Wat past er in een busje van 9 personen
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Ton
17 November 2011 | ,
De zon is aan het ondergaan in Sen Monoron, in het Zuid Oosten van Cambodja. Dat betekend dat het bij jullie nog maar net half weg de dag is. Mijn dag zit er weer bijna op aangezien hier vroeg naar bed gegaan wordt. Om negen uur is alles dicht. Maar dat geeft ook niet want de laatste dagen ben ik elke dag om vijf uur al wakker. Rugzak inpakken, douchen en weer op weg.
Ook gisteren was ik vroeg op mijn kamer, reizen, daarna dolfijnen kijken, restaurant zoeken in een vreemde stad, eten, buurten met reisgenoten, verhaaltje schrijven, foto's uploaden, noem maar op. Ik heb het er maar druk mee.
Om kwart over vijf heb ik de wekker maar gezet, want na drie dagen koude douche, een dag zonder douche wil ik optimaal genieten van dit hotel met een heerlijk warme douche en met zelfs een verstelbare straal. En dat is echt luxe hier.
Omdat het hotel geen restaurant heeft moet ik om zes uur al op zoek naar een ontbijt. Wat de meeste hotels hier in zuid oost Azië ook niet hebben zijn stoelen, die lekker zitten. Of er zijn geen stoelen, of ze zitten ongemakkelijk hard, een bank om op te hangen heb ik al vijf weken niet gezien. Plastic stoelen zijn het meest gangbaar of hele mooie houtwerk stoelen die zitten voor geen meter.
Maar goed, de Aziaten staan wel vroeg op, dus om zes uur is er wel een restaurant te vinden met vers stokbrood en een kopje Lipton tea. Nee, ondanks alle principes drink ik niet zo vaak Cambodjaanse thee omdat je de hele tijd met je mond vol bladeren zit. Dat getuf bij het ontbijt vind ik niet zo prettig.
Vandaag gaat de reis van Kratie naar Sen Monoron. Dit keer met een minibus, daar ben ik niet zo'n fan van want de minibusjes worden meestal stampvol geladen met als resultaat dat je de benen in je nek moet leggen. Ik heb gisteren bij het kopen van een kaartje wat meer betaald voor de garantie dat ik ruim kan zitten en mijn benen kwijt kan. Wat een garantie waard is moet nog blijken. Ik had ook de grote bus kunnen nemen maar dan moet ik eerst naar een andere plaats en daar zeven uur wachten op de bus.
Drie kwartier te laat wordt ik opgehaald en de bus zit nog niet vol. Ik en mijn rugzak passen en nog ruim in, maar dat veranderd al snel. Op de markt moet nog het een en ander opgehaald worden en dat moet er ook in, of beter gezegd erachter. De bagage wordt met touwen zowat achter de auto vastgebonden. Enig toezicht van mij wordt wel gewenst want ik vind het wel prettig op de eindbestemming nog wat spullen te hebben. Dat wordt er binnen geladen, zowel goederen als mensen en dat betekend tijd voor actie. Ik heb extra betaald en ik moet even duidelijk maken welke ruimte dat oplevert. De chauffeur is wel even overdonderd van mij, gaat bellen maar het uiteindelijke resultaat is toch wel de ruimte die in voor €3,50 gekocht heb.
Onderweg wordt er vaak gestopt, bijgeladen, gestopt en bijgeladen. Er wordt zelfs een scooter achteraan gebonden en bij een lunchpauze komt er nog een hap mensen en goederen bij. Kijk maar eens op de foto's om een indruk te vormen. Mijn plaats blijft echter ruim vrij. Op het hoogtepunt telt het minibusje 22 volwassenen, 2 kinderen, 1 chauffeur en een vrachtauto aan goederen. Het busje is bestemd voor 9 personen.
De weg is geasfalteerd en niet zoals naar Banlung van zand en stof. We komen ruim een uur te laat op de bestemming. Op internet heb ik echter vanmorgen al een guesthouse gevonden, ik heb een Cambodjaanse telefoon, dus ik heb de goedkoopste kamer ($10,= is €7,50) al vast laten leggen. Het ligt een eind buiten het dorp en is een mooie locatie. Kijk maar eens op
/www.naturelodgecambodia.com/View/view.htm
Mooi hè. Tussen mij en de buren ligt zeker 20 meter, er lopen hier koeien, 2 paarden, 2 honden in de tuin. Het restaurant gedeelte is helemaal weggewerkt in de bomen. De omgeving is heuvelachtig. Om een verre indruk te geven heb ik alvast wat foto's van deze locatie gemaakt. Ik zit nu tussen de bomen, in het restaurant dit verslag te maken, kaarsje op tafel, muziekje op de achtergrond, wifi verbinding met jullie, colaatje erbij en zo dadelijk mijn avondeten, samen met een Italiaans stel, die net aan komen sluiten.Om negen uur sluit de tent en ga ik onder de wol, want de nachten zijn koud hier naar wat ze zeggen. Morgen wil ik geen wekker en geen activiteit, ik wil uitrusten........welterusten.
Ook gisteren was ik vroeg op mijn kamer, reizen, daarna dolfijnen kijken, restaurant zoeken in een vreemde stad, eten, buurten met reisgenoten, verhaaltje schrijven, foto's uploaden, noem maar op. Ik heb het er maar druk mee.
Om kwart over vijf heb ik de wekker maar gezet, want na drie dagen koude douche, een dag zonder douche wil ik optimaal genieten van dit hotel met een heerlijk warme douche en met zelfs een verstelbare straal. En dat is echt luxe hier.
Omdat het hotel geen restaurant heeft moet ik om zes uur al op zoek naar een ontbijt. Wat de meeste hotels hier in zuid oost Azië ook niet hebben zijn stoelen, die lekker zitten. Of er zijn geen stoelen, of ze zitten ongemakkelijk hard, een bank om op te hangen heb ik al vijf weken niet gezien. Plastic stoelen zijn het meest gangbaar of hele mooie houtwerk stoelen die zitten voor geen meter.
Maar goed, de Aziaten staan wel vroeg op, dus om zes uur is er wel een restaurant te vinden met vers stokbrood en een kopje Lipton tea. Nee, ondanks alle principes drink ik niet zo vaak Cambodjaanse thee omdat je de hele tijd met je mond vol bladeren zit. Dat getuf bij het ontbijt vind ik niet zo prettig.
Vandaag gaat de reis van Kratie naar Sen Monoron. Dit keer met een minibus, daar ben ik niet zo'n fan van want de minibusjes worden meestal stampvol geladen met als resultaat dat je de benen in je nek moet leggen. Ik heb gisteren bij het kopen van een kaartje wat meer betaald voor de garantie dat ik ruim kan zitten en mijn benen kwijt kan. Wat een garantie waard is moet nog blijken. Ik had ook de grote bus kunnen nemen maar dan moet ik eerst naar een andere plaats en daar zeven uur wachten op de bus.
Drie kwartier te laat wordt ik opgehaald en de bus zit nog niet vol. Ik en mijn rugzak passen en nog ruim in, maar dat veranderd al snel. Op de markt moet nog het een en ander opgehaald worden en dat moet er ook in, of beter gezegd erachter. De bagage wordt met touwen zowat achter de auto vastgebonden. Enig toezicht van mij wordt wel gewenst want ik vind het wel prettig op de eindbestemming nog wat spullen te hebben. Dat wordt er binnen geladen, zowel goederen als mensen en dat betekend tijd voor actie. Ik heb extra betaald en ik moet even duidelijk maken welke ruimte dat oplevert. De chauffeur is wel even overdonderd van mij, gaat bellen maar het uiteindelijke resultaat is toch wel de ruimte die in voor €3,50 gekocht heb.
Onderweg wordt er vaak gestopt, bijgeladen, gestopt en bijgeladen. Er wordt zelfs een scooter achteraan gebonden en bij een lunchpauze komt er nog een hap mensen en goederen bij. Kijk maar eens op de foto's om een indruk te vormen. Mijn plaats blijft echter ruim vrij. Op het hoogtepunt telt het minibusje 22 volwassenen, 2 kinderen, 1 chauffeur en een vrachtauto aan goederen. Het busje is bestemd voor 9 personen.
De weg is geasfalteerd en niet zoals naar Banlung van zand en stof. We komen ruim een uur te laat op de bestemming. Op internet heb ik echter vanmorgen al een guesthouse gevonden, ik heb een Cambodjaanse telefoon, dus ik heb de goedkoopste kamer ($10,= is €7,50) al vast laten leggen. Het ligt een eind buiten het dorp en is een mooie locatie. Kijk maar eens op
/www.naturelodgecambodia.com/View/view.htm
Mooi hè. Tussen mij en de buren ligt zeker 20 meter, er lopen hier koeien, 2 paarden, 2 honden in de tuin. Het restaurant gedeelte is helemaal weggewerkt in de bomen. De omgeving is heuvelachtig. Om een verre indruk te geven heb ik alvast wat foto's van deze locatie gemaakt. Ik zit nu tussen de bomen, in het restaurant dit verslag te maken, kaarsje op tafel, muziekje op de achtergrond, wifi verbinding met jullie, colaatje erbij en zo dadelijk mijn avondeten, samen met een Italiaans stel, die net aan komen sluiten.Om negen uur sluit de tent en ga ik onder de wol, want de nachten zijn koud hier naar wat ze zeggen. Morgen wil ik geen wekker en geen activiteit, ik wil uitrusten........welterusten.
-
17 November 2011 - 12:16
Chris En Toos:
Nou, dat is een goede tip van jou over het guesthouse. Echt iets voor onze familiedag, je hebt er zelfs familiekamers. En voor de prijs kunnen we er gemakkelijk een weekendje van maken :).
Nee zonder gekheid, je hebt het weer helemaal voor elkaar. Geniet maar van je "vrije" dag. -
17 November 2011 - 12:22
Ans:
HoiTon,
Je ziet wel dat er veel meer in kan dan 9 personen. Wij zitten altijd maar te zeuren en hebben gelijk de politie op ons nek als wij het zo doen. Maar ondanks de drukte in de bus sta jij je mannetje wel. Geniet nog lekker van je vakantie en we kijken weer uit naar je volgende verhaal met foto's.
Groetjes Ans -
17 November 2011 - 12:59
Jaakie:
Dag Antonius. En na zoveel jaren reiservaringen in zuid oost Azië nog niet weten dat het ' busje komt zo' wel eens uren en uren betekent? En dat 'ruimte' in zuid oost Azië een relatief begrip is? Sommige mensen leren nooit, of heb je last van korsakowachtige verschijnselen? Moet jij toch als geen ander weten dat datgene wat de ' rijsteter' belooft, nog maar de vraag is wat er daadwerkelijk van terecht komt......niettemin, wens ik jou een prettige, koude nacht en een prima vervolg van je reis! -
17 November 2011 - 16:13
Ma :
ik ben net thuis dus eerst jou berichtje gelezen wel erg mooie fotos, je hebt nog geluk dat ze jou niet achter op de bus hebben gebonden m aar zo maak je nog wat mee en dat was toch de bedoeling van deze reis anders had je wel in Beek en Donk kunnen blijven.nog 35 dagen schrijf jij dus ik kan p de kalender gaan aftellen.hier is het de hele dag mistig en bewolkt gebleven dus er is niet veel aan maar we moeten het er maar mee doen.Het is hier al aardig donker dus verwarming en lichtjes aan dat is ook wel gezellig nog heel veel groetjes en ik hoop tot morgen liefs ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
