Willekeurige en onwillekeurige spieren
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
05 Augustus 2016 | Brazilië, Belém
Het menselijk lichaam heeft willekeurige en onwillekeurige spieren. Voor diegene die nooit anatomie les hebben gehad, op willekeurige spieren heb je invloed en onwillekeurige spieren werken buiten jouw wil om.
Nu heb ik jullie verteld dat ik tot twee keer toe een Braziliaanse shoarma boer heb laten komen omdat er geen restaurant open was. Maar wat nog niet bekend was is dat deze een grote invloed heeft op onwillekeurige spieren.
De dag van gisteren startte prima met een eigen gemaakt ontbijtje op het dakterras, broodje ham/kaas, kopje koffie, Nederlands internetkrantje. Rustig aan beginnen want in de avond en nacht heb ik nog een busrit tegoed van 13 uur.
Na het ontbijt heb ik mijn spullen ingepakt om vanmiddag tijd te hebben nog wat meer van het oude centrum van São Luis te verkennen tot aan vertrek (17.00 uur) naar het busstation.
Zo gezegd zo gedaan en ben ik op route gegaan richting de rivier van São Luis, echter na enkele straten nemen de onwillekeurige spieren van mijn darmstelsel het geheel over van de willekeurige, de shoarma boer laat zijn resultaat na. Met enige paniek haast ik mij terug naar het hotel.........paniek, haast, welk straatje ? Oeps, verkeerd, meer paniek en jawel hoor, te laat. Het onwillekeurig spierstelsel overheerste totaal maar dan ook totaal het willekeurige. Sta je daar, in paniek, met een broek vol waterdunne...............ik kan wel janken, schaamte maar ook het gevoel alsof er niets goed mag gaan, elke dag weer wat anders.
Ik bereik mijn hotel (niet achterom kijkend of iemand mijn ongeluk ziet). Gauw de wc en douche in. Mijn, onder de douche uitgewassen kleren maar snel in de zon gehangen op het dakterras, Imodium tabletten ingenomen en maar wachten met de angst hoe dit vannacht zal gaan in de bus.........ik moet er niet aan denken.
Tegen vijf is mijn darmstelsel onder invloed van de medicijnen in ieder geval rustig, ondanks het hete weer durf ik niet te eten en te drinken (laat ik nu tientallen restaurantjes tegen komen die open zijn).
Om 19.00 uur ga ik de bus in, geweldig, grote stoel, die bijna helemaal plat kan, gigantische beenruimte. Wel 10 keer beter als het bed wat ik de laatste dagen heb gehad. De Imodium heeft in ieder geval de afgelopen nacht zijn plicht gedaan.
Ik ben net gearriveerd in een kleine pousada in het centrum van Bèlem, eenvoudig, huiselijk maar ik moet het nog even aanzien. Eerst maar eens hopen dat mijn buikklachten wegblijven.
Nu heb ik jullie verteld dat ik tot twee keer toe een Braziliaanse shoarma boer heb laten komen omdat er geen restaurant open was. Maar wat nog niet bekend was is dat deze een grote invloed heeft op onwillekeurige spieren.
De dag van gisteren startte prima met een eigen gemaakt ontbijtje op het dakterras, broodje ham/kaas, kopje koffie, Nederlands internetkrantje. Rustig aan beginnen want in de avond en nacht heb ik nog een busrit tegoed van 13 uur.
Na het ontbijt heb ik mijn spullen ingepakt om vanmiddag tijd te hebben nog wat meer van het oude centrum van São Luis te verkennen tot aan vertrek (17.00 uur) naar het busstation.
Zo gezegd zo gedaan en ben ik op route gegaan richting de rivier van São Luis, echter na enkele straten nemen de onwillekeurige spieren van mijn darmstelsel het geheel over van de willekeurige, de shoarma boer laat zijn resultaat na. Met enige paniek haast ik mij terug naar het hotel.........paniek, haast, welk straatje ? Oeps, verkeerd, meer paniek en jawel hoor, te laat. Het onwillekeurig spierstelsel overheerste totaal maar dan ook totaal het willekeurige. Sta je daar, in paniek, met een broek vol waterdunne...............ik kan wel janken, schaamte maar ook het gevoel alsof er niets goed mag gaan, elke dag weer wat anders.
Ik bereik mijn hotel (niet achterom kijkend of iemand mijn ongeluk ziet). Gauw de wc en douche in. Mijn, onder de douche uitgewassen kleren maar snel in de zon gehangen op het dakterras, Imodium tabletten ingenomen en maar wachten met de angst hoe dit vannacht zal gaan in de bus.........ik moet er niet aan denken.
Tegen vijf is mijn darmstelsel onder invloed van de medicijnen in ieder geval rustig, ondanks het hete weer durf ik niet te eten en te drinken (laat ik nu tientallen restaurantjes tegen komen die open zijn).
Om 19.00 uur ga ik de bus in, geweldig, grote stoel, die bijna helemaal plat kan, gigantische beenruimte. Wel 10 keer beter als het bed wat ik de laatste dagen heb gehad. De Imodium heeft in ieder geval de afgelopen nacht zijn plicht gedaan.
Ik ben net gearriveerd in een kleine pousada in het centrum van Bèlem, eenvoudig, huiselijk maar ik moet het nog even aanzien. Eerst maar eens hopen dat mijn buikklachten wegblijven.
-
05 Augustus 2016 - 16:23
Ad:
he vervelend, volgende keer hondepoepzakjes meenemen :-)
sterkte daar, groet Ad -
05 Augustus 2016 - 17:01
Ineke:
Ohhh Ton... zo herkenbaar. Hoop voor je dat het de laatste keer is geweest. Voor jou vast geen shoarmaboer meer!! -
05 Augustus 2016 - 17:01
Chris En Toos:
Inderdaad, je zegt het zelf, het zit je niet mee, hoewel... de bus was grandioos en de eerste indruk van de pousada in Bèlem is ook goed. Misschien.....
Beterschap.
XXX Chris en Toos -
05 Augustus 2016 - 17:35
Ton:
Hoi Ton
Shit happens.
Groetjes Ton -
05 Augustus 2016 - 21:18
Ans:
Hoi Ton,
Heb je al gesproken, je kamertje komt al beter over dan de kamer van de laatste 3 dagen. De rest komt ook wel goed. Een dagje rustig aan en hopelijk gaat het dan beter.
Groetjes Ans -
06 Augustus 2016 - 04:08
Jan En Gerrie:
Maar Ton toch, het zit je echt niet mee,als je er maar geen schrale billen aan over hebt gehouden!!!!!!!!!!!
En wat betreft de aanblik van een ander zal een worst wezen.Ik was gisteren met mijn kleinkinderen aan het winkelen in Den Bosch en zag ook een dame lopen met een poepje in haar witte broek,nou en dit kan iedereen gebeuren,maar deze dame wist het waarschijnlijk niet en jij wel,dat is het verschil, en waarschijnlijk ook de hoeveelheid. goed opgelost jochie. j en g -
06 Augustus 2016 - 16:39
Ma:
Hol Ton ik heb zojuist jou berichtje gelezen je maakt in iedergeval dingen mee waar wij hier geen weet van hebben ik zou in het vervolg maar wat pampers bij de bagage stoppen voor alle zekerheid. Maar je maakt in elk geval weer meer mee dan wij. Maar ik moet er niet aan denken om zo op reis te gaan. Dat kan ook wel aan mijn leeftijd liggen. Ik ben blij dat ik hier bij Ans een berichtje kan versturen. Het duurd allemaal wel lang hoor. Ik hoop snel weer iets van je te horen en hoop dat alles daar goed blijft gaan en als ik bij Ans kom kan lk weer wat van je lezen. Het gaat je goed en ik hoop tot de volgende keer.
Groetjes en liefs ma -
06 Augustus 2016 - 19:16
Jaakie:
Aan de dunne?? Wie niet in een vreemd land.....ja en dat paniekerig gevoel ken ik ook...heb weleens een halve wc rol in in mijn onderbroek gelegd....hielp niets....liep er aan alle kanten langs...snel verzadigd die rol.......succes!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
