De reis gaat door

Ik ben nu drie dagen in Ella, in het berggebieden van Sri Lanka. Ik verblijf in een guesthouse wat helemaal top is. Het ligt buiten het stadje (dorp) Ella en heeft een mooi uitzicht op een dal met een waterval. Veel meer heb ik eigenlijk niet meer gezien. Buiten het dorp betekent een aantal kilometers stijl de berg op, en met stijl bedoel ik stijl. Het guesthouse heeft vier kamers met een goed bed, een badkamer met warm water. Ruim plaats om voor de kamer te zitten.
Twee dames (eigenaresse en een personeelslid) zorgen voor een goed en uitgebreid ontbijt. Verder wordt door hen veel schoongemaakt en gepoetst.
Regelmatig wordt ik voorzien van een pot verse koffie met koekjes. Naast de kamers en het uitzicht zijn de geluiden hier indrukwekkend. Buiten een aantal keren per dag de trein naar Ella te horen voorbijkomen (zien kan alleen maar een klein stukje tegen de tegenoverliggende berg aan) hoor je alleen maar geluiden van de waterval, pauwen, krekels en andere insecten. Zo nu en dan komt er een groep apen langs (gisteren haalde ze de koekjes weg bij mijn bovenburen).
Net naast het guesthouse is een ruimte met keuken en klein restaurant waar 's avonds een curry buffet wordt geserveerd. Ik heb daar de laatste dagen gegeten. Vier dagen een curry buffet ? Ja, maar daar zit ook variatie in.
Voor het buffet moet je jezelf inschrijven en dat kunnen de mensen van twee naastgelegen guesthouses ook doen.
Het alternatief is met een Tuktuk naar het dorp gaan. Het dorp Ella is zelf druk met toeristen, guesthouses, hotelletjes en veel restaurants. Wat ik van mensen hoor die ook een kamer hier hebben is het dorp verder niet speciaal, alleen veel toeristen.

Het weer is erg onvoorspelbaar. Vandaag is het de gehele dag droog geweest, soms met blauw in de lucht. Zo nu en dan trekt het helemaal dicht. Regenwolken en mistflarden in het dal. De vorige dagen heeft het regelmatig geregend. Dan weer 's morgens, dan weer 's middags of 's avonds. Je kan er geen peil op trekken. Dan komt er blauw aan de lucht en een half uur later zie je niets meer en gaat het regenen.
De waterval, waar ik zowat de hele dag naar kijk is in drie dagen twee keer zo groot geworden. De temperatuur is lekker overdag denk ik zo'n twintig graden en 's nachts net lekker genoeg om onder een dekentje te slapen.
Zowat alle gasten die een wandeling met goede moed beginnen komen nat terug. Er zijn drie gangbare wandelroutes, één naar Ella Rock, één naar Little Adams Peak, twee uitzichtpunten waarvan ik vaak terug hoor dat er weinig te zien was door de regen en de mist. De derde route loopt langs het spoor naar het dorp beneden war je dus veel toeristen tegen komt. Gelukkig geven de verhalen over deze drie routes mij niet het gevoel dat ik door mijn "beenhandicap" veel gemist heb.

Alle kamers zijn goed bezet. Naast dat ik het hier wel gezien heb zijn er vanaf morgen geen kamers meer vrij.
Ik moet weer door en ga de bergen uit, terug naar de oost kust.
Terug de tropische warmte in.
De bestemming is Arungan Bay. Een surfers hotspot in Sri Lanka. Ik zet mijn reis gewoon voort met openbaar vervoer.

Mijn been heeft wat rust gehad en ik heb vandaag voor het eerst gevoel dat er wat verbetering komt. Hij is nog rood en gezwollen maar de warmte van het onderbeen is minder, mijn koorts was na een dag al weg. Pijn lijkt ook iets meer onder controle maar dat kan ook komen door de pijnstillers ( die ik overigens vandaag voor het laats heb).