Evacuatie in de avond

Een mooi huis schrijven enkele van jullie maar niets is zoals het er uitziet. Inderdaad aan de buitenkant een mooi huis. Ook binnen, ik heb een mooie grote kamer, netjes ingericht en een grote badkamer.
Lig ik gisterenavond nog even te lezen en mijn foto's bij te werken. Het was rond een uur of negen. De Madagasi liggen al op bed.
Ik dacht er net aan nog even te gaan douchen maar dat hoefde niet meer.

Een hevig onweer brak los en overal op mijn kamer kwam het water door het plafond naar beneden. Mijn kamer en mijn bed stonden in de kortste keren blank.
Had ik gisteren niet geschreven dat ik een stortdouche had ?

Laag water op de vloer, bed binnen de kortse keren zeiknat. Ik zag niemand van het personeel maar wist gelukkig de slaapkamer van de eigenaresse. Die heb ik maar uit bed gerammeld. Het was dweilen met de kraan open.

Mijn spullen zijn snel geëvacueerd naar een kleine kamer met twee bedden, ook daar kwam al water via de muur naar beneden maar de bedden waren in ieder geval droog.
"Morgen zien we wel verder, dan wordt het 30 graden en droogt het wel weer". De Nederlandse eigenaresse heeft inmiddels ook de Malagasi mentaliteit, wat ze ook ruiterlijk aangeeft.

De stroom is ook uitgevallen dus wat doe je: vroeg slapen. Om vijf uur ben ik dus ook al klaar wakker. Op het rijstveldje naast het guesthouse wordt al gewerkt. Als je het werken wilt noemen.

De gehele dag zijn er twee mensen "vogelverschrikker" aan het spelen. Met twee plastic flessen jagen ze, van zonsopkomst tot zonsondergang de vogels weg. Ja, arbeidskrachten zijn niet duur hier.
"Dat is maar goed ook", volgens de eigenaresse van het guesthouse, want enige vorm van efficiëntie en vooruitdenken zit er niet in. Ze haalt voorbeelden aan van haar eigen personeel. Bijvoorbeeld naar de markt gaan om ontbijtspullen te halen voor de gasten maar er niet aan denken dat er ook een lunch gemaakt moet worden. Dus alles in een keer kopen zit er niet bij.

Wat gaat de dag van vandaag brengen, bij het opstaan weet ik het nog niet. Er is hier in de buurt een Lemur park, met veel halfapen. Er komen is echter best wel prijzig en aldaar moet je ook nog entree betalen en verplicht een gids nemen. Het komt neer op een trip van totaal zes uur waarbij je anderhalf uur in het park bent en kost in totaal meer dan zestig euro. Nou dan kan ik beter naar de winter Efteling gaan.

Waar ik nu ben is welliswaar op korte afstand van het vliegveld maar tien kilometer van het centrum van Antananarivo. Zoals in het begin van mijn vakantie gezegd, geen aantrekkelijke stad. Hier in de buurt is ook weinig te beleven. Dus dan maar een boek op mijn balkon, bakje koffie erbij en verder een korte wandeling door de buurt.

Vanavond kan ik online gaan inchecken en maar hopen dat het niet gaat regenen door het plafond. De oorzaak lag aan de gast die de kamer boven mij had, tijdens de stortregens had hij gewoon zijn ramen openstaan zodat het water via zijn kamer naar binnen kwam.