In een kapot espressoapparaat de hoofdstad door
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
23 Oktober 2014 | Madagascar, Antsirabe
Ik ben inmiddels in Ansirabe na een dagje reizen. Zoek maar eens op met Google Maas waar het ligt. Overigens heeft Toos gelijk dat de meeste plaatsnamen hier uitgevonden zijn door een stotteraar. Tevens hebben de meeste plaatsen een dubbele naam, een Franse en een Madagasi.
Maar de ochtend begon vanmorgen weer erg vroeg.
Om zes uur vanochtend zit ik in een fietsrickshaw, oftewel pousse-pousse. Eentje die eerlijk de prijs aangaf en mij direct naar de taxi-brousse naar Antananarivo bracht. Kaartje kopen, eventjes wachten en al heel snel waren we onderweg. Ik had weinig keuze in de plaats want ik was een van de laatste. Ik zit op de achterste bank, gelukkig kan ik mijn benen in een klein gangpad steken. Ik zie echter alleen de binnenkant van het dak verder kan ik amper naar buiten kijken. Jammer maar ik ben op weg. In goed tweeëneenhalf uur rijden we naar Antananarivo, je weet wel, de hoofdstad.
De laatste 10 kilometers duren het langst want Antananarivo is een grote verkeersopstopping. Antananarivo heeft een aantal taxi-brousse stations en omdat ik van het Oosten kom en naar het westen wil, zal ik de stad wel helemaal door moeten. Nog voor dat ik uitgestapt ben word ik al overvallen door taxi chauffeurs. Gewoon in het Nederlands geeft ik aan dat ze rustig moeten doen. Ik wacht eerst op mijn bagage die van het dak af moet komen. Er wordt gelijk gegraaid naar mijn bagage. "Afblijven" roep ik, ondersteund met enkele non verbale communicatie technieken. "Rustig, rustig" zeg ik nog een keer in het Nederlands, zet mijn spullen op een muurtje, draai een Javaanse Jongen en start de onderhandelingen. Bij hun prijsaanbod ga ik gewoon heel hard lachen waarop ik direct de vraag krijg of ik wel weet hoe ver ik moet. En nu moet ik bluffen, ik weet niet hoever het is maar ik zeg wel dat ik weet wat de normale prijs is. Hun aanbod gaat snel naar beneden maar blijft, volgens mij, nog twee keer te hoog. Nog even volhouden denk ik, het is nog vroeger dan ik had verwacht dus ik heb alle tijd. Uiteindelijk doe ik het aanbod van Ar 10.000 (€ 3,=) en ik heb beet. Een beetje trots op mijzelf dat ik afgepingeld heb van Ar 50.000 (€15,=) naar dit bedrag.
En dan is het lachen, gieren en brullen. Ik wordt naar een "taxi" gebracht die eruit ziet als het slechtste wrak van een slechte autosloperij. De kofferbak gaat open maar toen mijn rugzak erin gelegd werd zakte deze taxi bijna door zijn vering. De kofferbak ging en kan ook niet dicht. Ik stap voorin dit wrak en merk dat enige binnenbekleding helemaal ontbreekt, inclusief het dashboard. Er wordt gestart en ik heb lang na moeten denken hoe ik het geluid van deze taxi moet omschrijven. In mijn fantasie komt het geluid het meeste overeen met een espresso apparaat waarmee je melk kan op schuimen maar waar wel alle onderdelen mee rammelen.
Maar dan komt nog het gevaarlijkste. Er moet nog benzine getankt worden. Ik moet een beetje opschuiven en onder het dashboard aan mij kant komt een plastic limonade fles tevoorschijn met een slang erin. Deze wordt gevuld met benzine en weer met een elastiekje vastgezet. Ik lig in een deuk van het lachen wat ook aanstekelijk werkt op andere omstanders. "Mag ik roken in de auto ?", "geen probleem".
En nu nog heel Antananarivo door. Bij elke hobbel lijkt de opgeschuurde melk over te koken, het geluid van met hoge druk gezette espresso komt uit alle kieren en gaten. Soms denk ik dat onderweg enkele essentiële onderdelen verloren gaan en verwacht dat dit verhikel elk moment de geest kan geven. Heuvel op gaat redelijk maar heuvel af wordt wel heel voorzichtig gedaan. Zal dit ding wel remmen hebben?
Meer dan een half uur waag ik mijn leven. Ik heb in andere landen in oude rotte auto's gezeten, auto's die vastzaten met prikkeldraad. Maar ik heb nog nooit van mijn leven in een kapot espressoapparaat een hoofdstad van een land doorkruist.
Helaas krijg ik op de eindbestemming niet de kans dit verhikel te fotograferen want een taxi-brousse station is al een heksenketel op zichzelf. Jullie zullen het moeten doen met mijn beschrijving.
Al een kilometer voor het taxibrousse station staan ronselaars je al op te wachten. Waar ik naar toe wil? waar ik vandaan kom? Welke taal ik spreek?
Ik lul gewoon in het Nederlands terug. De chauffeur van het kapotte espresso apparaat verraad echter mijn bestemming en al snel ligt mijn rugzak op het dak van het busje.
En dan is het wachten, wachten, wachten. Vertrek is pas als het busje vol zit. Nee, niet vol met 20 personen (de hoeveelheid stoelen in het busje). Op elke drie stoelen passen vier personen, inschikken dus.
En denk niet dat er met een lege plaats vertrokken wordt. Nee, eerst vol, hoelang het ook duurt.
Uiteindelijk vertrekken we pas na half een. Het landschap verandert. Heuvels met terrassen voor rijst (en andere groente). Veelal nog braakliggend, wachtend op de regentijd, denk ik. De grond is roodgekleurd wat het hele landschap een heel ander karakter geeft dan uit het gebied waar ik vandaan kom. Huizen worden van steen of leem, beide rood gekleurd.
In een uurtje of vier rijden we naar Ansirabe. Een op het eerste oog een vriendelijk stadje maar gelijk toeristische actie. Er wordt geronseld voor de boottocht die ik wil gaan doen. Nog voor ik mijn hotel bereik zit ik te onderhandelen over een boottrip met aanverwante zaken, maar daarover later meer.
Eindelijk in mijn hotel wat er beter uitziet dan de review zeggen die ik gelezen heb. Kleine kamer met douche en wc.
En dan de grote verrassing voordat ik een pizza ga halen:
De douche heeft een haakje, de douchekop past erin. Jammer is dat ik geen schroevendraaier bij heb want de houder van de douchekop zit een beetje los.
-
23 Oktober 2014 - 21:11
Ans:
Hoi Ton,
Over een schroevedraaier gesproken, hebben ze geen messen? Die kan je ook heel goed als schroevendraaier gebruiken. Het afpingelen is je weer goed afgegaan. Hoeven daar de auto's niet apk gekeurd te worden? Wat zijn het hier dan toch geldkloppers met de jaarlijkse keuringen. Daar is het blijkbaar als de wielen er nog aan zitten en het stuurd kan je rijden. Wel een leuk verhaal wat je schrijft. Volgens mij heb je nu je WOW gevoel weer wel te pakken. Ga zo verder. Jammer dat je geen foto hebt van je taxi. Volgende keer eerst een foto maaken voor je gaat rijden. Nog veel plezier en we horen nog wel als je de boottocht gaat maken.
Groetjes en liefs Ans -
23 Oktober 2014 - 21:29
Ma:
Hoi Ton ik heb zo juist jou verslag gelezen je hebt wel eerste klas gereden super ik zie hier al zulke autos reiden ik denk niet dat ze door de keuring komen je moet elke keer blij zijn dat je op je bestemming aankomt ik zou het wel eens willen zien.hier is niet veel nieuws het is rustig weer en niet koud ik ben wel benieuwd naar de fotos maar daar moet ik nog wel even op wachten.ik wens jou nog een prettige voortzetting van jou reis en wacht op jou volgend bericht heel veel liefs en groetjes ma -
23 Oktober 2014 - 22:56
Chris En Toos:
We zullen het familie support team maar compleet maken.
We hebben in een deuk gelegen met jou verslag, vooral over het rijdende espressoapparaat. De foto van het stuur zegt ons al genoeg. De rest kunnen we er wel bij bedenken.
Het landschap is mooi zeg en een douche met een haakje een ongekende luxe. Geweldig.
Waarom neem je geen multi tool mee op vakantie? Jij als wereldreiziger moet toch inmiddels ervaren hebben dat dit een onmisbaar onderdeel van je rugzakje is of... doen ze dan bij de luchthaven moeilijk en denken ze dat je van plan bent het vliegtuig uit elkaar te halen? Probeer het anders eens met een elastiekje want als je daar de benzinetank aan kunt ophangen moet een douchekop ook lukken.
We wachten met spanning op het vervolg.
XXX Chris en Toos
-
23 Oktober 2014 - 23:07
Wietse En Peter:
Zo, wat een avontuur weer Ton, Hopelijk gaat de boottrip je beter af, heb je wel een reddingsvest in de nabijheid? hihi...afpingelen gaat je ook nog steeds goed af blijkbaar.
Wel een uiteenlopend landschap daar als we de huizen en zo op je foto's zien, benieuwd naar je volgend bericht en foto's !
Groetjes !!!!
ps hoe is het gesteld met je telefoon abonnement ?
-
24 Oktober 2014 - 00:49
Hennie:
Hoi Ton,
Prachtig jouw verhaal, ik heb echt gelachen en geprobeerd een beeld te maken wat je hebt meegemaakt met de taxi. Gelukkig heb je het overleefd en ga je later nog van alles uitleggen.
Groet Hennie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley