Op de toeristische route
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
14 September 2016 | Colombia, San Gil
Drie Duitsers, drie Nederlanders en twee Engelsen in een bus van ongeveer 25 personen. Ja, ik zit op de toeristische route. Wel zo gezellig, drie talen die ik redelijk goed spreek, dat is wat anders dan het met handen en voeten of met Google Translate te communiceren.
Om zes uur stond ik weer langs mijn bed, niet ongebruikelijk overigens want ik lig er 's avonds ook al bijtijds in.
Pakken en ontbijten en op tijd weg, ik had gisteren al een taxi besteld (dezelfde kanariegele KIA) en die stond zelf al te vroeg voor de deur. Hop naar het busstation en direct de bus in naar de plaats Tunja, een uur vanaf mijn startpunt en het begin van een grotere busreis naar San Gil, de eindbestemming voor vandaag. Daar begint de vertraging. Rond 9 uur ben ik al in Tunja maar de bus gaat pas om 11.00 uur. Ik maak ondertussen kennis met twee Engelsen, die moeten dezelfde bus als ik hebben, volgens hun informatie een half uur vroeger. Een Duitse jongen zit er tussen in.
Uiteindelijk vertrekken we met een minibus, die voor mijn lange benen wat krap zit.
We gaan door de bergen naar het noorden. Je merkt dat de temperatuur weer oploopt. Halfweg is het weer heet in de zon. Maar dan gaat het regenen, grijze regenbuien tegen de bergen aan.
Zo rond drie bereiken we zonder noemenswaardige gebeurtenissen San Gil. Mijn hotelletje ligt midden in de stad, twee blokken vanaf het stadsplein. Gelukkig net voor het echt stijle gedeelte van de weg. Ik check snel in, informeer even naar de mogelijkheden hier weer weg te komen en ga direct de stad in, eten in een door het hotel geadviseerd restaurant "economique". Bordje Spaghetti met friet, ja, rare combinaties weten ze hier wel te maken.
Het regent behoorlijk dus om vijf uur trek ik mezelf maar terug op mijn kamer, buiten is nu geen lol.
Om zes uur stond ik weer langs mijn bed, niet ongebruikelijk overigens want ik lig er 's avonds ook al bijtijds in.
Pakken en ontbijten en op tijd weg, ik had gisteren al een taxi besteld (dezelfde kanariegele KIA) en die stond zelf al te vroeg voor de deur. Hop naar het busstation en direct de bus in naar de plaats Tunja, een uur vanaf mijn startpunt en het begin van een grotere busreis naar San Gil, de eindbestemming voor vandaag. Daar begint de vertraging. Rond 9 uur ben ik al in Tunja maar de bus gaat pas om 11.00 uur. Ik maak ondertussen kennis met twee Engelsen, die moeten dezelfde bus als ik hebben, volgens hun informatie een half uur vroeger. Een Duitse jongen zit er tussen in.
Uiteindelijk vertrekken we met een minibus, die voor mijn lange benen wat krap zit.
We gaan door de bergen naar het noorden. Je merkt dat de temperatuur weer oploopt. Halfweg is het weer heet in de zon. Maar dan gaat het regenen, grijze regenbuien tegen de bergen aan.
Zo rond drie bereiken we zonder noemenswaardige gebeurtenissen San Gil. Mijn hotelletje ligt midden in de stad, twee blokken vanaf het stadsplein. Gelukkig net voor het echt stijle gedeelte van de weg. Ik check snel in, informeer even naar de mogelijkheden hier weer weg te komen en ga direct de stad in, eten in een door het hotel geadviseerd restaurant "economique". Bordje Spaghetti met friet, ja, rare combinaties weten ze hier wel te maken.
Het regent behoorlijk dus om vijf uur trek ik mezelf maar terug op mijn kamer, buiten is nu geen lol.
-
14 September 2016 - 06:52
Peter En Wietze:
Cullinaire hoogstandjes kennen ze daar volgens mij niet wel ? maar ach, ze hebben in elk geval wel de echte Coca Cola ! 'Taste the Feeling ' !!
Ik nou ook vakantie en maandag naar Allicante !! zin in !
groetjes maar weer ...
xx
-
14 September 2016 - 07:16
Jaak:
Goedemorgen Ton,
Met de tekst: 'de temperatuur loopt aardt op' dacht ik even dat je die KIA bedoelde. Ik dacht 'het zal toch niet?' Maar gelukkig kwam illuster op in het verhaal er achter dat je iets anders bedoelde dan de temperatuur van de auto! spannend die reisverslagen van je...ik loop met je mee...behalve die enkel natuurlijk! 'Oppepasse' heb ik ooit een Italiaan horen zeggen die de Nederlandse taal amper beheerste.... -
14 September 2016 - 08:10
Jan En Gerrie:
Bah wat een taaie friet. Ton als je tuis bent gaan we samen onze Jan jij en ik een lekker knapperig frietje eten. tot dan laat ik mijn friettand uit trekken.Geniet samen met je medegasten Groetjes J EN G.Nu ga ik vlug naar Handel ,anders kom ik te laat bij Bea. -
14 September 2016 - 09:24
Chris En Toos:
We hebben ook wel (in een Europees land) combinaties met pasta en frites gezien. Wij moeten er niet aan denken, wij vinden dat dubbel op. Amerikanen eten brood bij hun warme maaltijd dat zie je ons ook niet doen of het moet bij de soep zijn. En een Engels ontbijt is voor ons ook niet echt een culinair hoogstandje met witte bonen in tomatensaus, worstjes, gebakken ei en wat al niet meer. Maar goed, zo zal ieder land wel iets hebben, erwtensoep en hutspot is ook niet voor iedereen het idee van lekker eten. Zo nou genoeg over eten. Ga maar lekker verder met je belevenissen, wij blijven volgen.
XXX Chris en Toos -
14 September 2016 - 10:09
Ans:
Hoi Ton,
Wat is nu het probleem met dat stijle weggetje? Dat is goed voor je conditie op peil te houden. Het enige probleem is de bestrating, je moet uit kijken waar je je voeten weg zet. Maar dat komt hier ook voor maar dan zonder helling. Wat het eten betreft moet je je maar aanpassen. Het is overal anders dan hier. Ga lekker door en geniet nog van je vakantie.
Groetjes en liefs Ans -
14 September 2016 - 21:18
Hennie:
Hoi Ton,
Die ketchup die doet het hem, prachtige vormgeving.
Groet Hennie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
