Same, same but different, rondje Ko Lanta

Acht jaar geleden en nu ben ik op Koh Lanta en ik moet zeggen dat ik nog weinig van het eiland gezien heb. Acht jaar geleden had ik een budget guesthouse wat op hetzelfde strand ligt als waar ik nu ben.

Gisteren kwam ik erachter dat de televisie op mijn kamer BVN heeft, een Nederlandstalige zender met de beste programma’s van Nederland en België. Ik heb me dus even getrakteerd met een uitzending van “Pauw” en “De Wereld Draait Door”. Ook werkte het internet wat beter en heb de traktatie aangevuld met de Netflix film “Snowhite and the Huntsman”. Natuurlijk tussendoor afgewisseld met een Red Curry van de plaatselijke Thai (in Beek en Donk “afhaalchinees” genoemd”).

Vanmorgen een relatief vroeg ontbijtbuffet want ik ga een rondje eiland maken. Op al mijn reizen heb ik al veel toeristen gezien met armen en benen in het verband, nadat ze een scooter hebben gehuurd. Ik waag mij daar niet aan en kies voor een duurdere optie. Een auto.

Ook daar kan je een ongeluk mee krijgen maar zo’n ding heeft in ieder geval vier wielen en valt daarom minder snel om.

Een korte beschrijving van het eiland, zie hiervoor de landkaart bij de foto’s ter oriëntatie. Ik start op ongeveer 1/3e op de kaart “You’re Here”, aan de west kust.

Allereerst naar het zuiden. Tot ongeveer 2/3e is het behoorlijk toeristisch en rommelig, ze zijn de weg aan het verbreden en asfalteren. Binnenkort ligt hier een vierbaans weg verwacht ik. Links en rechts aaneengesloten restaurantjes, souvenir winkeltjes, guesthouses, resorts en dat maal -tig keer. Het laatste 1/3e gedeelte gaat meer heuveltje op en heuveltje af met wat stranden aan de rechter zijde. Het is hier wat rustiger qua bebouwing.

In het zuiden heb je het Nationale Park. Om daar in te komen moet je 200 Bath betalen. Het “viewpoint” is volgens mijn chauffeur echter gesloten waardoor het niet de moeite is om dat geld ervoor neer te tellen. Dat geld kan ik beter uitgeven aan goede koffie bij een ander viewpoint. Hij zegt mij wel naar andere punten te brengen onder de gevleugelde uitspraak:

“Same, same but different.” “Hetzelfde maar dan anders”.

De route gaat weer over dezelfde weg terug want de oost kust is niet bereikbaar via het zuiden. Als we de oostkust in beeld krijgen is daar een mooi uitzichtpunt met heerlijke verse koffie. Eer heerlijk kop “Arabic” met een mooi uitzicht. Rechts onder ligt Lanta Old Town, wat de volgende stop wordt. Ooit het aankomst punt van Ko Lanta voor dat de grote toeristenstroom op gang kwam.

Nu is de hoofdstraat gevuld met toeristen winkeltjes en restaurants met zeezicht maar door de houten huisjes en niet te druk komt het wat rustiek over.

Ik loop wat rond, maak een filmpje (zie FaceBook), rook een Javaan op aan de waterkant. De weg aan de oostkant van het eiland is rustig en loopt door weinig bebouwd gebied waar vooral nog de oorspronkelijke bevolking woont. Hier niet de opeenstapeling van toeristen junk. In die zin verschilt oost en west Ko Lante veel van elkaar.

Noordelijker heb je de Mangrove bossen, mooi maar natuurlijk ook uitgebuit om een Longboat te huren of een wandeling te maken over een aangelegd pad door de mangrovebossen, wat ik doe.

Het noorden van het eiland wordt gemarkeerd door een redelijk nieuwe brug naar Lanta Noi.

Vandaar uit ga je echt het drukke toeristische gedeelte in, Saladan. Hier druipt het toerisme ervan af. Nu nog redelijk maar in het hoofdseizoen (kerstmis) blijkt hier bijna geen kamer meer te krijgen (en er zijn er veel).

Met een blijk op de noordelijke stranden keer ik terug naar de Riviera “You’re here”.

Een koele duik in het zwembad, een tonijnsalade sandwich, verhaaltje schrijven en de zonsondergang is er al weer, de eerste echte voor mijn hier. Het is de hele dag droog geweest, best wel warm en alleen met wat hoge bewolking.

De spullen voor de BBQ worden al weer klaargezet op het strand.