Ligt achter de regen dan toch het paradijs ?

De reis naar Ko Phayam begint vanmorgen met een nog rustig ontbijt in mij steriele resort. De “kantine” (ik noem het nog steeds geen restaurant) juffrouw kijkt nog even ongeïnteresseerd al de vorige dagen. Pas als ik uitdrukkelijk goede morgen zeg, komt er een kleine glimlach.

Door een van de meisjes wordt ik naar de minibus gereden, in de stad. Nog een behoorlijk eind.

Kaartje kopen en mijn rugzak wordt ingeladen. In tegenstelling met de trein vertrekt dit busje wel op tijd, sterker nog, 10 minuten te vroeg.

Veel conversatie is er niet in de bus, de meeste zitten te dutten, anderen zijn bezig met Facebook.

De reis verloopt voorspoedig, bij vertrek was het net droog geworden maar na de plaspauze, één uur voor aankomst in Ranong gaat het weer regenen.

Ik word afgezet bij het busstation van Ranong en zoals alle busstations hier in Thailand liggen die ver van alles. Ik moet hier ander vervoer regelen. De pier waar de boten vertrekken ligt op zo’n acht kilometer van de stad.

Een motor taxi biedt mij een rit aan voor THB 100 (€ 2,66), wat mij nogal duur leek. En daarbij regent het ook nog eens, in acht kilometer wordt je wel lekker zeik nat. Hij kan ook wel een auto regelen, THB 250 (€ 6,65), ook dat vind ik veel geld voor die 8 kilometer. Andere opties zijn er volgens hem niet.

Ik loop toch even verder en zie een kleine soort pick up truck en vraag naar Ko Phayam, stap maar in, sterker nog ik mag voorin, voor de prijs van THB 15 (€ 0,40). Zo kennen we Thailand weer.

Bij aankomst van de pier willen ze mij al een kaartje verkopen voordat ik uitgestapt ben, ik roep ze tegemoet dat ik vakantie heb en rustig aan moet doen........hahahaha.

Er gaan vanaf nu alleen maar speedboten naar het eiland, de gewone ferrie gaat maar een maal daags, in de ochtend (zeggen ze). In het hoogseizoen twee maal daags.

Ik kan niet beoordelen of ze gelijk hebben of niet en volgens mij vertrekt de ferry ook nog van een andere plaats. Volgens de reclame borden is er hier weinig te onderhandelen. Dus wordt het een speedboat, in een half uur naar mijn zonovergoten tropisch paradijselijk eiland. In de anderhalf uur dat ik zit te wachten regent het gestaag door.

Maar ja, ik zit droog te wachten. Met een heerlijke Javaanse Jongen, onder een “verboden te roken” bord.

De speedboat vertrekt op tijd met maar vijf personen aan boord maar een paar honderd meter verder komt er nog een hele lading bij. Eigenlijk jammer dat er zoveel mensen inzaten want dat belemmerde het uitzicht behoorlijk dus ook geen foto’s van de overtocht. De heuvels van het vaste land zitten behoorlijk in de wolken. Het half uurtje varen wordt zo’n kleine 3 kwartier en bij het aanleggen aan de pier gebeurt het wonder: de regen is gestopt en de zon breekt door. Ik loop in het zonnetje de pier af. De motortaxi’s staan al te wachten.

Achterop de motor rijden we het dorp door waar de boot aankomt, vele kleine winkeltjes en huisjes van hout, wel gericht op de toerist en de aankomst van de boten. Het weggetje (twee balans voor scooters, geen auto’s) wat wij volgen gaat glooiend over het eiland over. Overal aan de kant kleine restaurantjes, guesthouses, allemaal tussen de bomen.

Nog op de scooter doet mij dit al paradijselijk aan. De afslag naar links ligt mijn beoogde bestemming maar ik heb het gevoel dat ik nog midden in het bos zit.

Ik had toch een bestemming aan het strand ?

Met de bagage weer op mijn rug loop ik het pad af, links en rechts mooie bungalowtjes, maar het lag toch aan het strand. Dan zie ik twee mensen en vraag of ik goed zit en of het een goed guesthouse is.

Ik krijg gelijk een enthousiast antwoord: “het beste, leuk stel wat de tent runt, sinds van de week nieuwe matrassen, goed restaurant”. Blijkt even later dat ik met de eigenaar in gesprek was.

Eerst een rondleiding langs de mogelijke verblijfsopties. Ruime houten kamer in bos THB 600 (€ 15,98), stenen bungalow in het bos, THB 700 (€18,64) maar ik wil ook de zeezicht zien THB 800 (€21.31), THB 900 en THB 1000.

Ik ga voor het derde huisje vanaf het strand, die van 800 Bath. De huisjes in het bos zijn groter maar vanaf “mijn” huisje heb ik overzicht over de zee en in de avond zicht op de zonsondergang.

Ik kom niet toe aan het uitpakken van mijn spullen, ik ben geheel onder de indruk van mijn uitzicht en zit vol bewondering uit te turen over de zee. Onder mij ligt het strand. Neushoornvogels vliegen hier in de tuin. Ik ben te verbaasd wat ik zie en kan het nog niet zo goed beschrijven maar ik heb binnen een uur al het gevoel dat ik langer blijf.

Bijkomende voordelen hier: WiFi, 24 uur stroom, geen geluid van een generator.

Het is inmiddels al tegen achten, De geuren uit de keuken maken mij hongerig na alleen een ontbijt vanmorgen.

Ik ga eten bestellen en de rest van de beschrijving komt morgen wel.

Een paar fotootje voor de eerste indruk. Ook morgen ga ik voor de fotoshoot.