Trinco in een notendop

Trincomalee is een stadje aan de oost kust en heeft nogal te lijden gehad in de Sri Lankaanse burgeroorlog. Maar ook eerdere oorlogen waren niet gunstig gezind.
Dit komt vooral door de natuurlijke havens die van Trincomalee een strategisch punt maakte.

Hotel Hemach Beach Hotel
Een nieuw, klein, hotel gelegen zo'n 10 tot 25 meter van het strand. Een stuk strand wat opvalt dat het erg schoon is, dit in tegenstelling richting Trincomalee waar meer vissersboten op het strand liggen maar waar het meer vervuild is met plastic, blikjes en andere rommel.
Het hotel is nog maar enkele maanden open en heeft ruime, nette kamers en de eigenaar en zijn vrouw koken prima eten. Naast de ruime airco kamers heeft dit hotel aan aangebouwd dakterras waar je kan zitten met uitzicht op zee. Helaas wordt er naast een ander hotel opgebouwd wat het uitzicht enigszins belemmerd. De eigenaar had dit niet verwacht omdat ze de bouw laag zouden houden.

Gisteren tussen vier en zeven hebben we een toer gemaakt langs een aantal bezienswaardigheden:

Kanniya Hot Springs
Net buiten Trincolamee zijn warm waterbronnen, zeven putten bij elkaar die allen een eigen temperatuur hebben. Deze geschiedenis van deze warmwaterputten gaat ver terug in de geschiedenis van Sri Lanka. Naast het verhaal van ene Hindu vorst blijkt naast het hindoeïsme deze warmwaterbronnen ook een betekenis te hebben in het Boeddhisme. Zoals je vaak in Sri Lanka tegenkomt lopen de hindoeïstische en Boeddhistische verhaallijnen door en met elkaar. Voor een entree van €0,27 mag je jezelf met een emmertje water uit de putten, jezelf wassen. Indrukwekkender is echter de markt met toeristische kraampjes rond deze plaats

Harbour.
Gisteren op het eind van de middag zijn we naar de haven gereden, een van de vier natuurlijke havens. De haven waar de grotere vissersboten, die vooral bestaan vanwege de tonijn vangst. Op een klein stuk liggen vele, zeer kleurrijke vissersboten waarvan sommige nog uitgeladen worden, gigantische tonijnen gaan vanaf het schip vrachtauto's met ijs in. Vooral het kleurenspel wat je krijgt van de kleurrijke, kakofonie van schepen met de late middagzon, prachtige plaatjes kan je hier schieten. Zie hiervoor de foto's.
Vol trots laat hij ook, aan de overkant van de haven, de grootste cementfabriek van Sri Lanka zien. Niet echt een toeristisch wonder.

De terugweg loopt via de langste brug van Sri Lanka en Dutch Bay (het zullen weer niet die Nederlanders zijn, die hun naam ergens opplakken. De langste brug is niet bijster indrukwekkend
De hoteleigenaar geeft enthousiast en met een zekere mate van trots uitleg bij alles wat wij tegenkomen.

Ochtendstond heeft goud in de mond
Vanmorgen ben ik vroeg opgestaan, om half vijf liep mijn wekker af, zodat ik om vijf uur op het strand was. Aan deze kant van Sri Lanka komt de zon op maar niet alleen de zonsopkomst maakt het vroege opstaan bijzonder maar wel in combinatie van de eerste activiteiten van de vissers. Nachtelijke vissers komen met hun bootjes terug naar het strand en de vroege vissers vertrekken.
Een kilometer of drie banjer ik door het zand, vaak vriendelijk begroet door locale vissers. Op een plaats staat een vrouw met thee de vissers op te wachten en heel gastvrij krijg ik ook een kop aangeboden. Ook hier is het weer prachtig plaatjes schieten in het eerste ochtendgloren.
Mijn doel is de locale vissersmarkt waar het 's morgens vroeg al een handel is van jewelste. Vis wordt aangeboden en gaat in piepschuim dozen vrachtauto's in. Naast de strandwandeling met de mooie plaatjes ga ik ook de aangelegen straatjes in. Enkele Hindoeïstische tempeltjes zijn al in bedrijf met hun rituelen en gebeden.
De huisjes, meestal van vissers, zijn schamel. Mijn schuur thuis lijkt dan op een paradijs. En overal wordt je vriendelijk begroet. "Where are you from ?", "where are you from ?" en "Do you like Sri Lanka" zijn de meest gestelde vragen.

Via de hoofdweg loop ik terug naar mijn hotel voor een Sri Lankaans ontbijt: Dahl, wit brood en een of ander kokos goedje. Inmiddels is de temperatuur al flink gestegen en zo rond half negen in de ochtend vindt ik het al heet.

Na het ontbijt ga ik weer op stap met de hoteleigenaar voor de laatste hoogtepunten van Trinco.

Trincomalee War Cemetery
Tussen mijn hotel en Upperveli (naar het noorden) ligt een oorlogskerkhof (WOII) waar soldaten van 11 landen begraven liggen, waaronder Nederlanders.
Het is goed onderhouden kerkhof. De hoteleigenaar hoopt dat ik een paar foto's van Nederlandse grafstenen plaats zodat hij Nederlanders die zijn hotel bezoeken dat kan laten zien.

Fort Frederick
Fort Frederick is richting de tempel op het schiereiland, de gevelsteen wijst nog op de Hollandse geschiedenis in de 17e eeuw

Koneswaram Temple en Swami Rock
Op de punt van het eiland heb je Swami Rock, een 130 meter hoge klif met als bijnaam "Lovers' leap" omdat ooit een Nedelandse vrouwergens in de 17e eeuw hier van de rots is afgesprongen.

Hiermee eindigt mijn toeristische rondgang in Trinco, tijd voor een noodle soep, wat uitrusten en het verwelkomen van mensen die ik eerder in Jaffna heb ontmoet. Vanavond dus weer bijbuurten.

Ik overweeg morgen een plan dagje in en rond het hotel te houden, alles even bijwerken, plan maken voor de komende dagen en gewoon even niets doen.