van de verkregen informatie heb ik al vrij snel mijn reisplannen tot komende donderdag wel in mijn hoofd, of ze nog veranderen zie ik wel. Mijn Duitse metgezel twijfelt nog steeds dus heb ik rond 12.00 uur maar voorgesteld dat hij verder mocht twijfelen op een terras aan de Mekong rivier.
Geweldig hier, in Vientiane was er amper een te vinden aan de Mekong en hier zijn er zo vele, allemaal onder de bomen dus lekker in de schaduw. Anderhalf uur hebben we hier doorgebracht maar toen kwam uitdaging twee voor vandaag. Hoe kom ik aan geld.

In Vientiane is het mij een keer gelukt om te pinnen met mijn Rabo bankpas, daarna heb ik het in Vientiane nog twee maal geprobeerd zonder resultaat. Ook in Vang Vieng heb ik twee maal een poging gewaagd zonder resultaat. Hier in Luang Prabang heb ik al 6 ATM's (pin apparaten) geprobeerd ook zonder resultaat. Uiteindelijk ben ik maar diverse wissel kantoortje afgelopen en de prijs onderhandelingen gestart. Ik krijg de indruk dat ze maar wat vragen voor commissie, het prijsverschil loopt van 75 euro tot 7 euro extra ten opzichte van de bankpas. Rond-shoppen heeft dus wel zin. Uiteindelijk heb ik maar een mega stal met kippen gekocht zodat ik vermoedelijk mijn hele reis in Laos kan bekostigen. Enkele miljoenen draag ik nu op mijn buik mee.

Na de zakelijke transacties is het nu weer eens tijd voor vakantie. Ronddolend door de oude stad kom je heel wat mooie plekjes tegen en wat kan je beter doen dan een terrasje pakken aan de Nam Khan rivier, een andere rivier die hier in de Mekong uitkomt. Daarna weer eventjes doorslenteren, fotootjes maken, genieten van de Frans koloniale stijl van de stad, tot aan een volgend terras waar ze fruit shakes verkopen voor 5000 kip (50 eurocent). Met mijn landkaart, reisboek heb ik me hier maar genesteld tot zonsondergang. Zo nu en dan een foto makend, een Javaanse jongen erbij......This is holiday. Moe maar voldaan ben ik kort na zonsondergang weer terug bij het hotel, even uitrusten van de vermoeienissen, even bijkletsen met het personeel van het hotel en hop weer in de steigers voor de avondmaaltijd. Met al die miljoenen op mijn buik heb ik mijzelf uitzonderlijk tegoed gedaan aan drie Indiase gerechten in een echt Indiaas restaurant, gerund door Indiërs. Wow......morgen weer vasten want ik zit meer dan dubbel boven budget, wel € 5,30 uitgegeven. Maar wat zit ik toch lekker verzadigd vol van de chicken Tika Masala, Alo gobi palak en Naan brood.
Morgen wordt een vroege dag, Luang Prabang is niet voor niets een Budistische stad, dus sta ik om 4.30 uur al op want vanaf 5.00 uur trekken monniken door de stad om nederig hun bijdragen te vragen in de vorm van rijst, maar daarover morgen meer.
Het is hier inmiddels 23.00 uur en ik kruip onder de wol (okee, toch maar niet want daar is het een beetje te warm voor).