Paradijs of nieuwe beslissingen ?

Mijn tweede volle dag Praya do Pipa zit er bijna op. Tijd om de balans op te maken of dit het paradijs is of niet.
Ik heb voor drie nachten deze pousada geboekt, dit zou betekenen dat ik morgenvroeg weer zou moeten verkassen. Bij het ontbijt heb ik aangegeven nog een nacht langer te blijven en heb zo mijn beslissing iets uitgesteld.

Mijn hotelletje, Pousada Alto do Pipa, is prima. Mijn kamer is voorzien van een tweepersoons bed, koelkast, airco, ventilator, genoeg kastruimte, elektrische douche, toilet en voor de deur een eigen kleiners met hangmat en stoel. Het wordt elke dag schoongemaakt. De kamer staat in een rijtje van zes kamers en hier tegenover is ook nog een rij van zes kamers, gescheiden door een smalle tuin met vijvertjes.
In de vijver zitten karpers en kleine zwarte visjes maar er zijn meer dieren. Regelmatig zie ik kleine hagedissen, kikkers, padden, een schildpad, de tuin is voorzien van allerlei lantaarns.
Terwijl ik dit opschrijf verschijnt er ook nog een leguaan boven mijn hoofd.

Het ontbijt (inbegrepen) is erg goed en eigenlijk het beste wat ik tot nu toe tegengekomen ben. Volop keuze: broodjes, yoghurt, cornflakes, koffie, thee, melk, verse vruchtensappen, boter, jam, kaas, ham, zoetigheid en verder te bestellen in de keuken: tapioca, eieren wafels. Tijdens het ontbijt verschijnen er ook nog drie kleine aapjes en deze pakken graag de stukjes banaan aan.

Achter de kamers ligt een zwembad, iets naar beneden want de pousada licht iets de heuvel op. Vandaar de naam Alto want dat betekend hoog.

Enig nadeel is dat het hotel een kwartier lopen van de kust ligt en er is niet echt een backpackers sfeer om in contact te komen met andere gasten.
Voor het hotel en de prijs (€26,50 per dag) zit ik eigenlijk goed.

Pipa, een niet al te groot dorp wat uitgegroeid is tot een badplaats met heel veel restaurantjes, barretjes, winkeltjes en hotelletjes. De concurrentie is groot. Jammer genoeg heeft dat niet zijn invloed op de prijzen, onder de €10,= scoor je hier geen maaltijd. De meeste winkeltjes, restaurantjes en barretjes liggen aan de hoofdstraat, evenwijdig aan de zee.

De zee en de standen zijn maar op twee plaatsen bereikbaar, een met een trap naar beneden en de andere plaats is de hoofdstraat aflopen.
Zowat geheel Pipa ligt boven op een klif, de zee licht zo'n 30 meter lager.

De stranden
De kust en dus ook de stranden liggen allemaal op het oosten gericht. Dit betekend dat vanaf de vroege ochtend het meeste van het strand in de volle, felle zon ligt. Bij hoog water is het strand erg smal of er is helemaal geen strand, het water komt dan tegen de hoge klif.
De toegang op de diverse stranden begint op Praia do Centro. Zoals de naam al zegt sluit deze aan op het centrum van Pipa. Het is het meest toegankelijke strand maar is volgebouwd met restaurantjes, parasols en het is daar behoorlijk druk. Een stuk verder, zuidelijker, heb je Praia dos Afogados, ook wel Praia do Amor genoemd. Op het scheidingstuk wordt er veel gesurft.
Hier liggen erg veel rotsen en bij hoog water is het klauteren en klimmen.

De andere kant op ga je richting Praia do Curral, gelegen aan de Baia dos Golfinos. De baai waar je elke dag dolfijnen kan spotten, behalve vandaag.
Praia do Curral is eigenlijk het mooiste strand maar ook het verste weg en bij hoog water het moeilijkste te bereiken.

Gisteren en vandaag heb ik de stranden wat verkend. Je moet toch weten waar je terecht bent gekomen. De stranden verkennen heeft wel een risico. Met 2, hooguit 3 uur op het strand ben ik zo rood als een kreeft. Dit zelfs nog na al deze tijd in de tropen. Mij tere blanke huidje kan niet teveel uv aan.

Vanmorgen ben ik direct na het ontbijt naar Baia dos Golfinas gegaan. Het is hoog water en de weg ernaar toe os regelmatig klimmen over de rotsen. Ik ben al blij dat mijn enkel het de laatste maanden goed gehouden heeft maar dat geklim vind ik best wel eng. Ik breek liever mijn enkel niet nog een keer.
Hete zon, klimmen en een flink stuk lopen, je moet wat over hebben om dolfijnen te zien want dat wordt gezegd: gegarandeerd veel dolfijnen.

Gelukkig is het, bij aankomst op het strand, nog rustig. Niet iedereen wil over een rotsen en wachten op laag tij. Aan het begin van het strand is een flink stuk schaduw, de zo'n wordt daar door de klif nog tegengehouden.
Met mijn flesje koud water (driedubbele prijs), camera in de aanslag nestel ik mijzelf in het zand in afwachting van..........ja, in afwachting van....maar ze zijn er niet en ze komen ook niet. Ik wacht een aantal uurtjes af totdat ik platgedrukt tegen de klif aanzit om niet teveel zon te krijgen. Om twaalf uur is de schaduw echter geheel op en keer ik terug naar Pipa en mijn Pousada.
In de buurt van mijn zwembad is schaduw..

Maar om te eindigen waar ik mee begonnen ben: Is Pipa het paradijs ?
Helaas niet ! Een betere beschrijving heb ik niet kunnen geven. Om eerlijk te zijn had ik het paradijs ook niet verwacht gezien mijn eerdere ervaringen in Brazilië en valt het hier in alles nog mee.
Ik mag mijzelf prijzen dat ik al veel mooie plekjes heb gezien in al mijn reizen, ook plekjes die dichter tegen het paradijs aan schuren dan Pipa maar het echte paradijs heb ik nog niet gevonden.

En dan praat ik ook niet over die 70 maagden.

Wat betekent dit voor mijn verdere reis: ik verwacht dat ik het paradijs tussen hier en Fortaleza niet zal vinden dus rest mij twee keuzes.
- Hier vertrekken en via het binnenland, via enkele, niet toeristische plaatsen, waar weinig over geschreven staat, naar Fortaleza. Dit betekent veel reizen. Of
- Mij houden aan het oorspronkelijke plan, hier nog enkele dagen blijven en dan met twee tussenstops aan de kust naar Fortaleza.

Morgen wordt dus een dag van nieuwe beslissingen.

***ik heb heel wat foto's klaarstaan maar ik weet niet og het lukt deze te up-loaden bij dit bericht en het vorige bericht.