Jij hebt een horloge.........
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
16 November 2014 | Madagascar, Ambositra
Ik heb het al vaker gehad over de Malagasi spreekwoorden. Vandaag heb ik kennis gemaakt met een ander spreekwoord.
Om half acht werd ik netjes door de taxibrousse opgehaald bij het hotel, ik was de eerste. Fijn dat ik opgehaald werd maar dat heeft ook een nadeel. De taxibrousse vertrekt pas als hij vol zit. De geplande tijd van acht uur werd wat later, nog wat later en nog wat later.
Het Malagasi spreekwoord "jij hebt een horloge, wij hebben de tijd" is hier van toepassing.
Om tien uur vertrekt het busje om na vijf meter weer een tijd te wachten, daarna benzine tanken en weer even wachten want er komen nog meer passagiers bij. Gelukkig heb ik een goede plaats (achter de chauffeur). En dan eindelijk "en route".
De weg van Antsirabe naar Ambrosita loopt vooral door een breed dal met aan weerskanten bergen, veelal wat kaal en op sommige plaatsen rotsachtig. In het dal kleine rijstvelden.
De reis voorloopt voorspoedig en al om een uur sta ik in Ambrosita. Van het busje de taxi in en naar het hotel wat ik gisteren vastgelegd heb. Op tripadviser had ik twee opties gevonden en mijn keuze is gevallen op een hotel in het centrum. Het andere hotel ligt wat buiten dit stadje. Dat ligt misschien wat landelijker maar het centrum geeft mij wat meer mogelijkheden in verband met mijn voet.
Ik heb een, niet grote maar lichte kamer, twee ramen, waarvan eentje met uitzicht op de bergen. Douche en wc. Er waait een heerlijk frisse bries door mijn kamer. Het bijbehorende restaurant heeft een uitgebreide kaart en de omelet Potugaise was goed. Het personeel is vriendelijk en hebben mij gelijk geholpen met het reserveren van mijn volgende hotel en ze gaan ook voor overmorgen een plaats in de taxibrousse regelen. Wat wil je meer.
Het stadje doet me vriendelijk aan. Bij een korte rondwandeling wordt ik regelmatig vriendelijk aangesproken. Maar daarover morgen meer.
Dat brengt me bij mijn voetproblemen, het reizen gaat me gemakkelijk af maar het lopen met volle rugzakbepakking levert nog te veel druk op de enkel op. Ook overschat ik mijzelf met "even een wandeling maken". Oppassen moet ik dan tegen mijzelf zeggen.
Om half acht werd ik netjes door de taxibrousse opgehaald bij het hotel, ik was de eerste. Fijn dat ik opgehaald werd maar dat heeft ook een nadeel. De taxibrousse vertrekt pas als hij vol zit. De geplande tijd van acht uur werd wat later, nog wat later en nog wat later.
Het Malagasi spreekwoord "jij hebt een horloge, wij hebben de tijd" is hier van toepassing.
Om tien uur vertrekt het busje om na vijf meter weer een tijd te wachten, daarna benzine tanken en weer even wachten want er komen nog meer passagiers bij. Gelukkig heb ik een goede plaats (achter de chauffeur). En dan eindelijk "en route".
De weg van Antsirabe naar Ambrosita loopt vooral door een breed dal met aan weerskanten bergen, veelal wat kaal en op sommige plaatsen rotsachtig. In het dal kleine rijstvelden.
De reis voorloopt voorspoedig en al om een uur sta ik in Ambrosita. Van het busje de taxi in en naar het hotel wat ik gisteren vastgelegd heb. Op tripadviser had ik twee opties gevonden en mijn keuze is gevallen op een hotel in het centrum. Het andere hotel ligt wat buiten dit stadje. Dat ligt misschien wat landelijker maar het centrum geeft mij wat meer mogelijkheden in verband met mijn voet.
Ik heb een, niet grote maar lichte kamer, twee ramen, waarvan eentje met uitzicht op de bergen. Douche en wc. Er waait een heerlijk frisse bries door mijn kamer. Het bijbehorende restaurant heeft een uitgebreide kaart en de omelet Potugaise was goed. Het personeel is vriendelijk en hebben mij gelijk geholpen met het reserveren van mijn volgende hotel en ze gaan ook voor overmorgen een plaats in de taxibrousse regelen. Wat wil je meer.
Het stadje doet me vriendelijk aan. Bij een korte rondwandeling wordt ik regelmatig vriendelijk aangesproken. Maar daarover morgen meer.
Dat brengt me bij mijn voetproblemen, het reizen gaat me gemakkelijk af maar het lopen met volle rugzakbepakking levert nog te veel druk op de enkel op. Ook overschat ik mijzelf met "even een wandeling maken". Oppassen moet ik dan tegen mijzelf zeggen.
-
16 November 2014 - 16:08
Hennie:
Hoi Ton, vasthouden jonge dat spreekwoord 'jij hebt een horloge, wij hebben de tijd' dat kan nog eens goed van pas komen hier in het kikkerlandje.
Groet Hennie. -
17 November 2014 - 09:07
Chris En Toos:
We zouden willen dat we dit spreekwoord hier ook zouden toepassen, niet om mensen zo lang te laten wachten maar om alles eens lekker rustig te doen. ikzelf zeg altijd op z'n Antilliaans maar ga het vanaf nu maar op z'n Madagasi noemen ;) .
XXX Chris en Toos -
17 November 2014 - 14:24
Ellie:
Het ziet er mooi, zelfs lieflijk uit daar. Miisschien moet je een boodschappenkarretje aanschaffen, zo eentje waar oudere mensen hun boodschappen mee gaan halen. zet je daar je rugzak op en ziedaar.......geen last van een pijnlijke voet.
Na ettelijke kopjes thee, een nachtje rust, ben ik bijgelezen. Moet wel zeggen dat de rillingen over m'n rug liepen bij de passage van de krokodillen. Toch in dat water zwemmen, ja? Nou ja, ze hebben je in ieder geval niet gebeten, die krokkies.
dat je jezelf overschat kan ik me in deze situatie wel voorstellen; je bent immers op vakantie en pijnlijke voet of niet, je wilt wel van alles zien.En daarvoor moet je nu eenmaal wandelen......of je laat jezelf rondrijden....kost wel een paar centen, maar dan heb je ook iets, nl een pijnloze voet.Nou ik grap er wel over, maar ik heb ondertussen met je te doen, hoor.
Las ook ergens dat het einde van de reis al in zicht kwam.....nou voor mij voelt dat nog niet zo.
Eerst Sint nog bekomen van zijn varatie aan Pieten en dan mag ik de kerstboom zetten. Pas dan is het weer tijd voor erwtensoep. Dus geniet nog maar een tijdje!
liefs, Ellie
ps hoezo sokken?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
