nu pas zie ik de omvang van de ramp
Blijf op de hoogte en volg Ton
13 November 2013 | Filipijnen, Pajak
Ik ben gearriveerd in Cebu. Ik verblijf nu in Greengate Bed & Breakfast,
http://www.greengate-philippines.com/
Ik kom er net binnen en het maakt een heel hartelijke de dure indruk maar dat zie ik morgenvroeg wel verder. Ik ben vies, moe en heb honger.
Toen ik gisteren in het distributie centrum in Coron het vorige berichtje aan het uploaden was hoorde ik een drietal politieagenten steggelen over hoe je "Dutch" moest schrijven. Nadat ik gezegd had dat ik "Dutch" was hoorde ik dat zij het lichaam hadden gevonden van een overleden Nederlander. Waarschijnlijk een duiker die nog op een Banka boot was tijdens de storm. Een triest verhaal.
De politie agenten waren gegevens aan het noteren maar hadden geen idee wat het e-mail adres en of telefoonnummer is van de Nederlandse ambassade. In twee minuten heb ik dat voor hen opgezocht in de hoop dat ze snel contact opnemen.
Een half uur later hoor ik, op het noodkantoor van Phillipines Airlines, dat mijn geplande vlucht door zal gaan. Ik moet mij om 13.00 uur melden op het vliegveld. Ik heb mij echter maar aan mijn eigen schema vastgehouden en ben om half acht al naar het vliegveld gegaan. Liever 5 uur te vroeg in plaats van er achter te komen dat ik een paar minuten te laat ben en weer van de lijst af te vallen. Ze geven aan dat de vluchten voor 100% zeker volgens het schema zullen vertrekken. Na de chaotische informatievoorziening van de laatste dagen geldt voor mij echter het Nederlandse spreekwoord "eerst zien en dan geloven". Dus vanmorgen stond ik om half zeven naast mijn bed, koffie en naar het vliegveld. Ook daar is er totaal geen informatie. Het vliegveld heeft zelfs geen telefoonverbinding. Ik ben dus maar gaan zitten en wachten, wachten wachten. Er vertrekken enkele vliegtuigen naar Manilla, allen met veel vertraging. Er blijft hoop dat ik vanmiddag kan vertrekken naar Cebu. Na een uur vanmiddag krijg ik een boarding pass maar of dat een goed teken is blijft onduidelijk. Niemand weet iets. Als mijn vertrektijd is aangebroken is er nog geen vliegtuig. Iemand van het vliegveld zegt dat ik de omroepberichten maar moet afwachten, echter vanaf acht uur vanmorgen tot vier uur vanmiddag is er nog niets omgeroepen.
En dan het verlossende bericht, om half vijf horen we dat over een kwartier het vliegtuig landt, een Filippijns kwartiertje wat 45 minuten duurt. In het vliegtuig zitten maar 8 personen. Het lijkt wel vervoer met een privé jet.
Eindelijk vertrek en rond half zeven zien we de lichten van Cebu. De bed and Breakfast heeft vervoer geregeld wat inmiddels al vertrokken is maar voordat ik buiten het vliegveld sta staat er al een andere auto op mij te wachten. Ruim drie kwartier rijden we van het vliegveld naar mijn nieuwe verblijf. Ik zie hier totaal geen schade, wel een grote stad en zit met verbazing en ongeloof uit het raampje te kijken.
Als wij aankomen, wij want twee mensen die ik al eerder op Coron heb gezien en in hetzelfde vliegtuig zaten besluiten met mij mee te gaan, zie ik een grote luxe villa...........maar daarover later meer. Ik voel me moe, vies en hongerig en bestel mijn eten.
De televisie staat aan, CNN. Ik zie op de eerste beelden, die ik zie, dat ik op Coron in vergelijking met andere gebieden nog niets meegemaakt heb.
Wow, hier schrik ik van.......wat hebben we op Coron geluk gehad ondanks de grote schade daar en de elf doden
http://www.greengate-philippines.com/
Ik kom er net binnen en het maakt een heel hartelijke de dure indruk maar dat zie ik morgenvroeg wel verder. Ik ben vies, moe en heb honger.
Toen ik gisteren in het distributie centrum in Coron het vorige berichtje aan het uploaden was hoorde ik een drietal politieagenten steggelen over hoe je "Dutch" moest schrijven. Nadat ik gezegd had dat ik "Dutch" was hoorde ik dat zij het lichaam hadden gevonden van een overleden Nederlander. Waarschijnlijk een duiker die nog op een Banka boot was tijdens de storm. Een triest verhaal.
De politie agenten waren gegevens aan het noteren maar hadden geen idee wat het e-mail adres en of telefoonnummer is van de Nederlandse ambassade. In twee minuten heb ik dat voor hen opgezocht in de hoop dat ze snel contact opnemen.
Een half uur later hoor ik, op het noodkantoor van Phillipines Airlines, dat mijn geplande vlucht door zal gaan. Ik moet mij om 13.00 uur melden op het vliegveld. Ik heb mij echter maar aan mijn eigen schema vastgehouden en ben om half acht al naar het vliegveld gegaan. Liever 5 uur te vroeg in plaats van er achter te komen dat ik een paar minuten te laat ben en weer van de lijst af te vallen. Ze geven aan dat de vluchten voor 100% zeker volgens het schema zullen vertrekken. Na de chaotische informatievoorziening van de laatste dagen geldt voor mij echter het Nederlandse spreekwoord "eerst zien en dan geloven". Dus vanmorgen stond ik om half zeven naast mijn bed, koffie en naar het vliegveld. Ook daar is er totaal geen informatie. Het vliegveld heeft zelfs geen telefoonverbinding. Ik ben dus maar gaan zitten en wachten, wachten wachten. Er vertrekken enkele vliegtuigen naar Manilla, allen met veel vertraging. Er blijft hoop dat ik vanmiddag kan vertrekken naar Cebu. Na een uur vanmiddag krijg ik een boarding pass maar of dat een goed teken is blijft onduidelijk. Niemand weet iets. Als mijn vertrektijd is aangebroken is er nog geen vliegtuig. Iemand van het vliegveld zegt dat ik de omroepberichten maar moet afwachten, echter vanaf acht uur vanmorgen tot vier uur vanmiddag is er nog niets omgeroepen.
En dan het verlossende bericht, om half vijf horen we dat over een kwartier het vliegtuig landt, een Filippijns kwartiertje wat 45 minuten duurt. In het vliegtuig zitten maar 8 personen. Het lijkt wel vervoer met een privé jet.
Eindelijk vertrek en rond half zeven zien we de lichten van Cebu. De bed and Breakfast heeft vervoer geregeld wat inmiddels al vertrokken is maar voordat ik buiten het vliegveld sta staat er al een andere auto op mij te wachten. Ruim drie kwartier rijden we van het vliegveld naar mijn nieuwe verblijf. Ik zie hier totaal geen schade, wel een grote stad en zit met verbazing en ongeloof uit het raampje te kijken.
Als wij aankomen, wij want twee mensen die ik al eerder op Coron heb gezien en in hetzelfde vliegtuig zaten besluiten met mij mee te gaan, zie ik een grote luxe villa...........maar daarover later meer. Ik voel me moe, vies en hongerig en bestel mijn eten.
De televisie staat aan, CNN. Ik zie op de eerste beelden, die ik zie, dat ik op Coron in vergelijking met andere gebieden nog niets meegemaakt heb.
Wow, hier schrik ik van.......wat hebben we op Coron geluk gehad ondanks de grote schade daar en de elf doden
-
13 November 2013 - 15:22
Frank En Lieset:
hoi ton we zijn blij dat het gelukt is om weg te komen ik hoop dat je toch nog een beetje kunt genieten waar je nu bent groetjes frank en lieset -
13 November 2013 - 15:26
D'n Veurzitter:
Dag vriend,
Wat een toestand! Ik kan me dus goed voorstellen dat jij, midden in het rampgebied verblijvende, geen notie hebt van de omvang van de ramp. Daarin zie je hoe belangrijk de media is, of beter gezegd, zijn geworden.,..ik ben zo benieuwd naar je plannen! Overweeg je om de Filipijnen te verlaten en elders verder te reizen? Ik kan me voorstellen dat dit soort opties door je hoofd gaan. Ik wens je succes met het maken van afwegingen en keuzes.
Apropos.....vanmorgen voor de 2e keer deze week mijn autoruit moeten schoon krabben.....
Take care......Jaak -
13 November 2013 - 15:27
Ans:
Hoi Ton,
Dat klopt dat jij op een goed plek hebt gezeten. De beelden die wij op het nieuws zien zijn veel erger. Coron is dus toch wel Tyfoon bestendig. Die foto's van jou waren erg maar de beelden op tv nog erger. Hoeveel Nederlanders er nog vermist zijn is hier nog onduidelijk. Eerst hadden ze het over 16 nu over 26. Dat er een Nederlandse duiker is omgekomen was hier al bekent van de rest nog niet. Daarom waren we heel blij met je smsje van zaterdag. Hopelijk kan je nog iets van je vakantie maken. Rust maar lekker uit het zal best vermoeiend zijn al dat wachten en de onzekerheid. Pas goed op je zelf en tot horens.
Liefs en groetjes
Ans -
13 November 2013 - 15:32
Ans:
Hier nog eens. Heb net je hotel gezien op de site. Ziet het er nog steeds zo mooi uit als op de site? Het is wel heel mooi. Daar kan je tenminste uit rusten.
Groetjes en liefs Ans -
13 November 2013 - 15:59
Natasja:
Hey Ton
gelukkig ben je goed aangekomen , eten , douchen en naar bed ..vanaf morgen proberen te genieten van de rest van je vakantie .de schade is enorm als je de beelden ziet op het nieuws .Vreselijk , je hebt "geluk" gehad maar dat wil niet zeggen dat de schrik minder is .
Groetjes Natasja -
13 November 2013 - 16:05
Annemarie:
Ik dacht al wat ben je toch nuchter. Als je idd die berichten op tv allemaal ziet dan was jij nog best positief. Hoop dat je er nog wat van kunt maken daar. Voorzichtig! -
13 November 2013 - 16:37
Chris En Toos:
Snap je nou waarom wij zo ongerust waren? Wij kregen alleen maar de beelden van Tacloban te zien en omdat de orkaan in alle hevigheid was doorgetrokken vreesde wij het ergste. Vooral na jou laatste berichtje dat het toch wel erg scary werd en we daarna geen verbinding meer kregen. Maar jullie hebben daar op Coron echt veel geluk gehad. Alleen de duiker (die dus inderdaad op een boot op zee was), heel erg zeg.
Maar goed. Blij dat je op Cebu bent en we horen wel wat je verdere plannen zijn.
XXX Chris en Toos -
13 November 2013 - 17:17
Ma:
nou Ton ik ben nog steeds blij dat je het er goed afgebracht hebt want zoiets verwacht je toch niet als je op vakantie gaat. Ik hoop dat je toch nog van jou vakantie kunt genieten. maar als je al die ellede ziet bestef je pas hoe erg het was ik wacht maar af wat je verder gaat doen ik wens jou nog prettige dagen en wacht weer op jou volgend berichtje groetjes en liefs ma -
13 November 2013 - 18:54
Ellie:
Ik heb nog nooit zo naar je berichtjes uitgekeken als de laatste dagen.Ben ook heel blij dat je nu op Cebu zit en hoop dat je daar weer het genieten kunt oppakken. Het zal heel raar zijn voor je, als je alle berichten leest/hoort die wij hier nog dagelijks horen. Er zijn nog een aantal nederlanders waar niets meer van vernomen is en godzijdank hoor jij daar niet bij.
Kom eerst maar even bij met een kopje eigengezette koffie met een mooi uitzicht; daarna op je gemak bedenken wat je gaat doen, maar voorlopig niet naar het Noorden.
Man oh man, wat zijn onze zorgen dan peanuts.
Keep it save , jongen en weet dat je berichtjes super belangrijk zijn, nu
liefs, ellie -
13 November 2013 - 23:51
Hennie:
Hoi Ton,
Goed nieuws, en wij allemaal bezorgt en jij niet....
Succes met je keuzes.
Gr. Hennie. -
14 November 2013 - 07:57
Ineke:
Je hebt zeker geluk gehad! Hoop dat je ondanks alle ellende daar toch nog een beetje van de laatste maand kunt genieten. Terwijl ik dit schrijf besef ik hoe dubbel het is. Duizenden doden en dan toch met plezier rondreizen. Ben benieuwd hoe jij dat voelt.
Groetjes, Jos en Ineke. -
14 November 2013 - 10:03
Bas:
Hey, bedankt voor de vliegtuigplaatjes.
Vooral die hercules (militair vier motoren) is een mooie kist!!
Thanks...tzt houdt ik me aanbevolen voor de Hi-resjes.
Cheers
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
