La cimetiere des Pirates
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
18 Oktober 2014 | Madagascar, Ambodifotatra
Vandaag een keer een vroeg berichtje.
Alle bezienswaardigheden zijn afgerond op Ile Sainte Marie. Ik ga morgen weer verkassen naar het vaste land. Dat betekent met de boot naar Soanierana-Ivongo, dan met een busje naar Tamatave. Daar zal ik eens voor de derde keer checken of en wanneer er een trein gaat. Maandag of dinsdag.
Ik zit nu in een, niets speciaal, guesthouse/bar net vijf minuten lopen van de haven. Dat ligt strategisch goed als ik mijzelf morgenvroeg om vijf uur moet melden.
Maar het slaapt hier onrustig. Aan de ene kant de rust van de zee maar aan de andere kant de hoofdweg van het dorp, midden in het centrum.
En als je denkt stroom te hebben, nee dus. Ik ben afgelopen nacht maar half opgeladen.
Vanmorgen was ik dus al om zes uur wakker en zat om zeven uur aan mijn stokbroodje met jam en kopje koffie. De lucht is bewolkt en er dreigt regen. Ik stel mijzelf drie doelen: bootticket voor morgenvroeg, geld pinnen en een bezoek aan het piratenkerkhof (cimetiere des Pirates).
De bootticket met busvervoer naar Tamatave is binnen een kwartier geregeld. Pinnen lijkt in eerste instantie te lukken maar helaas toch niet. Een wandeling van een half uur richting het kerkhof is ook niet zo'n probleem. Maar bij de afslag moet een ticket kopen. Ar12.000 zeg maar €3,50. Het is een entree ticket met gids. Ik wil echter helemaal geen gids, ik wil alleen rondlopen. Er wordt wat moeilijk heen en weer gedaan. In het Engels weten ze me te vertellen dat een gids verplicht is. Ik betaal maar omdat ik moeilijk doe wil geen gids meer met mij mee. Ze verstaan ook gelijk geen Engels meer. Ik eis mijn geld terug en na lang vieren en vijven blijkt een entree ticket maar ar 2000 te kosten. Ik scheld ze nog wat na en ga zelf, via een pad door de mangroven naar het kerkhof. Op een heuvel, met uitzicht over de baai ligt een klein kerkhof met een tiental graven. Veel is uit de inscripties niet te halen buiten wat jaartallen zo rond 1830. Een half uurtje daar en dan maar weer terug. Het begint te regenen en ondanks mijn paraplu ben ik in de kortse keren zeiknat. De ticketverkoopster en de gidsen zijn weg, bang dat ze nat worden.
Al nat stiefel ik maar weer door naar het centrum, nogmaals de bak proberen maar het pinapparaat heeft nu zelfs geen stroom.
Dan maar gaan opdrogen in mijn guesthouse en wachten tot ik eindelijk mijn batterijen kan opladen. Ondertussen bestel ik een lunch, omelet champignons. Komisch is het dat dit gerecht op een groot bord opgeschreven staat maar dat ze met drie man voor het bord staan te discussiëren hoe, wat en waarom ze dit gerecht verkopen. Op dit bord staat ook vis grille, die bestelde ik gisterenavond totdat ik na een half uur te horen kreeg dat ze het niet hebben. Overigens mag ik over het eten tot nu toe niet klagen.
Alle bezienswaardigheden zijn afgerond op Ile Sainte Marie. Ik ga morgen weer verkassen naar het vaste land. Dat betekent met de boot naar Soanierana-Ivongo, dan met een busje naar Tamatave. Daar zal ik eens voor de derde keer checken of en wanneer er een trein gaat. Maandag of dinsdag.
Ik zit nu in een, niets speciaal, guesthouse/bar net vijf minuten lopen van de haven. Dat ligt strategisch goed als ik mijzelf morgenvroeg om vijf uur moet melden.
Maar het slaapt hier onrustig. Aan de ene kant de rust van de zee maar aan de andere kant de hoofdweg van het dorp, midden in het centrum.
En als je denkt stroom te hebben, nee dus. Ik ben afgelopen nacht maar half opgeladen.
Vanmorgen was ik dus al om zes uur wakker en zat om zeven uur aan mijn stokbroodje met jam en kopje koffie. De lucht is bewolkt en er dreigt regen. Ik stel mijzelf drie doelen: bootticket voor morgenvroeg, geld pinnen en een bezoek aan het piratenkerkhof (cimetiere des Pirates).
De bootticket met busvervoer naar Tamatave is binnen een kwartier geregeld. Pinnen lijkt in eerste instantie te lukken maar helaas toch niet. Een wandeling van een half uur richting het kerkhof is ook niet zo'n probleem. Maar bij de afslag moet een ticket kopen. Ar12.000 zeg maar €3,50. Het is een entree ticket met gids. Ik wil echter helemaal geen gids, ik wil alleen rondlopen. Er wordt wat moeilijk heen en weer gedaan. In het Engels weten ze me te vertellen dat een gids verplicht is. Ik betaal maar omdat ik moeilijk doe wil geen gids meer met mij mee. Ze verstaan ook gelijk geen Engels meer. Ik eis mijn geld terug en na lang vieren en vijven blijkt een entree ticket maar ar 2000 te kosten. Ik scheld ze nog wat na en ga zelf, via een pad door de mangroven naar het kerkhof. Op een heuvel, met uitzicht over de baai ligt een klein kerkhof met een tiental graven. Veel is uit de inscripties niet te halen buiten wat jaartallen zo rond 1830. Een half uurtje daar en dan maar weer terug. Het begint te regenen en ondanks mijn paraplu ben ik in de kortse keren zeiknat. De ticketverkoopster en de gidsen zijn weg, bang dat ze nat worden.
Al nat stiefel ik maar weer door naar het centrum, nogmaals de bak proberen maar het pinapparaat heeft nu zelfs geen stroom.
Dan maar gaan opdrogen in mijn guesthouse en wachten tot ik eindelijk mijn batterijen kan opladen. Ondertussen bestel ik een lunch, omelet champignons. Komisch is het dat dit gerecht op een groot bord opgeschreven staat maar dat ze met drie man voor het bord staan te discussiëren hoe, wat en waarom ze dit gerecht verkopen. Op dit bord staat ook vis grille, die bestelde ik gisterenavond totdat ik na een half uur te horen kreeg dat ze het niet hebben. Overigens mag ik over het eten tot nu toe niet klagen.
-
18 Oktober 2014 - 17:06
Hennie:
Hoi Ton,
Maar goed dat je maar half opgeladen was die nacht.
Helemaal geladen was het misschien mis gegaan. Had jij ze niet kunnen helpen met de omelet / champignons of moesten de kippen hun werk nog doen.
Succes met alle ongemakken.
Groet Hennie. -
18 Oktober 2014 - 19:19
Chris En Toos:
Zo valt het niet mee om miljonair te blijven. We proeven uit jou woorden dat het het net niet is daar of valt het mee? Het kibbelen over de entree en/of gids gaat je in ieders geval wel goed af. We zijn benieuwd naar het vervolg.
XXX Chris en Toos -
18 Oktober 2014 - 20:15
Ma:
Hoi Ton,
ik ben bij Ans met het hok vol volk, van wege haar verjaardag. Het is hier prachtig weer, het is 20:15 uur 's avonds en we zijn net binnen gaan zitten. Voor vandaag stop ik, dan schrijf ik morgen weer verder.
Heel veel groetjes en liefs,
Ma -
19 Oktober 2014 - 11:40
Ineke Hodes:
Hi Ton,
Klein beetje Afrikaanse "geld"handelingen bij de begraafplaats!!! Ze wisten ws dat het ging regenen.
Blijf genieten van alle grappige en mooie dingen.
Groetjes Jos en Ineke.
-
19 Oktober 2014 - 14:23
Ans:
Hoi Ton,
Dat af pingelen is je de laatste jaren al aardig gelukt dus dat zal je wel blijven doen. Leuk dat piraten kerkhof. Kan je er niet een paar mee brengen? Leuk voor halloween. Hopelijk is je volgende bestemming iets minder saai en ontmoet je nog wat vakantiegangers. Een goede reis.
Liefs en groetjes Ans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
