....en de zevende dag ruste Hij
Blijf op de hoogte en volg Ton
28 Oktober 2018 | Thailand, Ko Phayam
Normaal gesproken ben ik erg wars tegen alles wat maar enigszins met religieuze uitingen te maken heeft maar soms........ moet je het beste uit een religie halen. Daarbij komt dat één uur de klok verzetten mij geheel uit mijn bioritme haalt.
Ik hoef mijn klok dan pas op 8 december te verzetten maar toch merk ik dat ik daar nu al last van heb en zo ook de neushoornvogels die ik gisterenavond wilde vastleggen. Volgens mij waren die gisteren al van slag.
Volgens ingewijde informatie moeten ze ook in de ochtend, zo rond half negen verschijnen. Tussen zes en zeven hoor ik ze, vanuit mijn bed al tekeergaan in de tuin.
“Zie je wel”, denk ik, in Europa wordt de klok verzet en de dieren hier zijn van slag.
Ik hijs mijzelf uit mijn kingsize bed.... pak mijn camera en kan, in tegenstelling met gisteren, er een paar vastleggen op “de gevoelige plaat”.
Het is nog vroeg en naast de wake-up call van de vogels maakt een Thaise familie al herrie op het strand. Die zijn om zeven uur al met kano’s bezig. Zoals ik al eerder heb geschreven kunnen Thai niet zachtjes doen.
Ook niet op de zevende dag waarop gerust moet worden. Gelukkig is morgen de Thaise schoolvakantie afgelopen en kan de rust in het aardse paradijs weer terugkeren. Gelukkig moeten die Thaise families ook nog de reis huiswaarts maken en zijn ze al vroeg weer verdwenen.
Om half acht kan ik mijn eerste potje koffie bestellen, hetgeen op de zevende dag niet mag ontbreken. Nog half suf van de niet geplande vroege ochtendstond zit ik al genietend van verse koffie voor de deur van mijn hut.
Plotseling komt het besef dat ik morgenvroeg dit aardse paradijs al zou moeten verlaten maar ik heb geen plan, ik wil geen plan en buiten de directe omgeving ( 10 meter links en 10 meter rechts) heb ik nog niet veel gezien en gedaan.
Nu op de zevende dag mag ik ook al niet teveel doen.
Oké, een beetje mijn kamer opruimen, wat koud water door mijn gezicht gooien ( die koude douche komt later wel).
Tijdens die ochtend rituelen besluit ik nog maar 3 nachten bij te boeken.
Waarom vertrekken als het mooi weer is, het strand schoon en rustig is, het uitzicht subliem, de mensen vriendelijk, het eten voortreffelijk, mijn zonnebedjes heerlijk in de schaduw, de watertemperatuur van de zee geweldig, de Spa rood ( en soms een colaatje) koud is, er nog genoeg cash is, voor mij een uitzondering wordt gemaakt om mijn kleren te wassen terwijl de wasmachine kapot is, de andere gasten aardig zijn, het personeel supervriendelijk is.
Waarom vertrekken ? Denk ik echt dat ik beter kan ? Dat een andere plek dit kan overtreffen ? Nee dus. Ik blijf nog zeker 3 nachten langer....en wie weet?
......en zo kan ik de zevende dag gewoon rusten zoals het hoort.
Maar de tijd vliegt, de koffie is op en om half elf ga ik aan mijn ontbijtje, een dikke omelet met ui, tomaat, pepertjes, zelfgemaakt brood en een potje koffie. Even bijkletsen met andere gasten, Engelse , Nieuw Zeelanders, Duitsers, Israëliërs, aan de Oostenrijkers moet ik excuses maken omdat ik ze een “Gute Morgen” wens in plaats van “Gruss Gottie”. Zo, de toon is weer gezet en de sfeer zit er weer in.
Maar de tijd vliegt, ik ben pas met ontbijten en ouwebetten na twaalf klaar
Duikje zee, een mango/bananen shake, duikje zee, Spaatje rood, duikje zee, dutje op het zonnedek in de schaduw, duikje in de zee.
Vervelend ? Absoluut niet.
Alles in het kader van “De zevende dag ruste Hij”.
Andere gasten menen iets actiefs te moeten doen. Enkelen gaan naar het noordelijk gelegen “Monkey Beach”. Ik wacht af, kijken wie er gelukkiger van wordt.
Allen komen teleurgesteld terug, de wandeling door de jungle was benauwd, het stand viel tegen en er was meer rommel. Ik vertel hen alles van de “zevende dag” en uiteindelijk geven ze mij allemaal gelijk.
Een Duitse vrouw, die hier al jaren komt zegt ook dat deze plaats (Buffalo Bay) het beste is van het eiland. Rustig en schoon.
Het meer bekende “Longbeach” is toeristischer maar heeft ook meer last van vervuiling vanaf het vaste land. “Longbeach” is echter vanaf hier twee uur lopen, “Monkeybeach” een kwartier en naar de pier ongeveer een uur”.
Ik wil geen scooter huren en zij geeft de tip, heen lopen en voor THB 60, jezelf terug laten rijden met een scooter-taxi.
Maar niet vandaag want “de zevende dag ruste Hij”
-
28 Oktober 2018 - 07:20
Renée:
Hallo daar,
Zeg Ton; ik ben perplex! Wist niet dat de familiegang ( van der Valk) ook daar al een resort had! Ik zie het aan de vogels.....
Wat je natuurlijk wel moet eten daar is de appelmoes met kersje erop...
Eet lekker!, -
28 Oktober 2018 - 07:37
Chris & Toos:
Jaja, op een tropisch eiland kunnen wij dat ook zeggen....en de 7de dag....maar hier gaat alles gewoon door hoor. Wassen, opruimen, diepvries ontdooien, we zouden ons eens vervelen. Wij zijn stik jaloers. ;)
XXX Chris & Toos -
28 Oktober 2018 - 07:45
Ans:
Hoi Ton,
Wel heel erg vermoeiend hè deze dag, foto's maken (anders geloven we je niet), ontbijten, kletsen, zwemmen, zonnebaden in de schaduw en natuurlijk familie, vrienden en kennissen weer op de hoogte brengen van je drukke dag. Krijg bijna medelijden met je. Maar je hebt groot gelijk dat je hebt bijgeboekt als je er naar je zin zit. Je hebt toch vakantie. Geniet er maar van. Hier is het een heel stuk frisser geworden dus trui en kachel aan. Ben weer benieuwd wat je morgen weer gaat vertellen.
Liefs Ans -
28 Oktober 2018 - 08:21
Yolanda En Melvin:
Oh wat leuk die vogels! Je heb gelijk ook wij hadden ook een rust dag. Ijsje wandeling nog een ijsje hapje eten. Even boekje lezen en idd vooral niet te veel doen. Doe je goed Ton! -
28 Oktober 2018 - 21:34
Bas:
Gave beesten...you need a bigger lens ;-) -
29 Oktober 2018 - 05:02
Hennie:
Hallo Ton,
Bij jou zijn er wel veel “zevende dagen” in de week.
Groet Hennie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
