Alte do Chão
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
14 Augustus 2016 | Brazilië, Alter do Chão
Dit is het verhaal van gisteren maar internet gaat hier iets langzaam
Rond 7 uur sta ik op de kade, de eerste bootreis zit erop. We gaan naar de volgende bestemming. Wij want de taxi en de busreis doe ik samen met de Nederlandse jongens. In Alter de Chao zullen onze wegen scheiden. Zij gaan in een hangmatje op een soort camping slapen. Ik ga voor het eerst van mijn leven een "dorm" in. Een slaapzaal voor zes personen.
Maar allereerst nog even over de dag van gisteren:
Ik heb net nog wat extra foto's bij het verhaal van gisteren gezet. Dat was afgelopen nacht niet meer gelukt.
Vanochtend stonden we binnen vijf minuten met een taxi bij een gewone kleine bushalte, de taxi heeft ons, volgens mij teveel berekend maar ja delen door 3 was het maar €2,= p.p.
Binnen 5 minuten passeren er drie bussen en de derde gaat naar Alter do Chão, een dorp op 45 minuten van Santarém, bekend om zijn relaxte sfeer en mooie witte stranden aan de Amazone. We zijn er dus zo. De Nederlandse jongens zien de naam van de camping en stappen eerder uit. Ik zit nog tot het grote busstation, bestaande uit 4 bankjes en een klein winkeltje waar ik de weg vraag. Drie straten rechtdoor, rechts en dan nog vier straten begrijp ik en warempel het klopt. Het is al wel behoorlijk heet om met mijn rugzak rond te lopen, weer een kilootje zweet eruit. Zo dadelijk maar eens vragen of ze een wasservice hebben.
Ze weten dat ik zou komen maar toch moeten er allerlei papieren ingevuld worden. Ik geef aan dat ik dat wil doen maar dat er eerst een bak koffie voor in de plaats mag komen.
Koffie, formuliertje, betalen en dan de slaapzaal op, gelijk gezellig aan de buurt, helaas met mensen die zo vertrekken. Ik her organiseer even mijn spullen, even wennen, wat laat je liggen, wat gaat de lokker met eigen hangslot in. Mij I phone en I pad zullen toch ook opgeladen moeten worden en er zit geen stopcontact in mijn kast.
Tussen mijn pousada en het strand staat een huis en een weggetje, perfecte locatie. Dus na een douche, een schoon shirt en een zwembroek ben ik op weg naar het strand...........en er zijn veel bomen.......dus schaduw.
Maar niet voordat ik over het strand en daarna de boulevard verkend heb. Ik heb het al gezien, dicht bij mijn pousada is het meest beboste gedeelte van het strand.
Alto do Chão is echter bekent voor het strand tegenover het dorp, je kan er alleen naar toe (en terug) met een taxi bootje. Het is een hagelwitte landtong tussen de Amazone en Lago Verde. Zo op het oog is daar weinig schaduw.
Ik moet opletten want iedereen geeft aan dat ik zo rood zie als een reddingsboei.
Vanochtend claim ik dus een boom en duik voor de eerste keer van mijn leven de Amazone rivier in, helder water, bijna lauw te noemen. Twee uurtjes lekker poedelen.
Op het strand lopen op blote voeten is niet fijn, het zand is zo heet dat je je voeten bijna verbrand.
Lopen gaat mij trouwens steeds moeilijker af, ik krijg steeds meer pijn. De zwachtels die ik heb gekocht voldoen niet dus ga ik vanmiddag op zoek naar andere. Zowel bij de apotheek als het plaatselijk ziekenhuis hebben ze geen zwachtels. Raar maar waar. Ik zal het dus zonder moeten doen. De looptocht naar de apotheek was redelijk lang, dus tijd om te rusten in de rij hangmatjes die in mijn pousada hangen.
Na de middagdut weer even afkoelen in het lauwe water van de Amazone. Tevens wil ik eens een fatsoenlijke maaltijd maar of je kan eten in een duur restaurant of je eet een stuk vlees met rijst en bruine bonen....dus ik eet wederom rijst met bruine bonen met een kipfilet die aardig droog is.
Ik vraag me af hoe laat de airco op de slaapzaal aangaat, want ik wil redelijk op tijd de koffer in, de laatste nacht is al veel te kort geweest.
Vergeet trouwens niet om bij het verhaal van gisteren de foto's te bekijken, ik heb er vandaag nog bijgezet.
Rond 7 uur sta ik op de kade, de eerste bootreis zit erop. We gaan naar de volgende bestemming. Wij want de taxi en de busreis doe ik samen met de Nederlandse jongens. In Alter de Chao zullen onze wegen scheiden. Zij gaan in een hangmatje op een soort camping slapen. Ik ga voor het eerst van mijn leven een "dorm" in. Een slaapzaal voor zes personen.
Maar allereerst nog even over de dag van gisteren:
Ik heb net nog wat extra foto's bij het verhaal van gisteren gezet. Dat was afgelopen nacht niet meer gelukt.
Vanochtend stonden we binnen vijf minuten met een taxi bij een gewone kleine bushalte, de taxi heeft ons, volgens mij teveel berekend maar ja delen door 3 was het maar €2,= p.p.
Binnen 5 minuten passeren er drie bussen en de derde gaat naar Alter do Chão, een dorp op 45 minuten van Santarém, bekend om zijn relaxte sfeer en mooie witte stranden aan de Amazone. We zijn er dus zo. De Nederlandse jongens zien de naam van de camping en stappen eerder uit. Ik zit nog tot het grote busstation, bestaande uit 4 bankjes en een klein winkeltje waar ik de weg vraag. Drie straten rechtdoor, rechts en dan nog vier straten begrijp ik en warempel het klopt. Het is al wel behoorlijk heet om met mijn rugzak rond te lopen, weer een kilootje zweet eruit. Zo dadelijk maar eens vragen of ze een wasservice hebben.
Ze weten dat ik zou komen maar toch moeten er allerlei papieren ingevuld worden. Ik geef aan dat ik dat wil doen maar dat er eerst een bak koffie voor in de plaats mag komen.
Koffie, formuliertje, betalen en dan de slaapzaal op, gelijk gezellig aan de buurt, helaas met mensen die zo vertrekken. Ik her organiseer even mijn spullen, even wennen, wat laat je liggen, wat gaat de lokker met eigen hangslot in. Mij I phone en I pad zullen toch ook opgeladen moeten worden en er zit geen stopcontact in mijn kast.
Tussen mijn pousada en het strand staat een huis en een weggetje, perfecte locatie. Dus na een douche, een schoon shirt en een zwembroek ben ik op weg naar het strand...........en er zijn veel bomen.......dus schaduw.
Maar niet voordat ik over het strand en daarna de boulevard verkend heb. Ik heb het al gezien, dicht bij mijn pousada is het meest beboste gedeelte van het strand.
Alto do Chão is echter bekent voor het strand tegenover het dorp, je kan er alleen naar toe (en terug) met een taxi bootje. Het is een hagelwitte landtong tussen de Amazone en Lago Verde. Zo op het oog is daar weinig schaduw.
Ik moet opletten want iedereen geeft aan dat ik zo rood zie als een reddingsboei.
Vanochtend claim ik dus een boom en duik voor de eerste keer van mijn leven de Amazone rivier in, helder water, bijna lauw te noemen. Twee uurtjes lekker poedelen.
Op het strand lopen op blote voeten is niet fijn, het zand is zo heet dat je je voeten bijna verbrand.
Lopen gaat mij trouwens steeds moeilijker af, ik krijg steeds meer pijn. De zwachtels die ik heb gekocht voldoen niet dus ga ik vanmiddag op zoek naar andere. Zowel bij de apotheek als het plaatselijk ziekenhuis hebben ze geen zwachtels. Raar maar waar. Ik zal het dus zonder moeten doen. De looptocht naar de apotheek was redelijk lang, dus tijd om te rusten in de rij hangmatjes die in mijn pousada hangen.
Na de middagdut weer even afkoelen in het lauwe water van de Amazone. Tevens wil ik eens een fatsoenlijke maaltijd maar of je kan eten in een duur restaurant of je eet een stuk vlees met rijst en bruine bonen....dus ik eet wederom rijst met bruine bonen met een kipfilet die aardig droog is.
Ik vraag me af hoe laat de airco op de slaapzaal aangaat, want ik wil redelijk op tijd de koffer in, de laatste nacht is al veel te kort geweest.
Vergeet trouwens niet om bij het verhaal van gisteren de foto's te bekijken, ik heb er vandaag nog bijgezet.
-
14 Augustus 2016 - 13:45
Ans:
Hoi Ton,
Net je foto's bekeken. Ze zijn echt mooi en geeft wel een vakantie gevoel. Wel heel vervelend dat je voet niet mee wil werken. Je moet toch nog een paar maanden verder. Doe gewoon rustig aan. Je hebt de tijd.
Groetjes en liefs Ans -
14 Augustus 2016 - 14:02
Chris En Toos:
We moeten zeggen dat we nog steeds niet echt onder de indruk zijn van de natuur. Leuk dat wel maar niet spectaculair voor zo'n grote afstand.
Waarom heb je je brace niet meegenomen op reis, die had je nu wel kunnen gebruiken. Hopelijk vindt je iets om het stevig te houden.
XXX Chris en Toos -
14 Augustus 2016 - 17:46
Hennie:
Hoi Ton,
Foto's zien er prachtig uit. Vervelend van je voet, pas maar goed op.
Groet Hennie. -
15 Augustus 2016 - 16:15
Jan En Gerrie:
Ach Tonnekeke wat ben je toch een pechvogel. Nu begint je voetje weer te vervelen,maar ton houd ook die zon van je lijf, anders wordt dit zomenteen je volgende probleem.Houd je lijfje koel,en laat je door een knappert insmeren op de plekken waar jezelf niet bij kunt , dikke knuffel van ons , J EN G.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
