Terug in Antsirabe, terug op schema
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
30 November 2014 | Madagascar, Antsirabe
We zitten weer op schema, sterker nog we lopen een dag voor.
Al met al een rare dag gisteren. Door het vroege opstaan ben ik natuurlijk nu ook vroeg wakker. Mananjary is warm en een gedeelte van de nacht is er geen stroom dus ook geen ventilator.
Vanaf zeven uur is er stroom van een generator maar dan met het ronkend geluid van een dieselmotor.
Ik heb mooi wat tijd om wat kleine dingen aan mijn rugzak te repareren, ik kan een eigen bakje koffie zetten. Mijn ontbijt is een stapel lychee vruchtjes die vannacht tijdens een onweersbui van de boom zijn gevallen. De lychee boom staat net voor mijn kamer. Verser fruit kan bijna niet.
Voor diegene die lychee niet kennen, zoek het maar op met Google. De dag begint dus goed. Ik zorg dat mijn spullen klaar zijn rond 12 uur. Dan kan ik gaan lunchen en rond kwart voor twee naar de taxibrousse lopen. Deze vertrekt dus om half drie.
Terwijl ik mijn lunch, omelet met groente en een Frans stokbroodjes net besteld heb rijdt er een taxibrousse voor de deur. Komen ze om half een alvast mijn bagage ophalen. Ik mag gewoon blijven want ik wordt later opgehaald. Voor de zekerheid laat ik nog even mijn ticket zien, check of het de goede taxibrousse is want gescheiden worden van mijn bagage daar ben ik eigenlijk niet zo happig op.
Aan de andere kant snap ik het wel, bagage wordt op het dak gebonden, afgedekt door een groot zeil tegen de regen. Dat is meer werk dan de passagiers inladen.
Ik eet mijn lunch, eet nog wat lychee's en wacht, half drie, tien over half drie......De eigenaar van het guesthouse bemerkt mijn onrust en grapt "straks zijn je spullen in Antananarivo maar zal ik voor jou een kamer klaarmaken?".
Maar goed, uiteindelijk komt de taxibrousse om drie uur voorrijden, ik ben de laatste passagier. Ik heb een gereserveerde plaats achter de chauffeur maar dit is een grote Mercedes bus met wel vier stoelen voor vier passagiers. Doorgaans moet je drie stoelen met vier delen.
We rijden de regen tegemoet. Eerst donkere wolken tussen de bergen, dan miezer regen. Al snel schemert het en we passeren de omgeving van Ranomafana National Park. Een van de natuurgebieden die ik vanwege mijn voet over moet slaan. De begroeiing is hier jungle achtig, iets wat je in Madagascar helaas erg weinig tegen komt. De weg loopt langs een rivier met rotspartijen en watervallen. Jammer dat het schemert en dat ik geen foto's kan maken.
De bewolking hangt laag, als een deken over de tropische boomtoppen.
Na dit gedeelte gaan we rechts af, de weg op die ik al eerder overdag afgelegd heb maar nu in het donker.
Aangezien ik midden in de nacht aankom, het niet fijn vindt om met al mijn bagage de hele stad door moet ga ik in de korte pauze die we hebben maar eens overleggen met de chauffeur. Verbaast kijkt hij mij aan als ik zeg dat ik uitstap in Antsirabe want iedereen in de bus gaat naar Antananarivo. Ik laat hem mijn kaartje zien.
"Heb jij bagage en waar is die ?" Oeps, nu krijgen we het.
De chauffeur is bang dat mijn bagage bovenop de bus ergens onderaan ingepakt zit. Dan is er een probleem want dan moet hij alles loshalen. Gelukkig blijkt mijn bagage achter in de bus te liggen.
Maar niet mijn bagage, alhoewel ik opgelucht ben dat die er is, maar de plaats waar ik de bus uit ga is mijn belangrijkste reden om een gesprek aan te knopen.
Aangezien ik de enige ben die uitstapt in Antsirabe vraag ik hem bij mijn hotel af te zetten. Hij kent mijn hotel niet en in mijn beste Frans en met hulp van een (oorspronkelijke) Italiaan probeer ik het uit te leggen, hartje centrum, 500 meter van de kathedraal. Als ik die zie dan kan ik hem wel verder wijzen.
Om middernacht moeten we aankomen, dat is in Madagascar om een uur want alles loopt hier minimaal een uur uit. Er moet een keer gevraagd worden, daar is de kerk en ik wijs hem tot voor de deur.
Gelukkig hoef ik de stad niet door waarvan door alles en iedereen ontraden wordt 's nachts alleen rond te lopen, laat staan met al je bagage.
De receptionist kent mij nog van de vorige twee keren en ik ken de weg en de kamer.
Met nog honger en dorst zet ik voor mijzelf nog een bakje koffie. Heerlijk op een fris (Antsirabee is een stuk koeler) drink ik mijn koffie op en val daarna als een blok in slaap. Geen wekker gezet. Maar om half zes dus wakker vanwege het vakantie ritme.
Planning vandaag?
Nog een miljoentje pinnen.
Taxibrousse voor morgenvroeg reserveren.
Mijn een na laatste etappe voorbereiden.
En morgenvroeg op tijd weer weg naar Ampefy aan Lac Itasy. Het het hotelletje met zwembad waar ik dan een dag te vroeg aankom.
Al met al een rare dag gisteren. Door het vroege opstaan ben ik natuurlijk nu ook vroeg wakker. Mananjary is warm en een gedeelte van de nacht is er geen stroom dus ook geen ventilator.
Vanaf zeven uur is er stroom van een generator maar dan met het ronkend geluid van een dieselmotor.
Ik heb mooi wat tijd om wat kleine dingen aan mijn rugzak te repareren, ik kan een eigen bakje koffie zetten. Mijn ontbijt is een stapel lychee vruchtjes die vannacht tijdens een onweersbui van de boom zijn gevallen. De lychee boom staat net voor mijn kamer. Verser fruit kan bijna niet.
Voor diegene die lychee niet kennen, zoek het maar op met Google. De dag begint dus goed. Ik zorg dat mijn spullen klaar zijn rond 12 uur. Dan kan ik gaan lunchen en rond kwart voor twee naar de taxibrousse lopen. Deze vertrekt dus om half drie.
Terwijl ik mijn lunch, omelet met groente en een Frans stokbroodjes net besteld heb rijdt er een taxibrousse voor de deur. Komen ze om half een alvast mijn bagage ophalen. Ik mag gewoon blijven want ik wordt later opgehaald. Voor de zekerheid laat ik nog even mijn ticket zien, check of het de goede taxibrousse is want gescheiden worden van mijn bagage daar ben ik eigenlijk niet zo happig op.
Aan de andere kant snap ik het wel, bagage wordt op het dak gebonden, afgedekt door een groot zeil tegen de regen. Dat is meer werk dan de passagiers inladen.
Ik eet mijn lunch, eet nog wat lychee's en wacht, half drie, tien over half drie......De eigenaar van het guesthouse bemerkt mijn onrust en grapt "straks zijn je spullen in Antananarivo maar zal ik voor jou een kamer klaarmaken?".
Maar goed, uiteindelijk komt de taxibrousse om drie uur voorrijden, ik ben de laatste passagier. Ik heb een gereserveerde plaats achter de chauffeur maar dit is een grote Mercedes bus met wel vier stoelen voor vier passagiers. Doorgaans moet je drie stoelen met vier delen.
We rijden de regen tegemoet. Eerst donkere wolken tussen de bergen, dan miezer regen. Al snel schemert het en we passeren de omgeving van Ranomafana National Park. Een van de natuurgebieden die ik vanwege mijn voet over moet slaan. De begroeiing is hier jungle achtig, iets wat je in Madagascar helaas erg weinig tegen komt. De weg loopt langs een rivier met rotspartijen en watervallen. Jammer dat het schemert en dat ik geen foto's kan maken.
De bewolking hangt laag, als een deken over de tropische boomtoppen.
Na dit gedeelte gaan we rechts af, de weg op die ik al eerder overdag afgelegd heb maar nu in het donker.
Aangezien ik midden in de nacht aankom, het niet fijn vindt om met al mijn bagage de hele stad door moet ga ik in de korte pauze die we hebben maar eens overleggen met de chauffeur. Verbaast kijkt hij mij aan als ik zeg dat ik uitstap in Antsirabe want iedereen in de bus gaat naar Antananarivo. Ik laat hem mijn kaartje zien.
"Heb jij bagage en waar is die ?" Oeps, nu krijgen we het.
De chauffeur is bang dat mijn bagage bovenop de bus ergens onderaan ingepakt zit. Dan is er een probleem want dan moet hij alles loshalen. Gelukkig blijkt mijn bagage achter in de bus te liggen.
Maar niet mijn bagage, alhoewel ik opgelucht ben dat die er is, maar de plaats waar ik de bus uit ga is mijn belangrijkste reden om een gesprek aan te knopen.
Aangezien ik de enige ben die uitstapt in Antsirabe vraag ik hem bij mijn hotel af te zetten. Hij kent mijn hotel niet en in mijn beste Frans en met hulp van een (oorspronkelijke) Italiaan probeer ik het uit te leggen, hartje centrum, 500 meter van de kathedraal. Als ik die zie dan kan ik hem wel verder wijzen.
Om middernacht moeten we aankomen, dat is in Madagascar om een uur want alles loopt hier minimaal een uur uit. Er moet een keer gevraagd worden, daar is de kerk en ik wijs hem tot voor de deur.
Gelukkig hoef ik de stad niet door waarvan door alles en iedereen ontraden wordt 's nachts alleen rond te lopen, laat staan met al je bagage.
De receptionist kent mij nog van de vorige twee keren en ik ken de weg en de kamer.
Met nog honger en dorst zet ik voor mijzelf nog een bakje koffie. Heerlijk op een fris (Antsirabee is een stuk koeler) drink ik mijn koffie op en val daarna als een blok in slaap. Geen wekker gezet. Maar om half zes dus wakker vanwege het vakantie ritme.
Planning vandaag?
Nog een miljoentje pinnen.
Taxibrousse voor morgenvroeg reserveren.
Mijn een na laatste etappe voorbereiden.
En morgenvroeg op tijd weer weg naar Ampefy aan Lac Itasy. Het het hotelletje met zwembad waar ik dan een dag te vroeg aankom.
-
30 November 2014 - 07:37
Jaak:
kort maar krachtig: vanochtend vroeg he ik al je reisverslagen eens goed in chronologie, een voor een, doorgenomen. als je ze zo achter mekaar leest is het net of je je ineen kringetje begeeft: van a naar b, niet verdr kunnen vervolgens weer terug naar a dan naar c, eventueel d, maar f, je eigenlujke reisdoel, iss niet bereikbaar, dus maar weer terug naar a want daar heb je de meeste uitvalmogelijkheden.....zo erg heb ik Afrika nooit beleefd. lijkt wel in zijn tijd teruggegaan ipv voorut...misschien heeft het wel met Madagaski op zich te maken...anyway, goede laatsse dagen, wanneer ben je preciexs thuis?
gr d'n veurzitter -
30 November 2014 - 08:04
Ans:
Hoi Ton,
Leuk geschreven van d'n veurzitter. Maar het klopt wel volgens mij. Sucses met het plannen en geniet morgen van je zwembad. We horen het weer wel.
Liefs en groetjes Ans -
30 November 2014 - 11:12
Chris En Toos:
Nog maar even een miljoentje pinnen, klinkt wel lekker moeten we zeggen. Deze rit is in ieders geval voorspoedig verlopen dat geeft moed voor de volgende etappe. We lezen het wel
XXX Chris en Toos -
30 November 2014 - 11:21
Hennie:
Hoi Ton,
Half zes en vakantieritme, deze associatie ken ik niet en vooral niet in het weekend.
Goede reis naar je zwembadje.
Groet Hennie.
-
30 November 2014 - 14:20
Ma:
hoi Ton ik heb de hele morgen bezoek gehad Ans Samantha en Jolien een dochter van Marisca we hebben zojuist een boterham gegeten opgeruimd en nu heb ik het rijk alleen,dus even tijd voor jou mailtje dadelijk ga ik naar Toos en Christ dus ik heb een druk leven.Ik denk dat je weer aan ons klimaat moet wennen.voor onze begrippen is het niet koud maar jij bent het warmer gewent, op het balcon is het 3.6 graden maar binnen is het 21 dus wel om vol te houden.je gaat hier toch niet aan het zwembad
liggen. de vakantie zit er haast op en dan moet je weer aanpassen aan ons ritme maar dat zal wel lukken.Ik kijk er wel naar uit dat je weer thuis bent,.hoe is het met je pootje misschien moet je er hier de dokter er naar laten kijken maar dat hoor ik wel als het zo ver is. ik krijg nog wel een mailtje denk ik als je thuis bent.Ik wens jou een voorspoedige thuisreis en hopelijk tot snel heel veel liefs en groetjes ma
-
30 November 2014 - 19:11
Ellie:
bijna toe aan de laatste etappe van lekker luieren aan het zwembad? na veel heen en weer gereis dan toch richting uiteindelijke bestemming? gek hè, ik heb nog niet het gevoel dat je bijna terug bent. dat zal wel te maken hebben met degene die de tijd heeft, want ik heb geen horloge. ook nog geen trek in erwtensoep, dus blijf nog maar een hortje daar. Lekker genieten, e-boekje lezen, filmpje kijken en vooral hééérlijk eten.
liefs, Ellie -
01 December 2014 - 14:00
Helga Van Eekelen:
Hoi Ton,
Ik ben die vriendin van Ans. Heb al jouw verslagen met veel plezier gelezen . En ook leuk om foto's te kijken. Wat een reis zeg. Jammer van je voet en dat je bepaalde wandelingen niet hebt kunnen doen . Toch heb je nog veel van de sfeer meegekregen heb ik gelezen.En je hebt het land echt beleefd.Ik wens je nog fijne laatste dagen toe en een goede terug reis. Wie weet zie ik je nog wel eens bij Ans. Groetjes, Helga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
