Geflopt feestje en zondagsdrukte op het strand

Vorige week zaterdag zat ik met de groep waarmee ik de riviertocht had gemaakt te eten in een restaurant/guesthouse waar een live optreden was. Het zaakje zat was goed bezet, bijna vol. Geen extra entree vanwege het live optreden.Dit was de avond dat ik mijn voet verstuikte.

Een week later wordt het restaurant bij mijn hotel geheel verbouwd. Ik schat in dat er voor een man of driehonderd plaatsen werden gecreëerd. Het gedeelte van het restaurant wat op zee uitkijkt werd afgeschermd voor pottenkijkers. Er loopt een man of twintig rond om het podium voor de band op te tuigen.

Nou, nou denk ik, er wordt nogal wat verwacht vanavond. Ik kan me moeilijk voorstellen dat hier de hele tent vol komt.

Even later zie ik de eigenaar van het hotel en ik zeg voor de grap "ik zal niet hard dansen vanavond" met mijn krukken in de hand. Hij geeft direct aan dat je voor vanavond wel een kaartje nodig hebt (Ar 30.000/ €10). Het lijkt mij nogal duur voor een live optreden op zaterdagavond in een weinig beduidend kustplaatsje. Volgens hem loopt vanavond heel de regio uit.

€10 lijkt dan wel niet zoveel maar als je uitgaat dat het gemiddelde salaris in Madagascar €150 is, is dat naar verhouding best wel prijzig. Ik denk dan nog dat eten en drinken daarbij inbegrepen zijn. Navraag leert mij dat het alleen de entree prijs is voor het optreden. Eten en drinken komt daar nog eens boven op. Even later wordt er op elke tafel een beperkte menukaarten geplakt. Gebakken kip voor €7 met wat mogelijke hapjes. Niet echt een menukaart om warm voor te lopen.

Ik beluit maar eens even af te wachten voor ik me laat verleiden tot het kopen van een kaartje.

De band, net opgetuigd, gaat wat oefenen. Nou ben ik niet zo muzikaal aangelegd maar wat ik hoor spreekt me niet echt aan. Mijn voorgevoel zegt dat dit wel eens een flop zou kunnen worden.

Op mijn vraag of ik vandaag alleen kip kan krijgen krijg ik te horen dat tot 21.00 uur het restaurant gewoon de menukaart hanteert. Het feestje begint pas om negen uur vanavond.

Normaal eten tegen normale prijzen, ik eet wel voor negen uur. €10 voor het muziekoptreden. Ik ben bang dat ik op het balkonnetje van mijn hut de muziek net zo goed hoor als binnen. Ik kan vanavond altijd nog anders beslissen.

Negen uur, het is verdacht stil. Ik zie geen bezoekers, alleen personeel en personeel van de band. Geen muziek, niets. Uiteindelijk begint de muziek rond tien uur. Voor zover ik kan inschatten, vanaf mijn veranda, zijn de bezoekers op een twee handen te tellen. De muziek: veredelde karaoke waarbij de zangeressen regelmatig de tekst kwijt zijn. Applaus, niet gehoord, stemmen in de muziekpauzes, nee.

Ik ben blij dat ik gekozen heb voor mijn boek op de veranda. Het "feestje" gaat door tot een uur of twee, ik zie en hoor drie gasten weggaan. Wow wat een drukte.

Helaas bij het opruimen gaat de muziek weer aan, tot vier uur. Dat belooft een zondag zoals een zondag is. Uitslapen, laat ontbijt. Ik moet verhuizen naar een andere kamer, groter maar minder idyllisch.

De zondagmiddag is er een met veel drukte op het strand, Madagascar heeft ook vrij en wat doe je dan als je dicht bij de zee woont ? Gelukkig is er wat meer te zien dan de afgelopen dagen.

Verder ben ik mijn plannen wat aan het uitwerken en uitzoeken. Ik hoor de jongen die navraag zou doen voor een "brace" tot de 14e weg is. Met de eigenaar van het hotel regel ik dat we maandagochtend zelf maar navraag gaan doen, bv bij de dokter die een week geleden bij mij is geweest.

De status van mijn voet blijft een beetje hetzelfde, hij wordt in de loop van de dag nog flink dikker. Ik ben oh zo bang dat ik hem nog een keer omzwik.