Canal des Pangalanes
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
08 Oktober 2014 | Madagascar, Toamasina
Wat ging het gisteren vlot, mijn verhaal plaatsen en ook nog eens de foto's uploaden. Zelfs mijn app's zijn geüpdatet.
Het eettentje waar ik dat heb gedaan is zo'n vijf meter van mijn hotel. Wifi werkt daar zelfs op het aggregaat. Gisteren is zeker vijf keer de stroom uitgevallen hier in de wijk. Na het eten dacht ik even de batterijen op te laden en koffie te zetten, helaas weer stroomuitval.
Vandaag stond dus een dagtrip op het programma.
Van "Canal des Pangalanes" zeggen ze dat het een van de stille wonderen van Madagascar is. Een collectie van natuurlijke en aangelegde waterwegen dat zich 645 km uitstrekt langst de oostkust. Het is ontstaan tussen1896 en 1904 tijdens de Franse koloniale periode in een poging om een veilige doorgang te creëeren voor vrachtboten naar Tanatave, waar ik nu ben. Als je naar de golven van de Indische oceaan kijkt dan snap je waarom. Het begaanbaar zijn van deze kanalen ging op en af in de geschiedenis totdat ze in 1980 begonnen met de renovaties. Nu beginnen deze kanalen weer dicht te slippen.
Vandaag heb ik een boottoer over deze kanalen gemaakt. Vissers in kano's, wassende vrouwen aan het water, spelende kinderen in het water en een openbare wasgelegenheid, soms een klein dorp, soms wat hutjes langs het water. Vervoer op houten raften maar over het algemeen rustig. Sommige gedeelten doen mij denken aan de Biesbos maar dan net ietsjes anders. De kanalen liggen soms maar vijftig meter vanaf de Indische Oceaan. Ik heb daarin even pootje mogen baden maar oei, dat water was koud. Mooi om te zien, kijk maar eens naar de foto's.
De trip is rustig en ontspannen en natuurlijk net als bij iedere trip een bijbehorende lunch die absoluut goed was. Nadeel echter is dat ze een "toeristische folklore groep" op laten draven, iets waar ik niet op zit te wachten. Dus heb ik de Chinees daar maar mee belast en ben zelf aan het water gaan zitten.
Al met al een prima relaxte dag. Maar morgen? Weer een etappe verder of te voet de stad gaan verkennen. Ik ben er nog niet uit. Het voordeel van de stad gaan verkennen is dat ik ook tijd heb om via internet wat komende verblijfplaatsen te checken zodat ik beter voorbereid naar de volgende bestemming kan gaan. Ik denk dat ik maar eens kies voor het laatste.
Tamatave is een havenstad, naast markten zijn er geen toeristische hoogstandjes. Het straatbeeld wordt bepaald door heel veel fiets rickshaws en motor rickshaws (a la India). Wat hier ook op India lijkt zijn de stroomstoringen, ik zit nu al een paar uur in het donker.
Ik verblijf nu in een klein backpackers hotel, vlakbij de haven, uit het centrum. Kleine kamer met groot balkon, douche op de kamer maar toilet op de gang. Basic maar relatief goedkoop. Bank en een goedkope eetgelegenheid zijn mijn buren. Aardig personeel waarmee het beperkt converseren is. Dat ligt meer bij mijn Franse vaardigheid dan aan hun. Er zijn er al die, zodra ze mij zien, lachend roepen: "je m'apelle Antoine".
Het eettentje waar ik dat heb gedaan is zo'n vijf meter van mijn hotel. Wifi werkt daar zelfs op het aggregaat. Gisteren is zeker vijf keer de stroom uitgevallen hier in de wijk. Na het eten dacht ik even de batterijen op te laden en koffie te zetten, helaas weer stroomuitval.
Vandaag stond dus een dagtrip op het programma.
Van "Canal des Pangalanes" zeggen ze dat het een van de stille wonderen van Madagascar is. Een collectie van natuurlijke en aangelegde waterwegen dat zich 645 km uitstrekt langst de oostkust. Het is ontstaan tussen1896 en 1904 tijdens de Franse koloniale periode in een poging om een veilige doorgang te creëeren voor vrachtboten naar Tanatave, waar ik nu ben. Als je naar de golven van de Indische oceaan kijkt dan snap je waarom. Het begaanbaar zijn van deze kanalen ging op en af in de geschiedenis totdat ze in 1980 begonnen met de renovaties. Nu beginnen deze kanalen weer dicht te slippen.
Vandaag heb ik een boottoer over deze kanalen gemaakt. Vissers in kano's, wassende vrouwen aan het water, spelende kinderen in het water en een openbare wasgelegenheid, soms een klein dorp, soms wat hutjes langs het water. Vervoer op houten raften maar over het algemeen rustig. Sommige gedeelten doen mij denken aan de Biesbos maar dan net ietsjes anders. De kanalen liggen soms maar vijftig meter vanaf de Indische Oceaan. Ik heb daarin even pootje mogen baden maar oei, dat water was koud. Mooi om te zien, kijk maar eens naar de foto's.
De trip is rustig en ontspannen en natuurlijk net als bij iedere trip een bijbehorende lunch die absoluut goed was. Nadeel echter is dat ze een "toeristische folklore groep" op laten draven, iets waar ik niet op zit te wachten. Dus heb ik de Chinees daar maar mee belast en ben zelf aan het water gaan zitten.
Al met al een prima relaxte dag. Maar morgen? Weer een etappe verder of te voet de stad gaan verkennen. Ik ben er nog niet uit. Het voordeel van de stad gaan verkennen is dat ik ook tijd heb om via internet wat komende verblijfplaatsen te checken zodat ik beter voorbereid naar de volgende bestemming kan gaan. Ik denk dat ik maar eens kies voor het laatste.
Tamatave is een havenstad, naast markten zijn er geen toeristische hoogstandjes. Het straatbeeld wordt bepaald door heel veel fiets rickshaws en motor rickshaws (a la India). Wat hier ook op India lijkt zijn de stroomstoringen, ik zit nu al een paar uur in het donker.
Ik verblijf nu in een klein backpackers hotel, vlakbij de haven, uit het centrum. Kleine kamer met groot balkon, douche op de kamer maar toilet op de gang. Basic maar relatief goedkoop. Bank en een goedkope eetgelegenheid zijn mijn buren. Aardig personeel waarmee het beperkt converseren is. Dat ligt meer bij mijn Franse vaardigheid dan aan hun. Er zijn er al die, zodra ze mij zien, lachend roepen: "je m'apelle Antoine".
-
08 Oktober 2014 - 18:34
Hennie:
Hoi Ton,
Mooie foto's, bedankt voor het lesje "Canal des Pangalanes".
Wat hebben wij het hier toch luxe altijd stroom, licht, warm water.
Groet Hennie. -
08 Oktober 2014 - 19:22
Chris & Toos:
Kei goed hoor, vandaag alweer een berichtje. Leuk om je verhaal over het Canal te lezen, we gaan het opzoeken op Google earth. We kijken uit naar het volgende berichtje.
XXX Chris en Toos -
08 Oktober 2014 - 19:56
Ans:
Hoi Ton,
Leuk weer een berichtje te krijgen. Het zijn weer mooie foto's die je gestuurd hebt. Het verhaaltje begint weer de goede kant op te gaan. Ga zo door. We horen weer wel als je verder gaat trekken en kijken mee op google maps.
Liefs en groetjes Ans -
08 Oktober 2014 - 21:15
Ma:
weergenoten van jou belevenissen en fotos ze zijn erg mooi ik vind het wel moeilijk om het via Ans te moeten doen maar dat zal wel niet anders kunnen ik ben intussen weer een half uur verder de thuiszorg is intussen geweest en nu moet ik mijn verhaal weer oppakken maar veel heb ik niet te vertellen.Ik kijk elke dag uit naar jou verhaal jij hebt meer te vertellen als ik. het heeft hier zowat de hele dag geregend dus nog geen weer om een wandelingetje te maken.ik ga nog even kasje kijken en dan is het weer bedtijd spannend he. Ik wacht weer op jou volgend bericht.Heel veel groet jes en liefs ma -
08 Oktober 2014 - 21:23
Ellie:
Wat een verwennerij!!! Eerst gisteren zo'n lap belevenissen en de volgende dag alweer een berichtje!!
Dat Madagaskar het nog niet heeft......man je bent nèt een week onderweg en je hebt nog maanden te gaan. Ik weet zeker dat je bv liever niet komt werken, nu. Laat het land nog maar even op je inwerken.
Voorlopig heb je er weer de ervaring bij dat je toch niet alles in de hand hebt en dan getild wordt om te kunnen komen waar je wilt komen. Ach het komt immers altijd op z'n pootjes terecht bij jou....
Voorals nog geniet ik maar weer mooi van die foto's van een ver vreemd land, lemuren en giraffe torretjes.
Is het leven van alle dag verschillend van Azié of doet het je vooral aan India denken? Is het er schoon, hygiënisch of vooral vies. En het eten? Hebben ze daar ook curry's of totaal andere kruiden?
En ik ga net als Toos, dat verhaal van het Canal eens goed lezen. Mijn associatie is het canal grande, maar dat ligt in Venetië, trouwens ook erg mooi daar hoor....daar is een klein stukje van mijn hart gebleven.
Ben benieuwd naar je volgende fase, waar die je brengt en wat je op weg daar naartoe weer gaat beleven.
En HET vindt je nog wel, liefs, ellie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
