comme un enfant si heureux
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
04 November 2014 | Madagascar, Morondava
"Als een kind zo blij"
Gisterenavond om vijf uur werden mijn krukken geleverd. Niet dat daardoor de pijn minder wordt maar ik kan me iets beter verplaatsen en hoef niet meer te hangen op de tuinman. Ik ben dan ook direct een beetje op de rand van het strand gaan zitten, kijken naar de zonsondergang. Op zand lopen gaat moeilijk.
Helaas was het strand vrij leeg gisteren terwijl het eergisteren (op zondag) een drukte van jewelste was. Hoe blij kan je zijn als je vijf meter verder kan strompelen dan voorheen.
Vannacht heb ik nog behoorlijk pijn gehad aan mijn voet maar ik wil niet meer dicloflenac slikken dan strikt noodzakelijk. Overdag met een dicloflenac heb ik in ieder geval minder pijn, de enkel blijft dik.
Dus vandaag maar rust, aan mijn tafeltje in het restaurant. In de wind, uit de zon.
De ochtend ben ik maar rustig begonnen. Douchen, bakje koffie zetten, knopen aan mijn broek herstellen, spullen voor vandaag inpakken in mijn kleine rugzak. Hoe simpel kan je activiteit zijn en hoelang kan dat duren als je bij elke beweging na moet denken.
Om elf uur een bakje koffie drinken in het restaurant en proberen wat foto's op mijn website te zetten, wat tergend langzaam gaat. Maar ja, we blijven proberen.
Een ander nadeel nu van traag internet is dat een beetje rondsurfen er ook niet bij is. Kortom, ik verveel me een beetje.
Het liefst zou ik de stad door gaan sjouwen, in de mooie golven van de zee duiken maar nee hoor, ik zit hier op mijn stoeltje te wachten tot er een foto geüpload is. Met een foto per uur ben ik nog wel even bezig. Ik laat jullie wel weten wanneer het zover is dat er redelijk wat foto's te zien zijn.
Een lunch Misoa, noodle met ei, groente, garnaaltjes, vlees is een welkome afwisseling in deze activiteit, net als het middagdutje daarna. Een rondje rond het guesthouse op krukken, een sigaretje aan het begin van het strand. Maar het is saai, zo'n laag activiteiten patroon waar je niet voor kiest.
Gisterenavond om vijf uur werden mijn krukken geleverd. Niet dat daardoor de pijn minder wordt maar ik kan me iets beter verplaatsen en hoef niet meer te hangen op de tuinman. Ik ben dan ook direct een beetje op de rand van het strand gaan zitten, kijken naar de zonsondergang. Op zand lopen gaat moeilijk.
Helaas was het strand vrij leeg gisteren terwijl het eergisteren (op zondag) een drukte van jewelste was. Hoe blij kan je zijn als je vijf meter verder kan strompelen dan voorheen.
Vannacht heb ik nog behoorlijk pijn gehad aan mijn voet maar ik wil niet meer dicloflenac slikken dan strikt noodzakelijk. Overdag met een dicloflenac heb ik in ieder geval minder pijn, de enkel blijft dik.
Dus vandaag maar rust, aan mijn tafeltje in het restaurant. In de wind, uit de zon.
De ochtend ben ik maar rustig begonnen. Douchen, bakje koffie zetten, knopen aan mijn broek herstellen, spullen voor vandaag inpakken in mijn kleine rugzak. Hoe simpel kan je activiteit zijn en hoelang kan dat duren als je bij elke beweging na moet denken.
Om elf uur een bakje koffie drinken in het restaurant en proberen wat foto's op mijn website te zetten, wat tergend langzaam gaat. Maar ja, we blijven proberen.
Een ander nadeel nu van traag internet is dat een beetje rondsurfen er ook niet bij is. Kortom, ik verveel me een beetje.
Het liefst zou ik de stad door gaan sjouwen, in de mooie golven van de zee duiken maar nee hoor, ik zit hier op mijn stoeltje te wachten tot er een foto geüpload is. Met een foto per uur ben ik nog wel even bezig. Ik laat jullie wel weten wanneer het zover is dat er redelijk wat foto's te zien zijn.
Een lunch Misoa, noodle met ei, groente, garnaaltjes, vlees is een welkome afwisseling in deze activiteit, net als het middagdutje daarna. Een rondje rond het guesthouse op krukken, een sigaretje aan het begin van het strand. Maar het is saai, zo'n laag activiteiten patroon waar je niet voor kiest.
-
04 November 2014 - 18:55
Ans:
Hoi Ton,
Ja dat valt niet mee als je niet uit de voeten kan. Maar wel heb ik genoten van je foto's. Ze komen wel heel langszaam binnen. Gisteren waren het 6 foto's en vandaag stonden op je bericht van gisteren 17 foto 's op. Die veerboot is geweldig. Ik zie het al voor me om zo de maas over te steken of van Den Helder naar Texel. Je krukken zien er stevig uit maar je zal de komende dagen toch rustig aan moeten doen. Dus kan je rustig je foto' s uploaden voor ons. Bekijk straks je berichtje nog wel een keer om te kijken of er foto's bij staan. Nu in ieder geval nog niet. Ik wens je veel beterschap en hoop dat je weer vlug uit de voeten kan zonder krukken. Probeer toch een beetje van je vakantie te genieten en hou ons op de hoogte.
Heel veel beterschap en liefs.
Groetjes Ans -
04 November 2014 - 19:31
Ma:
Hoi Ton jammer dat je nu beperkt bent en niet kan doen wat je van plan was maar er is niets tegen te doen hopen dat het maar gauw wat beter gaat.je hebt gewoon stomme pech het stuurt wel heel je program in de war en de vacantie tijd gaat gewoon door.Maar je moet geduld hebben en hopen dat het snel wat beter gaat ik wens jou veel beterschap en geduld toe.probeer er toch maar wat van te maken.Heel veel sterkte en beterschap liefs ma -
04 November 2014 - 20:16
Chris En Toos:
Troost je met de gedachte dat als je hier was geweest je waarschijnlijk therapeutisch had mogen gaan werken bij de baas. Dan zit je beter op je stukje strand, hoe saai ook.
Hopelijk gaat het vanaf nu wel iedere dag wat beter, daar duimen we voor en zien binnenkort de foto's wel.
Hou je taai.
XXX Chris en Toos -
05 November 2014 - 07:50
Hennie:
Hallo,
Gelukkig zo blij als een kind. Succes met je krukken.
Groet Hennie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
