Van de hitte naar aangename "kou"

Hoe heerlijk is het als het sterk afkoelt in de avond.

Mijn laatste nacht in Morondova was een hete. Ik was voor de laatste nacht verandert van kamer, de ventilator deed het een stuk minder. Deze kamer ligt ook iets verder van zee en mist daarom de zeebries. Zweten dus op de laatste korte nacht.
Als ik eindelijk in slaap val loopt de wekker alweer af.

Tien uurtjes verder, of beter gezegd terug, het binnenland in, denk ik nu of ik een vest uit mijn koffer haal, of niet.

De bus, die ik geregeld heb via mijn hotel is weliswaar €5,= duurder dan de taxibrousse maar daarvoor heb ik wel een hele stoel, sterker nog, ik blijk twee stoelen te hebben. Tien uur echter zitten, met twee kleine plaspauzes is toch wel een hele ruk. Ik sta trouwens versteld dat de reisinformatie hier niet klopt. Alle "vaste" passagiers weten dat de reis twee uur langer duurt dan dat ze mij hebben verteld.

Het vlakke, droge en hete landschap trekt aan mij voorbij. Het tweede gedeelte van de reis is een weg die ik, voor de riviertocht, al heb afgelegd. Ik zit nu aan dezelfde kant van de bus dus zie het indrukwekkende berglandschap van de andere kant. Bergen van 1500 meter die erg kaal zijn. De zon en de wolken spelen met het uitzicht wat daardoor erg mooi is.

En dan ben ik om vier uur op de plaats van bestemming. Ik wilde een ander hotel nemen maar toen ik eergisteren belde zat dat al vol. Ik zit nu in het hotel waar ik al eerder ben geweest maar neem nu wel een kamer met balkon. Met het uitzicht op de straat, een mooie locatie om het gebeuren op straat gade te slaan. Pouche-pouche rijders die toeristen aanklampen, bedelaars die lopen te schooien en souvenirs verkopers die hun prullaria aan de man proberen te brengen. En ik zit veilig voor dit alles.

Ik tracteer mezelf op een pizza van de afhaal, loop gelijk de plaatselijke supermarkt in voor een grote fles cola (in de supermarkt anderhalve liter voor de prijs van een klein flesje in een restaurant). Op mijn balkon wordt mijn eten in ieder geval niet mijn mond uit gekeken door de pouche-plouche mannen en de bedelaars.

De avond hier in Antsaribe is fris, zal ik mijn vest uit de rugzak halen ? Met een graad of vijftien is het in ieder geval wel lekker slapen, zelfs met een dekentje.

Vanochtend is even een regelochtend. Ik bel, of beter gezegd met mijn Franse vaardigheden, laat ik bellen naar wat hotelletjes op mijn route. Tevens regel ik voor morgenochtend een taxi brousse. Ik wil een plaats reserveren naast de chauffeur of net achter de chauffeur, dat zijn de twee plaatsen met de meeste beenruimte, wel lekker met mijn voet. En dan komt de verrassing, de receptionist die voor mij aan het bellen is komt met de mededeling dat de taxibrousse mij op komt halen in het hotel. Zo hoef ik met mijn voetje ook niet nog eens naar het taxi brousse station.

Dan nog even naar de bank, een miljoentje bijhalen, even naar de apotheek, de voorraad pijnstillers voor de zekerheid maar bijvullen. En nu, een bakje koffie, een sigaretje, een chocolade koekje op mijn balkon. Mijn verhaaltje schrijven, wat foto's selecteren.

Zo dadelijk verhuis ik naar een ander balkon, waar ik wifi heb. Daar zal ik proberen wat foto's te uploaden.

Tevens hoop ik daar de website te kunnen bereiken van een hotel wat ik voor de laatste week op het oog heb. Tot nu toe is mij niet gelukt deze site te openen. Zoals ik op elke vakantie doe wil ik de laatste dagen op een "vaste" plaats zitten, liefst met zwembad. Ik heb het volgende op het oog, misschien kunnen jullie de site wel openen:
http://hotelkavitaha.net/index.php/accueil-mainmenu-1

Ik heb ze, in mijn beste Frans, een e-mail gestuurd. Leve Google translate zal ik maar zeggen.