Van het stadscentrum naar het strand
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
25 November 2014 | Madagascar, Manakara
Door de rij palm- en naaldbomen zie ik het strand en de Indische oceaan. Ik zit voor mijn kamer in een heerlijk zeebriesje.
De laatste twee dagen zat ik in een backpackers hotel in het centrum van Manakara. Niets mis mee, kleine schone kamer. Aardig personeel. Warm maar als je alle ramen openzet waait er een windje binnen. Wel veel geluid vanaf de straat wat al begint om half zes. Gelukkig gaan ze hier in Madagascar vroeg naar bed dus op straat kan je om half tien 's avonds een kanon op straat afschieten.
Helaas als je buiten jouw kamer wil zijn zit je gelijk in het restaurant of op het terras. Het terras waar de bedelaars op straat staan.
Ik heb het eigenlijk wel gehad met die stadse hotelletjes. Wat ik eigenlijk wil is zee, strand, een relaxte plaats om buiten te zitten en wat gezelligheid.
Tot nu toe vallen de meeste locaties wat dit betreft wat tegen. In Manakara heb je een mooi strand maar geen accommodatie aan het strand. Tot nu toe heb ik dat alleen in Morondava gehad toen ik met mijn pootje omhoog zat.
Gisteren heb ik dan ook besloten een stadje verder noordelijk op te zoeken. Mananjary. Het staat niet in mijn reisboek. Uit verkregen informatie is het een heel klein stadje bestaande uit enkele straten met twee hotels aan het strand.
Gisteren avond heb ik dus vast een plaats in de taxi brousse gereserveerd, voorin, naast de chauffeur bij het raampje. Er werd gezegd dat ik mij om acht uur moet melden want om haf negen vertrekken we. Ja,ja!!!!!!
Natuurlijk ben ik ruim op tijd......en dan.....Mora mora.........Om kwart voor tien wordt er medegedeeld dat ze nog zes passagiers moeten hebben.
In de tijd dat ik zit te wachten wordt het taxibrousse station gerenoveerd. Een honderdtal vrouwen en twintig mannen komen een goot uitgraven. De mannen scheppen drek op (niet in) plastic balen die door twee tot vier vrouwen weggedragen worden. Nou valt er van werktijden hier weinig te zeggen want een half uur later zit iedereen in de zon te kijken naar twee opzichters die een lint aan het spannen zijn. De rest van de tijd dat ik op het taxibrousse station zit ( tot half elf) is er geen werk in uitvoering. Het salaris zal ook wel navenant zijn. Ze weten echter mij wel te vinden om geld of een cadeautje te vragen. Helaas voor hen maar mijn antwoord is: "ga maar werken".
En dan eindelijk, het busje is om half vijf vol en we kunnen vertrekken. Manakara en Mananjary liggen allebei aan de kust maar de weg ertussen loopt iets het binnenland in. Het landschap is mooi. Eerst heuvels met rijstvelden maar daarna heuvels en bergen met een soort grasbegroeing, soms onderbroken door verdorde palmbomen. Maar hoofdzakelijk gras waardoor de heuvels en bergen er kaal uitzien.
De weg is redelijk en met een tussenstop zijn we na vier uur op de plaats van bestemming.
Twee hotels waarvan een duur is, dus hoef ik niet lang te zoeken. Ik beland in Sofatel, een plaats die mij door een aantal Madagasi's aanbevolen was. Een aantal Bungalowtjes en een lange rij kamers (model drive in). Ook hier is de prijs van de kamers mij te hoog maar met wat onderhandelen krijg ik er toch nog wat af. Er is binnen weinig verschil tussen de bungalows en de kamers dus ik ga voor het goedkoopste.
Morgen zal ik een uitgebreidere beschrijving geven want dan heb ik toch niets op mijn programma staan. Wat ik wel kan vertellen: zwemmen in zee wordt hier sterk afgeraden, hoge golven, sterke stroming en........haaien. Het strand is dan ook verder helemaal leeg.
De laatste twee dagen zat ik in een backpackers hotel in het centrum van Manakara. Niets mis mee, kleine schone kamer. Aardig personeel. Warm maar als je alle ramen openzet waait er een windje binnen. Wel veel geluid vanaf de straat wat al begint om half zes. Gelukkig gaan ze hier in Madagascar vroeg naar bed dus op straat kan je om half tien 's avonds een kanon op straat afschieten.
Helaas als je buiten jouw kamer wil zijn zit je gelijk in het restaurant of op het terras. Het terras waar de bedelaars op straat staan.
Ik heb het eigenlijk wel gehad met die stadse hotelletjes. Wat ik eigenlijk wil is zee, strand, een relaxte plaats om buiten te zitten en wat gezelligheid.
Tot nu toe vallen de meeste locaties wat dit betreft wat tegen. In Manakara heb je een mooi strand maar geen accommodatie aan het strand. Tot nu toe heb ik dat alleen in Morondava gehad toen ik met mijn pootje omhoog zat.
Gisteren heb ik dan ook besloten een stadje verder noordelijk op te zoeken. Mananjary. Het staat niet in mijn reisboek. Uit verkregen informatie is het een heel klein stadje bestaande uit enkele straten met twee hotels aan het strand.
Gisteren avond heb ik dus vast een plaats in de taxi brousse gereserveerd, voorin, naast de chauffeur bij het raampje. Er werd gezegd dat ik mij om acht uur moet melden want om haf negen vertrekken we. Ja,ja!!!!!!
Natuurlijk ben ik ruim op tijd......en dan.....Mora mora.........Om kwart voor tien wordt er medegedeeld dat ze nog zes passagiers moeten hebben.
In de tijd dat ik zit te wachten wordt het taxibrousse station gerenoveerd. Een honderdtal vrouwen en twintig mannen komen een goot uitgraven. De mannen scheppen drek op (niet in) plastic balen die door twee tot vier vrouwen weggedragen worden. Nou valt er van werktijden hier weinig te zeggen want een half uur later zit iedereen in de zon te kijken naar twee opzichters die een lint aan het spannen zijn. De rest van de tijd dat ik op het taxibrousse station zit ( tot half elf) is er geen werk in uitvoering. Het salaris zal ook wel navenant zijn. Ze weten echter mij wel te vinden om geld of een cadeautje te vragen. Helaas voor hen maar mijn antwoord is: "ga maar werken".
En dan eindelijk, het busje is om half vijf vol en we kunnen vertrekken. Manakara en Mananjary liggen allebei aan de kust maar de weg ertussen loopt iets het binnenland in. Het landschap is mooi. Eerst heuvels met rijstvelden maar daarna heuvels en bergen met een soort grasbegroeing, soms onderbroken door verdorde palmbomen. Maar hoofdzakelijk gras waardoor de heuvels en bergen er kaal uitzien.
De weg is redelijk en met een tussenstop zijn we na vier uur op de plaats van bestemming.
Twee hotels waarvan een duur is, dus hoef ik niet lang te zoeken. Ik beland in Sofatel, een plaats die mij door een aantal Madagasi's aanbevolen was. Een aantal Bungalowtjes en een lange rij kamers (model drive in). Ook hier is de prijs van de kamers mij te hoog maar met wat onderhandelen krijg ik er toch nog wat af. Er is binnen weinig verschil tussen de bungalows en de kamers dus ik ga voor het goedkoopste.
Morgen zal ik een uitgebreidere beschrijving geven want dan heb ik toch niets op mijn programma staan. Wat ik wel kan vertellen: zwemmen in zee wordt hier sterk afgeraden, hoge golven, sterke stroming en........haaien. Het strand is dan ook verder helemaal leeg.
-
25 November 2014 - 19:18
Chris En Toos:
Jammer, niet zwemmen, dobberen in het water of skinny dippen. Maar misschien wel lekker luieren in het zand. Kijken uit naar je verslag.
XXX Chris en Toos -
25 November 2014 - 23:33
Hennie:
Hoi Ton,
Als ik jouw verslag lees denk ik op dit tijdstip waar maar ik me in hemelsnaam druk over tijdens gemeenteraad vergaderingen, en tegelijkertijd Ton ga eens lekker een week vakantie vieren. Voor je het weet zit je weer in het ritme van thuis. Geniet ze ...
Groet Hennie.
-
26 November 2014 - 10:57
Ma:
zoals gewoonlijk weer genoten van jou reisverslag ik kijk er elke dag weer naar uit.,die mensen leven veel rustiger als wij ze maken zich niet zo druk. ik heb slecht geslapen met als gevolg dat ik te laat wakker was en dan staat gelijk de thuiszorg en de hulp voor de deur dus begint het stressen weer.maar nu ben ik aangekleed en heb mijn ontbijtje op en de dag gaat weer verder.het weer is hier somber ook daar word je niet vrolijk van maar ik mag niet mopperen het zijn hier alleen maar luxe problemen.Ik heb mijn ontbijtje weer op en mijn hulp is het huis aan het oppoetsen en kan ik rustig jou berichtje lezen en beantwoorden,wat wil je nog meer.Het duurt niet lang weer en dan moet jij ook weer wennen aan ons ritme.Ik zal wel blij zijn als je weer thuis bent maar ik zal jou berichtjes wel missen ik denk niet dat je ik dan elke dag een mailtje krijg profiteer nog maar van jou vrijheid je zit zo weer in ons ritme.
heel veel groetjes en liefs ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
