Eindbestemming Miandrivazo
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
26 Oktober 2014 | Madagascar, Antsirabe
Om elf uur wordt u opgehaald bij het hotel en inderdaad precies op tijd word ik opgepikt. We rijden naar het volgende hotel, nog droge Fransozen en een Zweed uit Engeland maar dan moeten er nog twee andere Fansen komen. Deze worden opgehaald terwijl wij wachten. De bagage op de bus, dan nog tanken en dan uiteindelijk vertrekken we om half een.
Een aardige groep mensen, de Fransen die slecht Engels spreken, ik die slecht Frans spreekt en dan de Zweed uit London, die geen Frans spreekt. Toch met handen en voeten, beetje Frans, beetje Engels vinden we snel aansluiting. Natuurlijk met de Zweed heb ik het meeste contact en probeer wel naar de Fransen een brugfunctie te maken.
Het landschap trekt aan ons voorbij, droog, glooiend en weinig begroeiing. Hier en daar een boompje van misschien een meter hoog. We passeren dorpjes van een paar rood lemen huisjes of rode baksteen. Soms een wat groter dorp. De heuvels worden kale bergen van rond de vijftien honderd meter maar vooral kaal.
Het gebied straalt wel veel landbouw uit maar de velden zijn droog en liggen er onbewerkt bij.
De dorpen zijn levendig en druk. Madagascar loopt. Overal zie je mensen lopen waarbij je afvraagt waar ze naar toe lopen.
Soms kom je een eenling tegen met een kleine kudde Zebu's (runderen).
Lunchpauze een een Hotely (klein Malagasi restaurantje); twee magere kippenpootjes met veel rijst. Gelijk topdrukte met zeven buitenlanders, een gids en twee mensen van de bus. We hebben veel bekijks.
We passeren de hooglanden en het bergmassief en rijden zo tegen de avond het dal in. De weg wordt alsmaar slechter.
In het hotel eerst wat consternatie want er blijkt een kamer te weinig geregeld te zijn maar uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht.
Een kleine kamer met koude douche en wc, model schuur en broeierig warm, maar het bed is schoon en er is een muskietennet. Ze hebben een mooi terras.
We hebben een gezellige avond tot tien uur, dan gaan de lichten uit. Ok, signaal begrepen, we gaan naar bed. Daarna gaat de generator echter aan. Gelukkig wat verkoeling van een ventilator die depressief is. Wat ik ook doe, hij laat zijn kop hangen.
Al met al een reisdag, aardige mensen in de groep en een landschap wat ik niet verwacht had. Ik had meer groen verwacht.
Een aardige groep mensen, de Fransen die slecht Engels spreken, ik die slecht Frans spreekt en dan de Zweed uit London, die geen Frans spreekt. Toch met handen en voeten, beetje Frans, beetje Engels vinden we snel aansluiting. Natuurlijk met de Zweed heb ik het meeste contact en probeer wel naar de Fransen een brugfunctie te maken.
Het landschap trekt aan ons voorbij, droog, glooiend en weinig begroeiing. Hier en daar een boompje van misschien een meter hoog. We passeren dorpjes van een paar rood lemen huisjes of rode baksteen. Soms een wat groter dorp. De heuvels worden kale bergen van rond de vijftien honderd meter maar vooral kaal.
Het gebied straalt wel veel landbouw uit maar de velden zijn droog en liggen er onbewerkt bij.
De dorpen zijn levendig en druk. Madagascar loopt. Overal zie je mensen lopen waarbij je afvraagt waar ze naar toe lopen.
Soms kom je een eenling tegen met een kleine kudde Zebu's (runderen).
Lunchpauze een een Hotely (klein Malagasi restaurantje); twee magere kippenpootjes met veel rijst. Gelijk topdrukte met zeven buitenlanders, een gids en twee mensen van de bus. We hebben veel bekijks.
We passeren de hooglanden en het bergmassief en rijden zo tegen de avond het dal in. De weg wordt alsmaar slechter.
In het hotel eerst wat consternatie want er blijkt een kamer te weinig geregeld te zijn maar uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht.
Een kleine kamer met koude douche en wc, model schuur en broeierig warm, maar het bed is schoon en er is een muskietennet. Ze hebben een mooi terras.
We hebben een gezellige avond tot tien uur, dan gaan de lichten uit. Ok, signaal begrepen, we gaan naar bed. Daarna gaat de generator echter aan. Gelukkig wat verkoeling van een ventilator die depressief is. Wat ik ook doe, hij laat zijn kop hangen.
Al met al een reisdag, aardige mensen in de groep en een landschap wat ik niet verwacht had. Ik had meer groen verwacht.
-
26 Oktober 2014 - 21:29
Hennie:
Hoi Ton,
Mooie foto's, en jawel dangerous roads zijn begonnen zo te zien.
Fijn voor je dat je een gezellig gezelschap hebt om mee te reizen.
Groet Hennie. -
26 Oktober 2014 - 21:31
Ans:
Hoi Ton,
Dat is toch een goed wegdek. Dat filmpje dat jij ons toe gestuurd had voor je weg ging had volgens mij nog minder weg. Wat hebben wij dan een luxe als we naar die huisjes daar kijken. Toch vind ik landschap wel wat hebben. Iets heel anders dan wat wij gewent zijn. Vergeet niet je baterijen van je fototoestel op te laden. We willen wel foto's blijven zien. Een goede reis verder en tot horens.
Liefs en groetjes Ans -
26 Oktober 2014 - 22:50
Chris En Toos:
Een niet verwacht berichtje van jou. Jammer dat ma al naar huis is, ze vroeg vandaag nog of er een berichtje van jouw was.
Lekkere weg zeg, zit alles gelijk weer eens opgeschud toch. Het landschap vinden wij wel mooi hoor. Tenslotte fijn dat je in goed gezelschap bent.
We kijken uit naar je volgende berichtje en foto's natuurlijk.
XXX Chris en Toos -
27 Oktober 2014 - 15:30
Ma:
Hoi Ton jou berichtje via Ans ontvangen en alles gaat naar wens heb ik gelezen.Leuk dat je prettig gezelschap heb gehad dat reist toch prettig. Hier is het prachtig weer volop zon en haast geen wind en dat in october wat wil je nog meer.ik ga nog maar even een stukje lopen je moet er van genieten zolang het nog kan.ik wens jou nog een prettige voortzetting van de reis en hoop spoedig weer wat van je te vernemen heel veel groetjes en liefs ma -
28 Oktober 2014 - 20:07
Ellie:
Mooi landschap toch, schilderachtige kleuren......
Toch leuk om een berichtje in mijn mailbox te vinden als je je hebt ingesteld op een week zonder.....
Fijn voor je dat je een gezelschap om je heen hebt ; het is altijd leuk om reuservaringen du moment te kunnen delen.
Als ik jouw fotoos bekijk dan lijkt er in madagaskar genoeg fruit en groente te zijn en in jouw reisverslagen lees ik ook telkens dat je lekker eet.....Beter dan in Azië? Over lekkerder heb ik het dan niet hè.
De herfst is hier nog steeds zonnig, heerlijk en boordevol mooie kleuren. Desondanks kreeg ik enorm e trek in stamppot boerenkool...over een paar dagen regel ik dat.
Voor nu ga ik een lekker kopje thee zetten met (om in de stemming te komen) een stukje speculaas.
Op de Arabische zee ligt een orkaan, dus noordelijk genoeg om jou dit keer niet lastig te vallen
Dus moet het je nu wel voor de wind gaan.
Geniet maar lekker van alle indrukken en het fijne gezelschap.
veel liefs, Ellie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
