De snelheid van reizen
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
01 Oktober 2013 | Filipijnen, Puerto Galera
Soms gaan dingen langzaam en traag, zoals gisteren maar soms gaan dingen in zo'n rap tempo dat je ze bijna niet bij kan houden.
Vier nachten op een plaats is eigenlijk wel genoeg. Ik ken de familie, vier verjaardagen mee, een bruiloft. De bingo is niet doorgegaan wegens een sterfgeval maar op de begrafenis wil ik niet wachten.
Vanmorgen is de rugzak gepakt en na een bakje koffie ben ik vertrokken.
Om kwart over zeven stond ik aan de kant van de weg te wachten op een Jeepney richting een volgend stadje. Binnen vijf minuten kwam de eerste al en voor € 0,50 wordt ik een half uur verder gebracht. Weet ik hoe zo'n ding werkt en hoeveel het kost. Ik geeft een briefje van 50 peso's door, van hand tot hand gaat dat naar de chauffeur voor in. Ik krijg geen geld terug dus zal het goed zijn. Een twintig minuten later wordt ik erop gewezen dat ik nog wisselgeld krijg en de chauffeur wordt daar op aangesproken. Van hand tot hand komt er 21 peso's terug.
Al ik uitstap staat er al een tri-cycle te wachten, ik moet dwars door dit stadje naar de "busstop". Een rit van € 0,34.
Ik wordt aan de kant van de weg neergezet. Dit blijkt de "busstop" te zijn. Binnen vijf minuten zit ik in de bus.
Eindelijk kan ik mijn mail eens checken want de bus heeft hier een betere wifi dan de andere plaatsen die ik heb gehad.
Als ik om half tien de haven al heb bereikt begint het kaartjes kopen. Overal staan mannen die mijn rugzak willen dragen en de weg willen wijzen. Met een houding van " Flikker toch op, dat kan ik zelf wel" druipen de meeste af, een is hardnekkig en zwaar teleurgesteld als ik hem later geen fooi geef.
Een kaartje voor de boot, die mij op het eiland Mindoro afzet, op het door mij gewenste strand, Sabang.
Een kaartje voor de belasting, ook hier kennen ze dat.
En een kaartje voor de haven-terminal. Alles bij elkaar voor een eurootje of zeven.
Het gaat allemaal zo snel, nog net tijd om een plas te doen. Aangezien ik gehoord had dat de boot pas om 11.15 u zal vertrekken meende ik nog even een sigaretje te gaan roken. Niks hiervan, er ligt al een boot klaar. "Rook maar een sigaretje op de achterplecht". Snel een foto, de boot op en wegwezen. Puh, het gaat wel snel.
De veerboot die ik had verwacht is geen veerboot maar een grotere uitvoering van de boot waar ik deze week op het Taal meer heb gevaren, zo eentje met zijliggers (zie foto).
Aan een kant worden de stormschermen neergelaten, ze weten waar de wind vandaan komt. Een grote hilariteit ontstaat aan boord als er een golf van de andere zijde binnen rolt. De helft van de passagiers is nat. Aangezien ik helemaal achteraan zit blijf ik gelukkig droog.
In een goed anderhalf uur wordt de kleine haven, een baai van Puerto Galera binnengevaren. Ik zie her en der de grotere resorts die te duur waren voor mijn prijsklasse.
De boot vaart niet naar mijn strand. Te hoge golven volgens wat ze zeggen. Later blijkt dat ze dit bijna nooit doen en allemaal aanleggen bij Puerto Galera stad.
Dat kost mij zo'n €3,40 extra voor een tri-cycle naar mijn beoogd guesthouse.
Alles verloopt zo snel dat ik voor twaalf uur op de plaats van bestemming ben.
Mijn kamer is zelf nog niet klaar dus mag ik alsnog wachten.
En waar ben ik dan: Puerto Galera op het eiland Mindoro.
Ik zit in een het oudste guesthouse, aan een klein strand, Sabang, maar daarover morgen meer.
Wil je vast kijken:
http://www.captngreggs.com/
Zo snel reizen en dan wachten, dit verhaal schrijven, dat maakt hongerig en moe.
Ik ga mijn gigantische clubsandwich met frietjes opeten, met uitzicht op de zee met vijftig bootjes voor de deur, een sigaretje roken en mij tegoed doen aan een middagslaapje. Het is tenslotte vakantie, niet?
Vier nachten op een plaats is eigenlijk wel genoeg. Ik ken de familie, vier verjaardagen mee, een bruiloft. De bingo is niet doorgegaan wegens een sterfgeval maar op de begrafenis wil ik niet wachten.
Vanmorgen is de rugzak gepakt en na een bakje koffie ben ik vertrokken.
Om kwart over zeven stond ik aan de kant van de weg te wachten op een Jeepney richting een volgend stadje. Binnen vijf minuten kwam de eerste al en voor € 0,50 wordt ik een half uur verder gebracht. Weet ik hoe zo'n ding werkt en hoeveel het kost. Ik geeft een briefje van 50 peso's door, van hand tot hand gaat dat naar de chauffeur voor in. Ik krijg geen geld terug dus zal het goed zijn. Een twintig minuten later wordt ik erop gewezen dat ik nog wisselgeld krijg en de chauffeur wordt daar op aangesproken. Van hand tot hand komt er 21 peso's terug.
Al ik uitstap staat er al een tri-cycle te wachten, ik moet dwars door dit stadje naar de "busstop". Een rit van € 0,34.
Ik wordt aan de kant van de weg neergezet. Dit blijkt de "busstop" te zijn. Binnen vijf minuten zit ik in de bus.
Eindelijk kan ik mijn mail eens checken want de bus heeft hier een betere wifi dan de andere plaatsen die ik heb gehad.
Als ik om half tien de haven al heb bereikt begint het kaartjes kopen. Overal staan mannen die mijn rugzak willen dragen en de weg willen wijzen. Met een houding van " Flikker toch op, dat kan ik zelf wel" druipen de meeste af, een is hardnekkig en zwaar teleurgesteld als ik hem later geen fooi geef.
Een kaartje voor de boot, die mij op het eiland Mindoro afzet, op het door mij gewenste strand, Sabang.
Een kaartje voor de belasting, ook hier kennen ze dat.
En een kaartje voor de haven-terminal. Alles bij elkaar voor een eurootje of zeven.
Het gaat allemaal zo snel, nog net tijd om een plas te doen. Aangezien ik gehoord had dat de boot pas om 11.15 u zal vertrekken meende ik nog even een sigaretje te gaan roken. Niks hiervan, er ligt al een boot klaar. "Rook maar een sigaretje op de achterplecht". Snel een foto, de boot op en wegwezen. Puh, het gaat wel snel.
De veerboot die ik had verwacht is geen veerboot maar een grotere uitvoering van de boot waar ik deze week op het Taal meer heb gevaren, zo eentje met zijliggers (zie foto).
Aan een kant worden de stormschermen neergelaten, ze weten waar de wind vandaan komt. Een grote hilariteit ontstaat aan boord als er een golf van de andere zijde binnen rolt. De helft van de passagiers is nat. Aangezien ik helemaal achteraan zit blijf ik gelukkig droog.
In een goed anderhalf uur wordt de kleine haven, een baai van Puerto Galera binnengevaren. Ik zie her en der de grotere resorts die te duur waren voor mijn prijsklasse.
De boot vaart niet naar mijn strand. Te hoge golven volgens wat ze zeggen. Later blijkt dat ze dit bijna nooit doen en allemaal aanleggen bij Puerto Galera stad.
Dat kost mij zo'n €3,40 extra voor een tri-cycle naar mijn beoogd guesthouse.
Alles verloopt zo snel dat ik voor twaalf uur op de plaats van bestemming ben.
Mijn kamer is zelf nog niet klaar dus mag ik alsnog wachten.
En waar ben ik dan: Puerto Galera op het eiland Mindoro.
Ik zit in een het oudste guesthouse, aan een klein strand, Sabang, maar daarover morgen meer.
Wil je vast kijken:
http://www.captngreggs.com/
Zo snel reizen en dan wachten, dit verhaal schrijven, dat maakt hongerig en moe.
Ik ga mijn gigantische clubsandwich met frietjes opeten, met uitzicht op de zee met vijftig bootjes voor de deur, een sigaretje roken en mij tegoed doen aan een middagslaapje. Het is tenslotte vakantie, niet?
-
01 Oktober 2013 - 16:30
Ans:
Hoi Ton,
Dat ging dus inderdaad vlot. Is weer heel anders dan je vorige guesthouse. Maar lang niet slecht. Ga je ook nog duiken? Dat kan je daar volgens mij ook. Leuk bootje, jij blij dat je op het goede plek zat, Ben nu al benieuwd wat je nu weer gaat zien en mee maken. We zullen het wel horen. Veel reisgenot de komende dagen.
Groetjes en liefs Ans -
01 Oktober 2013 - 17:11
Chris En Toos:
Je kunt er ook golfen zeg. Ziet er wel leuk uit, genoeg te doen. Hopelijk kun je er ook een beetje wandelen en zit het weer mee.
Laat de berichtjes maar komen. -
01 Oktober 2013 - 17:29
Hennie:
Hoi Ton,
In Azië moet je wel een beetje vriendelijk blijven; " Flikker toch op, dat kan ik zelf wel" hoort daar niet bij.
Smakelijk eten tot morgen en dan een beetje positiever Ton. Mooi bootje trouwens Ton, mocht je zelf roeien?
Gr. Hennie.
-
02 Oktober 2013 - 11:31
Ellie:
Heb even op de site gekeken en zag een hoop stoere mannetjes en aardig wat mogelijkheden tot activiteiten.
Ben evenals Ans benieuwd of je je aan het duiken gaat wagen.
Zo'n bootje als waar jij mee hebt gevaren, heb ik in Palma niet gezien. Heeft wel iets hè om met zo'n vervoersmiddel te reizen, toch?
Als ik nou zeker wist dat er niet zoveel oogjes mee zaten te lezen, zou ik je een leuke anekdote kunnen vertellen over de Firma, maar nee hè dat doe ik ff niet, want je hebt nog vakantie. Dat hou je maar te goed.
Vanmorgen vond ik het koud en ja eigenlijk was ik tè vroeg buiten, maar ja, soms is dat even nodig. Eeen warm dasje is dan zeer aangenaam. Hoe warm is het op dit moment bij jou?
Ga gauw even je volgende berichtje lezen, want elke dag lezen, red ik dus niet En NEE ik klaag absoluut! niet
liefs, ellie -
02 Oktober 2013 - 12:37
Ma:
je hebt je reis weer voortgezet je hebt veel te belevn geniet er maar van ik ben nu al beneuwd naar je fotos en verhalen als je thuis komt maar ik zal nog veel geduld moeten hebben dat valt altijd niet mee. maar ik ben wel blij met jou verslagen daar doe ik het vuurlopigmaar mee.hier is het redelijk weer niet erg koud en droog daar ben ik al blij mee dan kan ik mijn dagelijkse wandeing maken ik ben al weg geweest eerst naar de tandarst en daarna gewandeld niet als zo spectaculair ls bij jou,maar ik geniet nu van jou belevenissen ik hoop weer op een berichtje morgen. heel veel groetjes en liefs ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
