De potentie voor langer verblijf

Waar moet ik vandaag beginnen ? Voor- of achteraan. Het was me het dagje weer wel, met positieve zaken, negatieve zaken. Twijfels en verrukking.

Nou, laten we maar eens gewoon om kwart voor zeven beginnen. De wekker is nog niet afgelopen maar elke keer als ik een wekker heb gezet ben ik toch eerder wakker. Nog even een laatste warme douche, de laatste spulletjes weer in de rugzak inpakken en het laatste, inclusieve ontbijt wegwerken. Ondanks dat ik best te reden ben met het resortje waar ik de laatste dagen gezeten heb is het ontbijt is niet geweldig. De oploskoffie is niet te zuipen, de jus d’orange is volgens mij niet van sinaasappels gemaakt, de toast met twee soorten jam is ook maar normale toast met twee soorten jam, de knakworst en de ham liggen in lauw water en twee eitjes kan je kiezen in de variatie, gebakken, omelet en scrambled.

Maar ja, als het in de prijs in zit dan eet je als budget reiziger.

De taxibus is netjes op tijd. Ik ben de enige die er inzit en we rijden naar het zuiden.......nog meer mensen ophalen denk ik want we moeten naar het noorden. Anderhalve kilometer onderweg en ik moet al overstappen, een groter busje, meer mensen en vertrek naar het noorden, we passeren weer mijn verblijfplaats. Er worden meer mensen opgehaald. Ik krijg het gelijk al met een Rus aan de stop die lekker asociaal zijn rugleuning naar achter heeft gezet. Hij kan lekker liggen maar de rest zit krap en opgevouwen. Na vier keer vragen zet hij eindelijk, chagrijnig zijn rug leuning recht. Bij de volgend stop ontstaat er wel een half uur een discussie tussen de chauffeur, een hotel medewerker en een aantal potentiële mede reizigers. Dit duurt ruim een half uur en dan wordt er ingestapt. De bus is gebaseerd op een x aantal mensen, bagage niet meegerekend. Dat wordt dus stouwen met toch al niet al te veel ruimte om te zitten. Door sommige passagiers wordt er aardig geklaagd.

We rijden weer een kwartier en staan weer een half uur stil. De chauffeur belt meer dan dat hij rijdt. Weer een kwartier rijden en dan staan we weer een half uur stil. Nou dat gaat opschieten.............

Uiteindelijk zitten we na elf uur op de veerboot naar het vaste land, twee uur verspeeld.

Op de boot willen we naar buiten, oeps, probleem......eerst moet de bagage eruit en dan kunnen wij pas. Dit ritueel herhaalt zich regelmatig. 

Eenmaal op vaste land is het weer een half uur wachten, een lieftallige dame komt vragen bij welk hotel in Pathaya ik afgezet wil worden.........ehhh pardon 

“ ik ga naar Ko Samet”........ook goed, al ben ik de enige.

Hèhè eindelijk op weg. Saai, saai. Maar tegen half drie zie ik bordjes richting de pier waar de boot naar Ko Samet moet gaan. Het busje wordt langs de snelweg gezet, ik wordt uitgeladen en krijg de instructie maar verder een tuktuk te nemen. MOOI NIET DUS! Ik heb betaald vanaf hotel tot de pier. En daarbij zie ik hier geen tuktuk.

De chauffeur, nu lekker chagrijnig regelt en betaald een tuktuk en ik ben weer op weg. 

Bij de pier heb ik zo een kaartje THB 100 (€ 2,68) voor een retourtje. Kijk dat is Thailand. Ik kan ook een speedboat nemen voor THB 350 (€9,37) en die zet me bij mijn nieuwe verblijfplaats af. Voor budget ik is de keuze zo gemaakt. Later blijkt dat een simpele rekensom hier niet werkt. 

Met een veerbootje, waar ik de zeewaardigheid van in twijfel trek, vertrek ik, samen met vier Russen naar Ko Samet. Gelukkig, dit waren aardige lui. Ze maakte op mijn verzoek een foto van mij in een roze reddingsvest en wilde spontaan met mij op de foto.

En dan kom je op de pier van Ko Samet, een toeristisch eiland en dat merk je gelijk. Om de pier af te mogen betaal je al THB 20 (€0,54) omdat je gebruik hebt gemaakt van de pier, als of je ergens anders kan uitstappen, ja, je kan aan de andere kant van boord springen maar het risico dat je zinkt met jouw bagage is wel erg groot.

Dan kom je bij de taxi vrachtautootjes. Die lui vragen THB 250 (€ 6,70) om mij bij mijn adres af te zetten “want dat ligt wel erg ver” is het argument. Onderhandelen is er niet bij en navraag later leert dat het de normale prijs is. 

Kortom: voor hetzelfde geld had ik ook een speedboot kunnen nemen.

Eenmaal in de taxi onderweg, een controle post met kassa. Ik betreed een Nationaal Park, entree THB 200 (€ 5,35). Amehoela, als dit een nationaal park is dan ben ik het Vrijheidsbeeld. Winkeltjes, restaurantjes, hotelletjes, resorts, Russen, Duitsers. Ik ben in veel Nationale Parken geweest maar dit lijkt er niet op. Maar hier kom ik ook niet onderuit.

“Kaartje goed bewaren en overal mee naar toe nemen hoor.” Is direct de waarschuwing. Er wordt gecontroleerd, geen kaartje bij, opnieuw betalen.

Met mijn pick-up truck (taxi) gaan we verder, de bebouwing wordt minder maar overal afslagen nar resorts met de meest fantastische tropische namen. Halfweg het eiland zie ik het bord Vikings Bungalows. Een zandpad naar beneden. Ik wordt gelijk begroet door 3 man personeel. “ you must be Ton van (en de rest versta ik niet”.

Een hartelijk welkom, gelijk een drankje en een asbakje. Een vriendelijk welkoms praatje. Ik voel me gelijk thuis.

Het algemeen gedeelte ziet er aardig uit, uitzicht op zee, banken en stoelen. 

De zee staat hoog vandaag........tegen vlonders aan. Ik vraag of je hier kan zwemmen. Links en rechts op 10 meter afstand is een piep klein strandje, daar kan je het water in. Verder kan en mag je overal gaan zitten, liggen, hangen etc.

Ja, ik kan wel een hele beschrijving geven maar kijk maar liever de foto’s.

Het ziet er goed uit, is mooi onderhouden, straalt wel iets uit. Mijn twijfel begint te verdwijnen, misschien toch de juiste keuze.

We werken de administratie af en dan naar mijn bungalow. De tweede vanaf zee, ruime veranda, grote tafel met bank voor de deur, vrij uitzicht op zee met ligbedden en hangstoelen.

De kamer is kleiner maar met een lekker bed, televisie, koelkast, ruime badkamer met warm water, toilet wasbak en toiletartikelen, airco, muggendeuren en...........

Een raam richting zee zodat ik morgenochtend vanuit bed de zon kan zien opkomen.

Een paar kleine nadelen:

Behoorlijk eind van winkeltjes

Restaurant is om 18.00 uur dicht (wegens personeelsgebrek) echter er zijn twee restaurantjes links en twee restaurantjes rechts van hier.

maar dat gaan we morgen maar onderzoeken, ik ga me gauw omkleden, vuile kleertjes in de was. Nog gauw eten voor 18.00 uur want ik heb flinke honger.

Het personeel is vriendelijk en gezellig, de eerste indruk is positief.

Het heeft de potentie dat ik langer ga blijven.......maar dat beslis ik morgen.