..en vandaag ga ik weer terug, de weg loopt dood
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
28 November 2014 | Madagascar, Nosy Varika
Vandaag ging er in ieder geval geen boot, misschien maar dan ook heel missiën morgen. Maandag zal er waarschijnlijk wel een taxibrousse gaan. Kortom, niets duidelijk, zeer onzeker en misschien wel helemaal niet.
Dan is er maar een optie, met de boot naar Mananjary en daar toch maar met een taxibrousse naar Ambositra en Antsirabe.
Gisteren liep het wekkertje vroeg af, om half vier. Om vijf uur naar "de haven" en om zes uur vertrekken met de boot naar Nosy Varika. Een boot waar een man of zestig op kunnen, zittend op houten planken. Achter in de boot, net voor de motor is een platformpje ter grote van een groot twee persoonsbed.aangezien ik de eerste ben die aan boord gaat nestel ik mijzelf daar. Beter dan op een plank zitten. Ik kan nu een beetje hangen, half liggen, mezelf wat bewegen want het wordt tien uur varen. Ik moet het bed delen met drie anderen.
En dan het Canal de Pangalanes over. Een over het algemeen 20 meter breed kanaal in een vlak landschap, begroeid met riet en lage begroeiing. Daarachter landbouwgebied.
We passeren een tiental dorpjes en bij enkele wordt kort aangelegd om mensen en goederen op te pikken. Echt veel nieuws brengt deze route niet.
Mijn boot heeft een normale benzine buitenboordmotor. Dat is rustiger dan de meeste boten met een diesel motor. Dit werd echter gecompenseerd met vier grote luidsprekerboxen met tien uur lang harde Madagasi disco muziek.
Nu is tien uur hangen, zitten, half liggen een lange tijd en ik was dan ook kompleet gaar bij aankomst in Nosy Varika. Informatie over mijn verdere route was niet te krijgen dus eten,en gaan slapen. Het enigste hotel heeft eenvoudige bungalows met een koude douche en een hard bed. Hard of niet, ik ben direct in slaap gevallen en werd vijf minuten voor de wekker afging wakker.
Om vijf uur stond ik weer bij de boten, nog steeds onduidelijk en onzekerheid. Ik neem het zekere voor het onzekere en besluit terug te keren. Nu een boot met dieselmotor maar geen geluidboxen. Wel veel minder passagiers. Een kleiner twee persoonsbed ( zonder dun matrasje) wat door mij direct ingepikt wordt. En zo tien uur terug over hetzelfde water.
Morgen zien we wel weer verder.
Ja en dan mijn voet. Het duurt heel erg lang voor er een verbetering in komt. Ik begin te twijfelen of er toch sprake is van een fractuur. Hier in Madagascar kan ik daar toch weinig mee dus hobbelen we maar gewoon "mora mora" verder.
-
28 November 2014 - 06:42
Eva:
Hoi Ton,
Niet vergeten te genieten van toch de mooie dingen die je ziet.
Succes met je voet.
Heel veel reisplezier gewenst.
Gr Eva -
28 November 2014 - 09:34
Chris En Toos:
Madagaskar zit vol met doodlopende wegen, je hebt er al over geschreven en nu zelf ook ondervonden. Dat wij hier allemaal zowat overal naar en van kunnen reizen en daar niet blijft apart. Normaal sta je daar niet zo bij stil. We zijn nieuwsgierig wat de volgende dag weer zal brengen.
Dat voetje van je blijft toch wel zorgen geven hoor. Hou je taai.
XXX Chris en Toos -
28 November 2014 - 10:10
Ans:
Hoi Ton,
Het zit je deze reis niet mee. Al die dood lopende wegen dat kennen we hiernaast niet. Dan de pech dat je zoveel last hebt van je voet. Dat is heel vervelend en geeft je toch een hoop beperkingen. Probeer ondanks alles toch nog een beetje te genieten van de laatste dagen van je vakantie.
Groetjes en liefs Ans -
28 November 2014 - 12:12
Hennie:
Hoi Ton,
Kopje op en genieten, voor je het weet ben je weer thuis.
Groet Hennie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley