Vis en Nederlandse geschiedenis

Een vroege ochtend, vijf uur op, een tuktuk zoeken en op weg naar de vismarkt.

De door mij bestelde Tuktuk waar het guesthouse zaken mee doet kwam niet opdagen. Ik had dan wel afgesproken als het zou regenen ik niet zou gaan maar het was gelukkig net droog. Alternatief vervoer is hier echter snel te regelen en voor de helft van de gisteren afgesproken prijs ben ik op weg.

Gedurende mijn trip blijft het gelukkig droog, de rest van de dag is wisselend bewolkt met hier en daar een bui.

In het stadje Negombo, een eind van de toeristenstrip is de dagelijkse vismarkt. Een drukte van jewelste waar allerlei soorten vis wordt verhandeld, van grote haaien en tonijnen tot garnalen en kreeften. Alhoewel ik niet alle soorten vis ken, thuis kom ik niet verder dan één keer per jaar een "Nieuwe haring", is het wel mooi om die vissen op een grote hoop te zien. De handel er rondom heen en de mensen die je begroeten. Sr Lankanen zijn (tot nu toe) erg vriendelijk en lijken minder overheersend dan bijvoorbeeld een land als India.
Natuurlijk, hier wordt ook gebedeld, ze proberen je uit door meer geld te vragen dan je hebt afgesproken en ze willen van alles aan je verkopen. Vooral hier in Negombo wat voor een groot gedeelte draait om toeristen.

Je blijft geen uren op de vismarkt en ik regel nog even dat mijn vervoer langs het Nederlands fort en de Dutch Canal rijdt.

Nadat wij de Portugezen eruit gegooid hadden zijn wij, Nederlanders, tussen 1640 en 1796 de baas geweest in Negombo. Vooral en hoofdzakelijk voor de kaneelhandel. Van deze "hoogtij dagen" van onze geschiedenis is nog wat bewaard gebleven maar o, jee wat hebben ze er een zooitje van gemaakt. Van het oorspronkelijke fort is nog één poortje bewaard gebleven, de rest van de muren is hoofdzakelijk gebruikt voor de bouw van een gevangenis en huizen. Wel zijn er nog kanalen die voor de kaneelhandel gegraven zijn. Een Canal Pride als in Amsterdam zal er hier niet gehouden worden.

Met deze drie toeristische "hoogstandjes" heb ik Negombo helemaal gezien. Ik regel nog wat geldzaken, duik het zwembad in, doe een middagdutje en nu zit ik aan de middag thee mijn verslagje te schrijven.

Morgen ga ik mij storten in het Sri Lankaanse openbaar vervoer wat mij op het ogenblik moeilijker lijkt dan in veel andere landen. Bussen hebben geen tijdschema, of je moet de luxere airco toeristenbus pakken. Nee hoor, ik ga voor het plaatselijke openbaar vervoer.

Of ik daar spijt van krijg weet ik morgenavond.